افزون بر آزادی بیان در راستای حقیقت یابی، در قرآن كریم آزادی بیان در راستای دادخواهی نیز مطرح شده است. قرآن كریم بیان رفتارهای نادرست افراد را به صورت علنی تنها در صورت دادخواهی جایز می داند:
"لایحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم وكان الله سمیعا علیما؛ خداوند دوست ندارد كه آشكارا از كسی بدگویی شود مگر كسی كه به او ظلم شده است و خدا همه سخنان را می شنود و از آنها آگاه است. "(نساء/148)
بر اساس این آیه آن گاه به كسی ظلمی صورت می گیرد فرد مظلوم برای دادخواهی می تواند به بیان رفتارهای نادرست فرد ظالم نسبت به خود بپردازد. بدین ترتیب، حق بیان برای افرادی كه در جامعه با ظلم و ستم روبرو میشوند به رسمیت شناخته می شود. قرآن كریم در چنین صورتی استفاده از قالب های بیانی همانند شعر را نیز تجویز می كند. قرآن كریم پس از مذمت كسانی كه پیامبر اسلام(ص) را شاعر و قرآن كریم را كتاب شعر می دانستند، با تقبیح عمل شاعرانی كه هیچ مرزی برای خود نمی شناسند، یك دسته از شاعران را استثناء نموده، می فرماید:
"الا الذین ءامنوا و عملوا الصالحات و ذكروا الله كثیرا وانتصروا من بعد ما ظلموا و سیعلم الذین ظلموا ایٍ منقلب ینقلبون؛ جز آن شاعرانی كه ایمان آورده و عمل صالح انجام داده و خدا را بسیار بیاد آورده و پس از آن كه مورد ستم قرار گرفتند (بازبان شعر) یاری طلبیدند و كسانی كه ستم كردند بزودی خواهند دانست كه به چه جایگاهی باز خواهند گشت". (شعراء/227)
"لایحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم وكان الله سمیعا علیما؛ خداوند دوست ندارد كه آشكارا از كسی بدگویی شود مگر كسی كه به او ظلم شده است و خدا همه سخنان را می شنود و از آنها آگاه است. "(نساء/148)
بر اساس این آیه آن گاه به كسی ظلمی صورت می گیرد فرد مظلوم برای دادخواهی می تواند به بیان رفتارهای نادرست فرد ظالم نسبت به خود بپردازد. بدین ترتیب، حق بیان برای افرادی كه در جامعه با ظلم و ستم روبرو میشوند به رسمیت شناخته می شود. قرآن كریم در چنین صورتی استفاده از قالب های بیانی همانند شعر را نیز تجویز می كند. قرآن كریم پس از مذمت كسانی كه پیامبر اسلام(ص) را شاعر و قرآن كریم را كتاب شعر می دانستند، با تقبیح عمل شاعرانی كه هیچ مرزی برای خود نمی شناسند، یك دسته از شاعران را استثناء نموده، می فرماید:
"الا الذین ءامنوا و عملوا الصالحات و ذكروا الله كثیرا وانتصروا من بعد ما ظلموا و سیعلم الذین ظلموا ایٍ منقلب ینقلبون؛ جز آن شاعرانی كه ایمان آورده و عمل صالح انجام داده و خدا را بسیار بیاد آورده و پس از آن كه مورد ستم قرار گرفتند (بازبان شعر) یاری طلبیدند و كسانی كه ستم كردند بزودی خواهند دانست كه به چه جایگاهی باز خواهند گشت". (شعراء/227)