یهودستیزی -1- تحریفات کتاب مقدس تورات

[فاطمة الزهرا]

شاهاك مدعى تداوم اين حكم تا حال حاضر است و ذكر مى‏كند:

در روز 23 مارس 1980 صدها نسخه از عهد جديد علنا و طى مراسمى در اورشليم‏ و تحت نظارت عاليه«يادلعاخيم»سوزانده شد؛اين سازمان مذهبى از كمك مالى‏ وزير مذاهب اسرائيل بهره‏مند مى‏گردد. برنارد لويس پژوهشگر معاصر فرانسوى يهودى در كتاب«سامى‏ ها و ضد سامى‏ ها» مى‏نويسد كه آيزنمنجر پژوهشگر زبان‏هاى شرقى در آلمان نيز پس از مطالعه تلمود،در كتاب‏ دو جلدى خود در همين راستا معتقد است كه زير بناى دشمنى با مسيحيت را مى‏توان در همين‏ كتاب يافت.

در مقابل تلمود،كتاب مذهبى مسيحيان نيز جايگاهى نه چندان زيربنايى در خلق تفكر ضد يهودى از دير باز تاكنون داشته است و در اين ميان عهد جديد از كتاب مقدس حائز اهميت‏ بيشترى است.

 

[فاطمة الزهرا]

[اين كتاب‏]تأثيرى فراوان در ايجاد نفرت از يهوديان در ديگر ملل بر جاى گذاشت‏ چون كتاب مقدس،يكى از پرتيراژترين و موثرترين كتابها در جهان محسوب‏ مى‏شود.در اين كتاب مطالب فراوانى درباره مسئوليت يهوديان در به دار آويختن‏ حضرت مسيح‏[عليه السلام‏]و نيز درباره گناهان و خطاها و دورى آنها از تعاليم استوار دينى‏ و عدم توجهشان به پروردگار و احكام و قوانين او آمده است.
پاپ‏هاى مسيحى نيز با استناد به همين موارد با صدور احكام و خطابه‏هاى آتشين مواضع‏ ضد يهودى را در جوامع مسيحى،شديدا تقويت مى‏كردند.از جمله: اينوسنت سوم (1216-1161) بود كه مدت 18 سال‏[...]مقام پاپى داشت‏[...]وى‏ در سال 1215 چهارمين شوراى لاترانرا تحت استيلاى خويش تشكيل داد و قطعنامه‏ هايى به تصويب رساند كه طى يكى از آنها گفته مى‏شد:
يهوديان بايد به‏ مرتبه پست بردگان تنزل داده شوند. زيرا به مسيح ايمان نياورده ‏اند.
نسبت به‏ ميزبانان خود بى‏حرمتند و كودكان مسيحى را در مراسم دينى خود مى‏كشند و از خون ايشان فطير مى‏سازند.

 

[فاطمة الزهرا]

در زمان كنستانتين در قرن چهارم اولين سياست ضد يهودى در مقام حكومتى وضع‏ گرديد.
و فعاليت‏هاى ضد يهودى گسترش وسيعترى يافت و نهايتا منجر به تهاجم به خانه‏ يهوديان شد.
و هزاران نسخه تلمود به دست مردم افتاد و در رم،بولونيا،راوانا،فرارا،پادوا،و نيز مانتوا،شعله‏هاى آتش از كتاب‏هاى يهوديان به هوا برخاست. در واقع جايى كه مسيحيت بخشى از هويت ملى تاريخى مردمى مى‏شد،يهود ستيزى‏ زمينه رشد داشت.همچون جنوب آمريكا با حضور جنبش‏هاى دست راستى مثل جان پيرچ و كوكلوس كلانها و يا در بعضى از كشورهاى كاتوليك نشين اروپاى معاصر همچون«فرانسه كه‏ مى‏توان نمونه‏اى از آنرا در بيان ناكه نماينده مجلس فرانسه در سال 1895 دريافت،كه مى‏ گويد:
اگر ضد سامى بودن تنها عبارت از اين باشد كه عقايد اصولى و پندارهاى حاكم بر دين‏ يهود مورد بحث و انكار قرار گيرد،من با كمال صراحت اعلام مى‏كنم كه خود من يك‏ ضد سامى هستم.

يهوديت با اين تصوير با سابقه از دشمنى صريح با دنياى مسيحى كه حداقل از حيث نفوس‏ برتر از آن است،امكان حضور قوى نخواهد داشت فلذا رهبران و علماى متجدد يهودى،به همراه‏ بعضى از سياستمداران كه اهداف خاصى از يهوديت منحرف از شريعت حضرت موسى عليه السلام را پى جويى مى‏كردند،به تكاپوى جديدى دست يازيدند تا از آن طريق جونازيباى موجود را به نفع‏ خود تغيير داده و اتهامات مطرح را موهوم و يا با قصد و غرض تلقى و تبليغ نمايند.

 

[فاطمة الزهرا]

مهمترين اتهام،تبانى و دست داشتن يهود در مصلوب نمودن حضرت عيسى عليه السلام بود كه در بسيارى از موارد به عنوان ريشه اصلى ضديت با يهوديان ارزيابى مى‏شد.و يهوديان به دو طريق‏ در مقام توجيه و تحريف اصل اتهام بر آمدند.

نخست با طرح مباحث تاريخى و اثبات عدم دست داشتن يهوديان در تصليب حضرت‏ مسيح عليه السلام،اقدامات همه جانبه‏اى را انجام دادند،در حالى كه نه ادله قوى داشتند و نه قادر به‏ امحاء اسناد موجود در تلمود بودند.

 

[فاطمة الزهرا]

شيرين دخت دقيقيان با اشاره به كتاب«يهودا،خائن يا دوست عيسى»
اثر پروفسور كلاسن،«چكيده نظريه‏هاى»كلاسن را اين گونه بازگو مى‏كند:

در مورد يهودا اسكاريوتى (با تلفظ عربى اسخريوتى) تاريخ جعلى درست شده است‏ زيرا نام اين حوارى عيسى از قضا نام كلى يهوديان را به ياد مى‏آورد و با تخريب اين‏ شخصيت از سوى روميان،دشمنى يهود و مسيحيت اسطوره‏اى شده است.

كلاسن‏ بحث واژه شناسانه را كليد راه‏يابى به حقيقت رويدادها در انجيل قرار مى‏دهد.
واژه‏ يونانى‏ PARADIDOMI به معناى تسليم كردن كليد شهر مغلوب است و تنها امروز خيانت معنا مى‏شود.كلاسن بر آن است كه هيچ نمونه‏اى در متون يونانى كلاسيك و نيز يونانى به قلم يوسفوس و معاصر انجيلها وجود ندارد كه در آن اين واژه معناى‏ خيانت بدهد.چهل و چهار بار اين واژه در مورد يهودا تكرار شده است.
در كتاب‏ مقدسى كه به دستور شاه جيمز ترجمه شد،اين واژه همه جا غير از چهار بار معادل‏ BETRAYيا خيانت برگردان شده است.
به گمان كلاسن اين برگردان نادرست،اين نظر را كه يهودا خائن بود،تقويت كرده است. البته استدلال‏هاى ديگرى نيز براى تطهير چهره يهود از اين اتهام بافته شده كه از حوصله‏ اين مقال خارج است.

 

[فاطمة الزهرا]

روش ديگر كه به همين منظور به كار گرفته شد،بحث و محاجه با علماى مسيحى و فشار بر آنها بود تا آنها با استفاده از موقعيت خود،يهوديان را از اين اتهام مبرا جلوه داده حكم تبرئه آنها را صادر كنند و بالاخره هم به اين موفقيت نائل آمدند به طورى كه:
در 1962 پاپ جان بيست و سوم پس از مناظره با پروفسور آبراهام هشل اعلام كرد كه چون به صليب كشيدن عيسى براى تكميل نقشه خدا براى نجات بشر لازم بوده‏ است،
همه كسانى كه از ديدگاه انجيل‏ها در اين كار مسئولند،هيچ جنايتى نكرده‏اند و خودشان،هم ميهنان و هم مذهبانشان همگى وسيله مشيت الهى بوده ‏اند.
در سال 1996 در عين ناباورى و عليرغم دست داشتن يهوديان در آن تبانى به اصطلاح‏ مشيت گونه،پاپ اعلام كرد:«يهوديان مسئول قتل حضرت عيسى‏[عليه السلام‏]نبوده‏ اند.

 

[فاطمة الزهرا]

مرحوم حميد عنايت،جريان تبرئه و يا كمرنگ كردن نقش يهود در تصليب حضرت‏ عيسى عليه السلام را به گونه‏اى ديگر بيان مى‏كند:

اروپائيانى كه از تبهكارى‏هاى هيتلر به شرم آمدند و به فكر چاره جوئى براى‏ پيشگيرى از نظائر آن افتادند،يكى از راههاى پايان دادن به مسلك دشمنى با يهود را تبرئه يهوديان از گناه همدستى در خدا كشى‏DEICIDEدانستند.
در نتيجه چنين‏ چاره جوئيهايى بود كه در دومين شوراى واتيكان كه در نوامبر سال 1964 براى‏ اصلاح روش و بينش كليساى كاتوليك و تعيين خطمشى آن در جهان امروز برگزار شد.معافيت يهوديان از مسئوليت جمعى در مصلوب كردن عيسى در ضمن‏ اعلاميه‏اى راجع به رابطه كليساى كاتوليك با مذاهب غير مسيحى با 1651 رأى‏ موافق و 142 رأى موافق مشروط و 99 رأى مخالف به تصويب رسيد.
بيشتر مخالفت‏ها از جانب اعراب مسيحى صورت گرفت.و شدتش چنان بود كه انتشار اعلاميه تا اكتبر سال بعد به تعويق افتاد.

 

[فاطمة الزهرا]

ب:تعاليم و اعتقادات تلمودى‏

تلمود به عنوان يكى از منابع مهم،تفسيرى از تعاليم،عقايد،آداب و احكام يهوديت است كه‏ همواره مرجع يهوديان در تمام اعصار بوده و هست.اين كتاب از دو بخش ميشناه (متن اصلى) و گمارا (شرح متن اصلى) تشكيل شده است.

ميشناه بين سالهاى 190 تا 200 پس از ميلاد،يعنى‏ حدود يك قرن پس از ويران شدن هيكل توسط تيتوس رومى بوسيله يهودا هاناسى جمع آورى‏ شد.گمارا نيز دو نوع است گماراى اورشليم كه در سال 400 و گماراى بابل كه در سال 500 جمع آورى و تدوين شد.

صرفنظر از مباحثى كه مربوط به شكل تلمود مى‏شود و اتفاقا اطلاع از آن هم ضرورى است، در اين مقال مى‏خواهيم به محتواى تلمود به عنوان منبعى كه عامل بسيارى از كينه‏توزى‏ها و نفرت‏ها شده،نظرى هر چند مختصر بيافكنيم تا شايد ريشه مهم و اساسى يهود ستيزى در بعد اعتقادى آن را دريابيم.

 

[فاطمة الزهرا]

در سال 1888 ميلادى مطبوعات (مجله) مينروه روايت جالبى را از يك مطلب‏ مربوط به نتايج حاصل از فعاليت‏هاى يك كميته تحقيق كه در سال 1240 ميلادى‏ به دستور سن لويى پادشاه فرانسه تشكيل شده بود چاپ كرد كه هرگز مورد ابطال‏ قرار نگرفت.

پادشاه وقت فرانسه خواسته بود بداند كه چرا يهوديان تا آن حد در فرانسه منفور هستند؟

بدين منظور وى يك دادگاه سلطنتى به رياست شخص‏ خويش افتتاح كرد.كتاب تلمود،توسط يك نفر يهودى مسيحى شده كه زبان عبرى‏ را خوب سخن مى‏گفت،در معرض قضاوت دادگاه قرار گرفت.براى روشن شدن‏ اصالت و اعتبار متون دينى تلمود،دادگاه از جچيل،خاخام پاريس به همراه دو خاخام ديگر به نامهاى يهودا سموئيل،و ژاكوب كه دومى از خطباى مشهور فرانسه و اسپانيا بود،دعوت به عمل آورد تا در جلسات شركت كنند.پ
ادشاه منصف فرانسه‏ سعى كرد تا بيشترى تمهيدات را تدارك ببيند كه خاخام‏هاى نام برده بتوانند به‏ راحتى از تلمود دفاع كنند و اصالت و اعتبار متون تلمودى را در محضر جلسه اثبات‏ نمايند.

 

[فاطمة الزهرا]

على رغم همه اينها،دادگاه اجبارا به اين نتيجه رسيد كه قوانين تلمودى‏ مخالف و بلكه منافى و ناسازگار با هر گونه نظم اجتماعى است،و اين مطلب منحصر به جوامع مسيحى نبود،بلكه در مورد هر اجتماع غير يهودى مصداق داشت.
در اثر همين تحقيقات بود كه آن دادگاه بدين نتيجه رسيد كه تلمود نه تنها مكررا مريم‏ مقدس را مورد اهانت قرار مى‏داد،بلكه حتى شك به وجود مى‏آورد كه حضرت‏ عيسى عليه السلام از يك مادر باكره به دنيا آمده است و جسارت را تا جايى پيش مى‏برد كه‏ مى‏گفت عيسى عليه السلام فرزند سربازى به نام پاندارا و زنى بدكاره بود.مسيحيان وقتى‏ شنيدند كه خاخام‏هاى دعوت شده رأى بر صحت اين سخنان ترجمه شده از روى‏ تلمود مى‏دهند شگفت زده شدند.
سن لويى،پادشاه فرانسه،در اثر رأى نهايى اين‏ دادگاه تحقيق و تفحص،فرمان داد كه كتاب تلمود را به كلى بسوزانند.