حکمت های نهج البلاغه

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : حکمت های نهج البلاغه

وَ قَالَ [عليه السلام] الْغِنَى فِى الْغُرْبَةِ وَطَنٌ وَ الْفَقْرُ فِى الْوَطَنِ غُرْبَةٌ . ثروتمندى در غربت ، چون در وطن بودن و تهيدستى در وطن ، غربت است.
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : حکمت های نهج البلاغه

وَ قَالَ [عليه السلام] الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا يَنْفَدُ . قال الرضى و قد روى هذا الكلام عن النبى (ص) .
قناعت ، ثروتى است پايان نا پذير .(اين سخن از رسول خدا (ص) نيز نقل شده است ).
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : حکمت های نهج البلاغه

وَ قَالَ [عليه السلام] الْمَالُ مَادَّةُ الشَّهَوَاتِ . ثروت ، ريشة شهوت هاست.
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : حکمت های نهج البلاغه

وَ قَالَ [عليه السلام] مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَكَ . آن كه تو را هشدار داد ، چون كسى است كه مژده داد.
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : حکمت های نهج البلاغه

وَ قَالَ [عليه السلام] اللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ .
و درود خدا بر او ، فرمود : زبان تربيت نشده ، درنده اى است كه اگر رهايش كنى مى گزد.
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : حکمت های نهج البلاغه

وَ قَالَ [عليه السلام] الْمَرْأَةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اللَّسْبَةِ .
زن همانند عقرب است ( بدون کینه نیش میزند) ولی نيش زن شيرين است .
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : حکمت های نهج البلاغه

وَ قَالَ [عليه السلام] إِذَا حُيِّيتَ بِتَحِيَّةٍ فَحَيِّ بِأَحْسَنَ مِنْهَا وَ إِذَا أُسْدِيَتْ إِلَيْكَ يَدٌ فَكَافِئْهَا بِمَا يُرْبِى عَلَيْهَا وَ الْفَضْلُ مَعَ ذَلِكَ لِلْبَادِئِ . چون تو را ستودند ، بهتر از آنان ستايش كن ، و چون به تو احسان كردند ، بيشتر از آن ببخش ، به هر حال پاداشِ بيشتر از آنِ آغاز كننده است
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : حکمت های نهج البلاغه

وَ قَالَ [عليه السلام] الشَّفِيعُ جَنَاحُ الطَّالِبِ .
شفاعت كننده چونان بال و پُر در خواست كننده كننده است.
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : حکمت های نهج البلاغه

وَ قَالَ [عليه السلام] أَهْلُ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ يُسَارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِيَامٌ . اهل دنيا سوارانى در خواب مانده اند كه آنان را مى رانند.
 

گمنام

ناظر کل
پرسنل مدیریت
"ناظر کل"
پاسخ : نهج البلاغه

امام علی(ع):

مَنِ اقْتَصَرَ عَلي بُلْغَةِ الْكَفافِ فَقَدِ انْتَظَـمَ الرّاحَةَ وَ تَبَوَّاَ خَفْضَ الدَّعَةِ.

هر كس به اندازه ای كه او را كفايت مي كند، قناعت كند

به آسايش و نظم مي رسد و در آسودگی و رفاه منزل مي گيرد.

حکمت 371
 
بالا