مناطق حفاظت شده در ایران

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده باغ شادی


نام انگلیسی : Bagh Shadi protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده باغ شادی

www.irandeserts.com_file_cms_files_bagh.gif
اين منطقه جنگلي در فاصله 30 کيلومتري جنوب شهرستان خاتم واقع گرديده و ازشهر هرات حدود38 كيلومتر فاصله دارد.اين منطقه با مساحتي بالغ بر 34000 هکتار در حد فاصل دو استان فارس و يزد واقع گرديده است كه طبق آگهي رسمي مصوبه شماره 266 مورخ 14/2/1384 شورايعالي حفاظت محيط زيست به استناد بند الف ماده 3 قانون حفاظت و بهسازي محيط زيست منطقه باغ شادي به مساحت 8589 هكتار با حدود و توضيحات زير به عنوان منطقه حفاظت شده تعيين و تصويب گرديد . اين منطقه از نظر جغرافيايي بين طول جغرافيايي 35َ و 29َ و52َ و 29َ و عرض جغرافيايي 7َ و 54َ و 18َو 54َ قرار گرفته است و شامل 20000 هکتار مشجر و 14000 هکتار مراتع غير قابل مشجر ميباشد .
وضعيت توپوگرافي و ارتفاع از سطح دريا منطقه مزبور عمدتا به صورت کوهستاني و تپه ماهور و قسمتي به صورت دشت و دامنه اي ميباشد .جهت کلي شيب منطقه شمال شرقي و حداکثر ارتفاع از سطح دريا 2500 متر ميباشد ، حداقل ارتفاع از سطح دريا 2000 متر ميباشد و بطور متوسط ارتفاع اين منطقه جنگلي از سطح دريا 2100 متر ميباشد پوشش گياهي منطقه پوشش گياهي در منطقه علاوه بر نقش مهمي که در تعادل اکولوژيکي آن منطقه دارد ، در زمينه حفظ آب و خاک و همچنين توليد علوفه نيز حائز اهميت ميباشد و چنانچه مديريتي صحيح اعمال گردد ميتوان ضمن بهره گيري از اين منبع عظيم و با ارزش ، بقا آنرا براي نسلهاي آينده نيز تضمين نمود . پوشش گياهي اين منطقه شامل جنگل ، مرتع و اراضي کشاورزي ميباشد . مراتع جنگلي و مشجر در جنوب چاهک گسترده اي پوشيده از درختان و درختچه هاي جنگلي که به صورت طبيعي ميباشد ، چشم اندازي بسيار زيبا را جلوه گر شده است . اين منطقه جنگلي از غرب به شرق شامل جنگلهاي باغ شادي ، باغ معدن ، قناتو ، بختياري و چاه منج ميباشد . قسمت عمده اشکوب درختي از گونه هاي بنه ( پسته وحشي ) که سطح حدود 7000 هکتار را شامل ميشود و بادام کوهي با وسعت 5000 هکتار تشکيل شده است . علاوه بر اين پايه هايي از گونه هاي کيکم ، ارژن ، انجير و آلوچه وحشي نيز بصورت پراکنده در اين منطقه قابل مشاهده است . اينک به معرفي گونه هاي عمده اين منطقه جنگلي که به صورت درخت يا درختچه هستند مي پردازيم . بنه ( پسته وحشي ) . pistacia sp شامل دو گونه چاتلانقوش ( pistacia atlantica sub sp mutica) و گونه خنجوک (pistacia khinjuk ) ميباشد . گونه غالب تيپ گياهي اين منطقه را ( p. atlantica sub sp mutica ) تشکيل ميدهند و بندرت گونه (khinjukp. ) نيز ديده ميشود . بنه ( پسته وحشي ) درختي است از خانواده ( Anacardiaceae ) و بيشتر جاهاي منطقه گونه بنه را آميخته با گونه بادام مشاهده ميکنيم و بعضي نقاط به دليل دخالتهاي انسان اين ترکيب به هم خورده و توده بنه خالص يا بادام خالص داريم . شاخ و برگ درخت بنه همانند بادام کوهي توسط جنگل نشينان و مردم آباديهاي نزديک جهت تغذيه احشام و يا سوخت در زمستان مورد استفاده و هجوم قرار ميگيرد . از درخت بنه همچنين نوعي صمغ ( سقز ) بدست مي آيد که در صنايع مختلف مورد استفاده قرار ميگيرد . آندوکارپ ميوه بنه از پوسته سختي تشکيل شده است که بر روي آن پوست سبز و چرب مانندي وجود دارد مغز آن از لحاظ ترکيبات و مزه شبيه مغز پسته معمولي است . مردم بومي منطقه در اواخر تابستان و اوايل پاييز که فصل ميوه دهي است ، ميوه بنه را جمع آوري ميکند و از آن نوعي غذاي محلي درست ميکنند که بسيار مقوي و انرژي زاست . درخت بنه داراي تاج مدور است و ارتفاع آن به ( 9-6) متر مي رسد . برگهاي درخت بنه تک شانه اي فرد ميباشد و برگچه ها مستقيما روي محور اصلي قرار دارند . بادام کوهي (Amygdalus lyciodes) و بادامک (scopariaAmygdalus ) بادام کوهي و بادامک از خانواده ( Rosaceae) ميباشند . در زبان محلي به بادام کوهي تنگرس ، تنگز يا قنس گفته ميشود . درختچه اي است که داراي ميوه اي با مغز تلخ ميباشد . مردم بومي اين منطقه بعد از انجام مراحلي ، تلخي آن را از بين ميبرند و از آن به عنوان آجيل استفاده ميکنند . تلخي اين ميوه به علت وجود نوعي اسيد در ترکيبات مغز آن است . برگهاي اين درختچه به شکل باريک و کشيده ميباشد که بعد از خزان شاخه بلندي به رنگ سبز بر روي درختچه باقي ميماند . تراکم اين درختچه در منطقه بختياري و باغ معدن بيشتر از ساير نقاط است و ميتوان در اين مناطق تيپ خالص بادام را مشاهده کرد . بادامک که در زبان محلي به آن بارشين ميگويند از نظر ارتفاعي بادام کوهي بزرگتر است و درخت جنگلي محسوب ميشود . کيکم و ارژنAcer monspessulanum sub sp . persicum and Rhamunus pallasii اين درختچه ها بصورت موردي و پراکنده بهمراه ساير گونه کيکم در ارتفاعات مياني ( 2100-1900متر ) به همراه بنه و بادام و در ارتفاعات بالاتر از 2100 متر به همراه بنه ميتوان مشاهده نمود. ارژن درختچه اي است چند ساله از خانواده Rhamnaceae درختچه ارژن به دليل داشتن چوبي مرغوب همواره مورد توجه اهالي بوده است و شايد بتوان يکي از دلايل کاهش اين گونه در جنگل را همين امر تلقي کرد . ارژن داراي چوبي صاف با پوستي به رنگ زرد طلايي و داراي وزن مخصوص زياد و مقاومت خوبي ميباشد . به دليل داشتن چنين خصوصياتي همواره از چوب ارژن جهت تهيه دسته کلنگ ، بعنوان چوب دستي چوپانها و ... استفاده شده است . گونه کيکم که از خانواده افراها (Aceracea) ميباشد داراي برگهايي با سه لوب ميباشد . پشت برگها داراي کرکهاي نمدين ميباشد . ميوه بالدار و بالها به موازات هم ميباشد . کيکم شاخه هايي به رنگ خاکستري دارد . اشکوب بندي دو چهره عمده منطقه بوته زار با درختان پراکنده و جنگل و بيشه زار ميباشد . بوته زار با درختان پراکنده حدود 13500 هکتار را شامل ميشود و جنگل و بيشه زار مساحتي حدود 9100 هکتار را در بر ميگيرد . اين روند به گونه اي است که بسته به شرايط اقليمي و ميکروکليماي منطقه و کاهش اثر عوامل تخريبي ( انسان و دام ) بوته زار با درختان پراکنده تبديل به جنگل و بيشه زار ميشود . شرايط نا مساعد حاکم عوامل تخريبي باعث شده است که اشکوبهاي معني دار که از نظر اکولوژيکي مهم هستند به وجود نياد . اين مسئله به گونه اي است که در بعضي جاها اشکوب درختي و بعضي جاها اشکوبهاي درختچه اي يا علفي بطور کامل حذف شده است و ما عملا يک يا دو اشکوب بيشتر نداريم . بين اشکوب درختي و درختچه اي به دليل نبودن اختلاف ارتفاع قابل ملاحظه تفاوت آنچنان چشمگيري از نظر ميکروکليما وجود ندارد . ولي بطور کلي ميتوان به سه اشکوب زير اشاره کرد : 1- اشکوب بالا : درختان بنه با ارتفاع 9-6 متر 2- اشکوب مياني : درختچه هاي بادام کوهي ، بادامک ، دافنه و ارژن 3- اشکوب پاييني : بوته هايي از قبيل ، درمنه ، گون ، گرامينه و غيره گونه هاي جانوري منطقه تعدادي از پستانداران منطقه
گوزن زرد ايراني Cervus dama mesopotamika
رودك عسل خوار Mellivora capensis
خرس قهوه اي Ursus arctos
گرگ خاكستري Canis lupus
گر از Sus scrofa
خار پشت ايراني Paracchinus hypomelas
شغال Canis aureus
روباه معمولي Vulpes vulpes
تشي Hystrix indica
خدنگ Herpestes edwardsii
خرگوش Lepus capensis
روباه شني Vulpes ruppelli
كفتار Hyaena hyaena
خفاش بال سفيد Pipistrellus kuhlii
جربيل هندي Tatera indica

تعدادي از پرندگان منطقه
كوركور Milvus migrans
جغد كوچك Athene noctua
سسك جنبان Scotocerca inguieta
سك نقاب دار كوچك Sylvia minula
چرخ ريسك سر سياه Parus lugubris
چكاوك كاكلي Galerida cristata
چكاوك گندم زار Melanocorypha calandra
سار Sturnus vulgaris
داركوب باغي Dendrocopos syriacus
ز اغي Pica pica
كلاغ ابلق Corvus corone
بلبل خرما Pycnonotus leucotis
دم جنبانك ابلق Motacilla alba
زنبور خور معمولي Merops apiaster
گنجشك معمولي Paser domesticus
هدهد Upupa epo Ps
كبك معمولي Alectoris chukar
تيهو Ammoperdix griseogularis
دليجه Falco tinnunculus
كوكر شكم سياه Pterocles orientalis
قمري معمولي Streptopelia turtur
قمري خانگي Streptopelia senegalensis
ياكريم Streptopelia decaocta
كبوتر جنگلي Columba palumbus
كبوتر چاهي Columba livia

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_05b2ca21_1613_4a74_870f_8340ea7e167b.JPG

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_a6bad7a2_cd12_4f1e_a2aa_913569651dfe.JPG

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_3fb5f0c9_0d4c_4493_9bcc_c90cb590bf12.JPG

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_f2359f2e_885d_4aa3_906b_9c76793544f8.JPG
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده باغ کشمیر، تربت


نام انگلیسی : Bagh Keshmir protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده باغ کشمیر

www.irandeserts.com_file_cms_files_mash_281_29.gif
منطقه باغ کشمیر در سال ۱۳۷۵مدت پنج سال شکار ممنوع اعلام شدو بعلت وجود جنگلهای پسته وحشی درسال ۱۳۸۱ تبدیل به منطقه حفاظت شده جنگلی گردید. مشخصات
منطقه باغ کشمیر در ۵۵ کیلومتری شمال تربت جام و در ۳۹/۶۰ الی۲۶/۶۰ طول شرقی و ۵۵/۳۵ الی ۴۰/۳۵ عرض شمالی واقع شده است وسعت منطقه ۲۰۲۹۹ هکتار و دارای ارتفاع ۹۴۰ تا ۱۶۴۹ متر می باشد و ضعیت توپوگرافی آن کوهستانی، تپه ماهورو منطقه با ارزشی از نظر وجود جنگلهای پسته وحشی است، درختان پراکنده پسته وحشی از جمله شاخصهای منحی منحصر به فرد منطقه بوده که ارزش زیادی به آن می دهد نگهداری و حفاظت ازجمعیت وحوش و تکثیر طبیعی آنان از جمله اهداف حفاظت از منطقه می باشد.

پوشش گیاهی
پسته وحشی، بادام، درمنه، آویشن، کاکوتی، زیره وحشی، زالزالک، اسپند، بارهنگ

حیات وحش
حیات وحش منطقه قوچ ومیش، گراز، گربه وحشی، گرگ، روباه، شغال و پرندگان آن کبک، تیهو، سارگپه، بلدرچین، کلاغ. سبزقبا، شاهین، قمری، سهره، قرقی، عقاب می باشد.

منابع آبی
با توجه به کوهستانی بودن منطقه تعداد ۱۴ چشمه درنقاط مختلف آن شناسائی شده که ازجمله آنها چشمه چاه بالا، بیگ مراد، حلقگی، چهارسبز، پلنگی،زیری، شله، گله گاش و چشمه چاه بوناک قابل ذکرمی باشد

هدف از حفاظت
جنگلها و توده های درختان پسته وحشی از قدیم الایام در منطقه باغ کشمیر بصورت پراکنده وجود داشته و بعنوان یکی از ذخیره گاهای ژنتیکی برای پسته محسوب می شود لذا حفاظت از آن و حفظ و تکثیر طبیعی وحوش از جمله اهداف حفاظت از منطقه می باشد

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_33a9d68f_8749_4985_b30e_9949b9e4369e.jpg
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده بافق ، یزد


نام انگلیسی : Bafgh protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده بافق

www.irandeserts.com_file_cms_files_yazd_286_29.gif
منطقه حفاظت شده بافق در استان يزد بين45/31 الي 12/31 عرض شمالي و 40/55 الي 50/55 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن 88527 هكتار مي باشد.
منطقه شکار ممنوع محسوب و در سال 1375به عنوان منطقه حفاظت شده تحت کنترل سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت .

گونه هاي گياهي شاخص در منطقه حفاظت شده كوه بافق عبارتند از :
سرو كوهي ( ارس ) – وشا ( اشترك ) – قيچ – درمنه – پسته وحشي ( بنه ) – آويشن – ريواس – گون و غيره . . .
در دشت شیطور وضعیت پوشش گیاهی نسبت به سایر مناطق حوزه مورد نظر به تدریج غنی تر و شرایط آب و هوایی در آن مناسب تر می شود. در اوایل تیر ماه این دشت در مقیاس با سایر بخشها جنبه ییلاقی دارد و ذخیره گاه یکی از بهترین و مهمترین گونه های دارویی در منطقه حفاظت شده کوه بافق یعنی گیاه وشا ( اشترك ) می با شد. وشا گیاهی علفی و پا یا به طول 1 متر است. صمغ این گیاه به عنوان مقوی و نیرودهنده در برونشیتهای مزمن، تنگی نفس و غیره به کار می رود . پراکندگی آن از ارتفاعات باجگان شروع و در امتداد ارتفاعات گوش گرگ ادامه و نهایتا به ارتفاعات درب منتهی می شود . در بخشی از منطقه به ویژه در ارتفاعات شادکام، باجگان و شیطور گونه منحصر به فرد ديگري به نام سرو كوهي ( ارس ) وجود دارد . تعدادي از اين گونه منحصر به فرد را ميتوان در اطراف پاسگاه محيط باني ارسستان مشاهده نمود .

گونه هاي شاخص پستانداران و جوندگان منطقه حفاظت شده كوه بافق عبارتند از :
يوزپلنگ – پلنگ – كل و بز – قوچ و ميش – جبير – گرگ – شغال – شاه روباه – كفتار – كاراكال – سياه گوش – تشي – خارپشت – جرد – جربيل – خرگوش صحرايي


گونه هاي شاخص پرندگان منطقه حفاظت شده كوهع بافق :


كبك – تيهو – باغرغره – هوبره – عقاب دشتي – عقاب طلايي – جغد – شاهين – دليجه – دم جنبانك ابلغ – چكاوك كاكلي – چككاوك بياباني – چك چك سياه شكم سفيد – سسك جنبان – بالابان – دم سرخ معمولي – سارگپه پا بلند – كمركولي بزرگ – سنگ چشم بياباني – سنگ چشم بزرگ – كوكو – پري شاهرخ – كلاغ كوهي نوك زرد – كلاغ زاغي – كلاغ ابلغ - غراب و غيره . . .


گونه هاي شاخص خزندگان منطقه حفاظت شده كوه بافق :


جگوي عنكبوتي ايراني – آگاماي سخره ايي فلس درشت – لاسرتاي ايراني – مار جعفر
ي – كك مار – افعي شاخدار – شتر مار – كور مار و غيره . . .


www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_23f8f7d4_1130_4c9a_9fc8_4237fa1eb9b8.jpg

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_3afc4980_5ef9_4131_ab8c_1f6479a7cb0e.jpg
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده باهو کلات (گاندو)


حفاظت شده باهوكلات (گ

ام انگلیسی : bahookalat protected are

نام فارسی : منطقهاندو)


www.irandeserts.com_maps_map_gandoo.gif
اين منطقه در منتهىاليه گوشه جنوب شرقى کشور، در طول مرز ايران و پاکستان قرار دارد. اين منطقه از کوههاى کم آب و بيابانى تشکيل شده که تا رودخانه سرباز در بلوچستان گسترده شده است. منطقه مزبور، مأمن تمساح تالابى و منحصر به فرد ايرانى است که در آبگيرهاى کم عمق مسير رودخانه زندگى مىکند. اين حيوان در مواقع خشکى تا چند متر در زير آبگيرها نقب زده و در داخل آنها زندگى مىکند. اگر اقدامات به موقع حفاظتى سازمان محيط زيست و نظارت بر صيد نبود؛ نسل اين تمساحها تاکنون از بين رفته بود. همچنين شرايط خاص اکوسيستم رودخانهاى اين منطقه امکانات زندگى نوعى ماهى عجيب به نام ماهى گِل خور با نام علمى Perio phthalinuse فراهم آورده است که قادر به زيست در آبهاى کم عمق و بستر گِلى رودخانههاست.

اقدامات حفاظتى سازمان حفاظت محيط زيست در مورد نواحى پيرامون باهوکلات به منظور حفظ بخش نمونهاى از گياهان بلوچى (که تا حدودى بيابانى - سندى است) و نيز جاندارانى که با اقليم و گياهان مزبور ارتباط زيستى دارند، ضرورى است. اين جانداران عبارتاند : جبير، سنجاب نخلى شمالى، راسوى خاکستر هندى، هوبره، دراج، سوسمار و نيز بسيارى از انواع پرندگان که خاص شبه قاره هند مىباشد.
خط ساحلى درياى عمان که مرز جنوبى اين منطقه را تشکيل مىدهد، ناحيه قشلاقى پرندگان آبزى است و نيز، محل مهمى براى تخمگذارى لاکپشت سبزدريايى به شمار مىآيد.
مقاله 2
این منطقه نام خود را از کوه گنو گرفته است که در داخل منطقه واقع شده است و بعد از کوه فارغان دومین کوه بلند شهرستان بندرعباس است . منطقه حفاظت شده گنو در شمال غربی و در فاصله 30 کیلومتری شهر بندرعباس قرار گرفته و جاده اصلی بندرعباس به سیرجان طول 35 کیلومتر انجام می گیرد. مسیر دسترسی به قله کوه گنو از راه مالرو کوهستانی دزک به بندر آگاه می باشد که البته یالهای غربی دارای شیب ملایمتری هستند و امکان دسترسی پیاده به قله کوه را فراهم می سازند.این منطقه از نظر منابع کمبودی ندارد. به ویژه چشمه های موجود در منطقه اغلب در تمام فصول قادرند آب مورد نیاز حیات وحش کویر را تامین کنند.یکی از مهمترین منابع آبی این منطقه چشمه های آب گرم گنو می باشد که از نظر خواص دارویی کانونهای شناخته شده ای هستند و از دیرباز مورد استفاده اهالی و مسافرین قرار گرفته اند.
تنوع پوشش گیاهی : این منطقه از دامنه تا قله کوه مشتمل بر انواع درختان گرمسیری ، استیپ کوهپایه های و گونه های گیاهی نواحی سردسیری است . اغلب دره های آن پوشیده از درختان و درخچه ها است . دشتها با ارتفاعات میانی آن عرصه گونه هایی چون آکاسیا، کنار، کهور و استبرق است و از ارتفاعات میانی تا قله کوهها جایگاه درختانی چون بنه و بادام می باشد. این منطقه دارای تنوع قابل توجهی از حیات وحش کویر دشتزی و کوهزی است . جبیر، قوچ ، میش ، بز، پازن ، گرگ و کفتار از پستانداران مهم آن به شمار می روند و کرکس ، دال سیاه ، هما ، قرقی ، تیهو ، کبک و جیرفتی از پرندگان قابل ذکر منطقه هستند.
www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_7d903973_95fe_4dcf_b579_95f5ba6929b8.jpg

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_4dbe7cd5_bf9d_4798_9c49_ee8dcb9f4f7d.jpg
www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_a5b55ee4_fed2_4cdf_a596_1792beac1682.jpg

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_5c30a215_335e_447c_bd1e_cec7c36bd10a.jpg




 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده بزمان ، ایرانشهر


نام انگلیسی : Bazman protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده بزمان

www.irandeserts.com_file_cms_files_bazman_282_29.gif
اين منطقه به وسعت ۶۸۸‚۳۲۴ هکتار، منطقهٔ کوهستانى بزمان، تپهماهورها و دشتهاى اطراف اين کوه را در بر مىگيرد. اين منطقه داراى کوهى نسبتاً مرتفع (۳۴۹۷ متر) با درههاى آب شيرين و پوشش گياهى نسبتاً مناسب است. جوامع گياهى مشرف بر دامنهها خرزهره، داز، قيچ، درمنه و انواع گَوَن است. حيوانات وحشى که در اين منطقه زندگى مىکنند عبارتند از : کبک، کبک چيل، تيهو، دراج، خرگوش، کل، بز، قوچ، ميش.

علاوه بر گونههاى مختلف وحوش فوقالذکر، نوعى خرس سياه آسيايى که کوچکتر از خرس قهوهاى است در سيستان و بلوچستان زندگى مىکند. دهانه غارهايى که به احتمال زياد مىتوان وجود خرس را در آنها حدس زد اکثراً حدود ۷۰ سانتىمتر است که خود خرس سياه نيز به زحمت مىتواند داخل آن شود، به همين دليل دسترسى انسان به حيوان و عبور آن از اين گونه غارها، کار سادهاى نيست. کوههاى سياه بزمان، بيرک، تفتان، سراوان، اطراف خاش، کارواندر، اسفندک و تپهماهورهاى اطراف رود ماشکيل از جمله زيستگاههاى اصلى اين گونه خرس به شمار مىآيد. پوشش گياهى اين مناطق زيستگاه مناسبى را براى گونهٔ در معرض انقراض و با ارزش خرس سياه در اين ارتفاعات فراهم آورده است. پوشش گياهى غالب زيستگاههاى خرس در اين منطقه شامل : ارجن، کهور، کنار، داز، خرما، زرشک، زارچ، زالزالک، گز، توسکا، زيتون وحشى، انواع گون و درمنه، اورس، بيد، تنگرس و نسترن وحشى مىباشد که ميوهٔ بيشتر اين درختان، غذاى عمده خرسهاى سياه را تشکيل مىدهد. خرسها به خرما و داز علاقهاى وافر دارند.
پرنده زيبايى به نام مينا با رنگهاى سبز، آبى و سبزقبا نيز در بلوچستان به وفور يافت مىشود. اين پرنده به اندازه سار معمولى است و به سهولت اهلى مىشود و بعضى از کلمات را مانند طوطى ادا مىکند.
www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_b427b3a0_58fd_4562_8e3f_6e42c6b24311.jpg
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده بصیران، آباده


نام انگلیسی : Basiran protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده بصیران

www.irandeserts.com_file_cms_files_esf_286_29.gif
اين منطقه در چهار کيلومترى جنوب آباده قرار دارد و منطقهاى گسترده است که به خاطر گونههاى نادر گياهى و جانورى مورد حفاظت قرار گرفته است. اين منطقه يکى از ارزشمندترين زيستگاههاى حياتوحش کشور و استان است.
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده بلسکوه


نام انگلیسی : Bles Kouh protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده بلسکوه

www.irandeserts.com_file_cms_files_beles.gif
اين منطقه با مساحت 11211هكتار از سال 1380 تحت حفاظت قرار گرفت. بلس كوه بين دو رودخانه دوهزار و سه هزار در استان مازندران قرار گرفته است. منطقه اي است كوهستاني پوشيده از جنگل هاي انبوه و نيمه انبوه كم نظير هيركاني و مناطق ييلاقي.

از گونه هاي مهم جانوري منطقه مي توان مرال، شوكا،خرگوش،تشي، پلنگ، خرس قهوه اي ،گرگ، بز و پازن، گراز، روباه معمولي، شغال،داركوب كوچك، هدهد، انواع چكاوك، كبوتر جنگلي، دم سرخ معمولي و عقاب جنگلي را نام برد. وجود تنوع زيستي بالا و گونه هاي با ارزش شوكا و مرال زمينه گردشگري را در منطقه فراهم آورده است.
این منطقه از شمال از محل تلاقی رودخانه هلوكله بارود دوهزار به سمت شمال شرقی در امتداد رود دو هزار الی محل تلاقی این رو دبا رود سههزار در محلی بنام دوآب، از شرق از محل تلاقی روددوهزار با سههزار در امتداد رودخانه سههزار به سمت جنوب بعد از عبور از داسدره و هلویان الی محل تلاقی این رو دبا رود هردورود از جنوب از محل تلاقی رود هردورود بارود سههزار در امتداد خط الراس كوه بلسكوه الی قله بلسكوه به ارتفاع 327 متر و از این قله در امتداد غرب باتلاقی این جاده مالرو بارود گنهرود و از این محل به سمت غرب در امتداد جاده مالرو و بعد از عبور از در مالی تنگچال در همان امتداد به خط مستقیم مفروض تا تقاطع بارود هلوكله در محل سنه پشتك و از غرب از محل آبپشتك به سمت شمال در امتداد رود هلوكله بعد از عبور از عسلمحله ، نرسكلیشم تا تلاقی این رو دبا رود دوهزار محدود میشود.
www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_2ecd1458_e25a_4aed_a3be_6304dbd0ed4a.jpg
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده بهرام گور


نام انگلیسی : Bahram-e Goor protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده بهرام گور

www.irandeserts.com_file_cms_files_goot.gif
منطقه حفاظت شده بهرام گوردر شرق استان فارس و شمال شرقی شهرستان نی ریز قرار دارد. وسعت این منطقه 40 هزار و 800 هکتار و ارتفاع بلندترین نقطه آن دو هزار و 787 متر بوده و دارای آب و هوای گرم و خشک و بارندگی حدود 200 میلی متر است.

این محدوده از سال 1351 با عنوان منطقه حفاظت شده "بهرام گور" تحت مدیریت اداره کل حفاظت محیط زیست فارس قرار گرفته است. منطقه حفاظت شده بهرام گور تنها منطقه ای در کشور بوده که جمعیت قابل ملاحظه و پویایی از گورخر ایرانی را در خود جای داده است.

حضور دیگر گونه های ارزشمند نظیر کاراکال، زاغ بور، هوبره، جبیر و... ارزش اکولوژیکی این زیستگاه پهناور را دو چندان می کند و تماشای حیات وحش به خصوص گونه های در معرض تهدیدی نظر گورخر ایرانی، هوبره و زاغ بور در این منطقه به سادگی امکان پذیر است.

در گذشته یوزپلنگ هم در این منطقه وجود داشته اما در حال حاضر این گونه در منطقه از بین رفته است.

منطقه بهرام گور با توجه به اینکه هم منطقه کویری هم دشتی و هم کوهستانی از اهمیت زیادی برخوردار است علاوه بر این در این منطقه زاغ بور که از گونه های اندمیک است نیز وجود دارد.
www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_48295b8e_1bf8_48c9_9818_4ee0e115e75a.jpg
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده بوزین و مرخیل، کرمانشاه


نام انگلیسی : Bozin & Marakhil protected are

نام فارسی : منطقه حفاظت شده بوزین و مرخیل

www.irandeserts.com_file_cms_files_bzin.gif
تاریخچه حفاظت منطقه: این منطقه با هدف حمایت از گونه با ارزش شوکا وارزش های رویشگاهی با مساحتی برابر با 23724 هکتاردر پاییز 1374 به عنوان منطقه شکارو تیراندازی ممنوع و درسال 1378 حفاظت شده اعلام شد. منطقه ای است جنگلی وکوهستانی در استان کرمانشاه که باکشور عراق نیز هم مرز است . دامنه ارتفاعی 480 تا 2560 متر ، بارندگی ودمای متوسط سالیانه 00 میلیمتر و 15درجه سانتیگراد ، منطقه را دارای اقلیم مرطوب معتدل نموده اند. گیاهان شاخص منطقه عبارتند از : بلوط ایرانی ،بنه ، زیتون ،مورد ، ارغوان ، گلابی وحشی ،کیکم ، زالزالک ،زبان گنجشک ،آلوچه ،ختمی ،سیاه تلو ،لاله واژگون ،و انواع گندمیان . مهمترین گونه های جانوری منطقه: بز وپازن ، شوکا ،قوج ومیش ،گراز ، پلنگ ،سیاه گوش ، سنجاب ایرانی ، گربه وحشی ،شغال ، گرگ ، تشی ،روباه، تیهو ،کبک ، کمرکلی بزرگ ،گنجشک سانان ، عقاب ، مارپلنگی ، یله مار، گرزه مار اشاره کرد.
تنوع زیستی گیاهی وجانوری بالا ،جنگلهای با ارزش بلوط ، کوهستان های زیبا، رودهای پرآب ، جلوه های طبیعی ، زمینه فعالیت های پژوهشی وگردشگری را در منطقه فراهم ساخته است.
رودخانه گلال ، لون ، مرخیل وسیروان ازمنابع آبی داخل وحاشیه این م
نطقه می باشدکه با دره های زیبا برجذابیت های منطقه افزوده است
www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_027a06c2_c910_44c3_bb85_ff56dcb85fcd.jpg
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده بولا


نام انگلیسی : Bola protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده بولا

www.irandeserts.com_file_cms_files_semnan_286_29.gif
اين منطقه با مساحت 3907 هكتار واقع در استانهاي مازندران و سمنان از سال 1378 تحت حفاظت قرار گرفت.داراي اقليم نيمه مرطوب معتدل است . این منطقه در شمال شهر سمنان و در مجاورت پناهگاه حیات وحش کیاسر قرار دارد.

بولا در غرب مناطق دو دانگه و پرور قرار دارد .منطقه اي كوهستاني با دو دامنه كلي شمالي و جنوبي و شيبهاي تند ،كه در حد بالايي جنگلهاي خزري واقع شده است و بخشهايي از آن را نيز مراتع ييلاقي تشكيل مي دهد.ا ز گونه هاي مهم درختي منطقه مي توان راش،ممرز،بلند مازو،توسكاي ييلاقي ،گلاب وحشي،گيلاس وحشي و آلوچه را نام برد.گونه هاي اصلي جانوري منطقه عبارتند از:مرال ،شوكا،بز و پازن،خرس قهوه اي،گراز،روباه معمولي،تشي،سمور جنگلي،كبك و كبك دري.به دليل كوهستاني بودن و نبود راههاي دسترسي مناسب اين منطقه به نسبت دست نخورده باقي مانده است.
 
بالا