همایش ملی تصوف شاخصه ها و نقدها

pajoheshgar

کاربر تازه وارد
"منجی دوازدهمی"
images.jpg


پژوهشکده فلسفه و کلام
مسئول دبیرخانه اجرایی همایش ملی تصوف در گفت‌وگو با پایگاه اینترنتی پژوهشکده فلسفه و کلام؛ ‏گفت:‏ همایش تصوف، شاخصه ها و نقدها با استقبال خوب اندیشمندان دینی مواجه شده است و همایش در ‏روز پنج شنبه 19 مهر برگزار خواهد شد.‏
قبل از برگزاری همایش، اساتید و دست‌اندرکاران همایش «تصوف؛شاخصه‌ها و نقدها» دیدار با مراجع معظم تقلید، را در برنامه خود قرار دادند که تاکنون دیدار با آیات عظام نوری همدانی،مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی انجام شده و در روزهای آینده دیدار با دیگر مراجع تقلید نیز انجام خواهد شد.

مراجع عظام تقلید ضمن استقبال از این حرکت علمی، رهنودهای ارزنده ای را بیان کردند که فعالیت همایش بر اساس این رهنمودها تنظیم خواهد شد.

متن بیانات آیت الله نوری همدانی را در این لینک مشاهده می کنید:

مشروح بیانات حضرات آیات مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی نیز در روزهای آتی بر روی سایت رسمی همایش به آدرس tasavvof.com بارگزاری خواهد شد.

مسئول دبیرخانه اجرایی همایش در مورد ارسال مقالات گفت:

کارگروه همایش تصوف با برنامه ریزی منظم، ابعاد علمی، فرهنگی و اجتماعی این فرقه ها را بررسی کرده و داوری های دقیقی بر روی مقالات ارسالی نیز انجام شده است. حدود ۳۲۰ چکیده به این همایش آمده و از میان حدود ۲6۰ مقاله ارسالی که ارزیابی شده، 55 مقاله علمی به عنوان آثار برتر گزینش شده و در همایش ارائه خواهد شد. هدف از برگزاری همایش تصوف، نگاهی علمی و انتقادی به این پدیده است.
 

pajoheshgar

کاربر تازه وارد
"منجی دوازدهمی"
پژوهشکده فلسفه و کلام

به مناسبت برگزاری نخستین «همایش ملی تصوف؛ شاخصه‌ها و نقدها» در ۱۹ مهرماه ۹۷، از سوی رئیس همایش استاد محمد تقی سبحانی، مقدمه ای بر ویژه نامه همایش نگاشته شده که به دلیل اهمیت مطالب آن، در این جا بازنشر می یابد. در این نوشتار کوتاه، با مروری به تاریخ تصوف، به مهم‌ترین شاخصه‌ها و آسیب‌های صوفیه اشاره شده و چارچوبی برای تحلیل کلان تصوف به دست می دهد.تصوف از قرن دوم‌ به تدریج در محیط اسلامی پا گرفت و پرورده شد و در سده های میانی به یکی از عوامل مهم اثرگذار در حوزه فرهنگی و اجتماعی بدل گشت و تا به امروز در شرق و غرب جهان اسلام با نام‌ها و نشان‌های مختلف به حیات خویش ادامه می‌دهد. این تصویر کلی هر چند روایت صادقی از هویت تاریخی تصوف است ولی هرگز گویای حقائق پیدا و پنهان صوفیه نیست و بدین سادگی نمی توان از ابعادِ تو‌درتو و آدابِ و آیین پیچ در پیچ آن پرده برداشت.
photo_2018_09_26_07_24_58.jpg


اهمیت و دشواری شناخت تصوف و پاره های هویتی و معرفتی آن نیز از همین پراکندگی و پیچیدگی‌ها بر‌می آید. صوفیان همواره خود را فرامذهبی و فراآیینی دانسته اند و هر گونه خاستگاه بیرونی و ریشه معرفتی و تاریخی را برای خویش انکار کرده اند. همین ویژگی به تصوف فرصت داده است تا به رنگ هر مذهب فکری و فقهی درآید و خود را در هر آیینی به همان آهنگ ساز کند. از این روست که صوفی در لباس اشعری، حنبلی، شیعی و معتزلی به یکسان ظاهر می‌ شود و با گبر و مسلمانی کنار می‌آید و سنت و مدرنیته را به یکسان پذیرا می شود. درویشان البته این همرنگی و همزبانی با هر فرقه و طائفه را مذهب عاشقی می‌‌دانند که از هر مذهب جداست و از این رو، جنگ هفتاد و دو ملت را عذر می نهند.

با این حال، صوفیان تقریبا از همان آغاز، حساب خود را از سایر مسلمانان جدا ساختند و با برتربینیِ راه و رسم خویش، برای خود حلقه های خاص برگزیدند و تکایا و خانقاه‌ها ساختند. این خودگروی و انزواجوئی از خلق، کار متصوفه را به فرقه گرائی کشاند و برخلاف ادعای نخستین، مذهب عشق به ستیزه جوئی با فقیهان و متکلمان درآمد و حتی دامنه نابردباری آنان به سایر فرقه های صوفیان کشانده شد و رسم طرد و تکفیر به میانه مدعیان صفا و مروت در یک فرقه واحد نیز رسید.

این واگرائی‌ها زمانی پر رنگ‌تر و پیچیده‌تر گشت که طریقت‌های صوفیه با جعل سلسله انساب و موروثی کردن خرقه ارشاد، راه حقانیت را بر دیگر صوفیان بستند و هر گروه با انحصار‌گرائی و با اعتبار بخشی به راه و رسم خود، سلوک معنوی را به دالانی برای قطب‌پرستی و سرسپاری به مرشد و شیخ بدل ساخت.

درون‌گرائی و باطن‌گروی در مسلک درویشان، باب کرامت سازی و خرافه اندازی را بازگذاشت و با بالا گرفتن ادعای مقامات در میان بزرگان صوفی، ژنده‌پوشی و دستگاه ساده صوفیانِ نخستین کم‌کم جای خود را به اشرافیت معنوی و سلسله مراتب مریدان و سالکان سپرد.

اعتقاد به شهود شخصی به عنوان تنها راه دریافت حقیقت -آن هم شهود شیخ و قطب طریقت- در کنار انکار عقل و شریعت ، راه را بر خیال افسارگسیخته و تمایلات رهای بشری گشود و تصوف به دامنی برای پرورش و پرواز وهم در دنیای بی انتها و بی سنجه ذوق و ذهن‌ ‌بدل گشت.

با ورود عنصر اندیشه‌ورزی به فضای وهم‌آلود صوفیانه، هر چند دامن خیال، اندکی برچیده شد، اما همزمان، راه خِرد در هزارتوی انگاره‌های نوستالوژیک هنری و ادبی گم شد و به تدریج عقل نیز در کمند تخیلات بی‌مهار اهل دل گرفتار آمد.

به این ترتیب، داستان شطح‌گوئی و تناقض‌پردازی که روزگاری به حلقه مشایخ و مریدان محدود بود، در دوره میانه، با چاشنی تفلسف، به یک چالش جدی بدل گشت و مغزهای بزرگان تصوف را قرنها به کار عقلانی‌سازی مفاهیم پارادوکسیکال کشاند و صوفیان قلندری و ملامتی را در قید و بند داده های فلسفی گرفتار ساخت.

البته چهره چندگانه تصوف به همین جا ختم ‌نمی شود: چنان که گفتیم، تصوف در هر مذهب و مأوآ که جای گرفت، سیرت خود را در آن گذاشت و صورت از آن بازگرفت. همین صورت‌ها و سیرت‌های در هم تنیده است که کار شناخت تصوف را دشوارتر و راه بازشناسی هویت آن را از آموزه‌های اصیل دینی با سختی مواجه می سازد. وقتی که تصوف با تشبیه حنبلی و جبر اشعری و تنزیه اعتزالی و ولایت شیعی گره می خورد و خود را در شبه قاره با حنفی‌گری و سلفی پیشگی، و در ایران با تشیع قلندری، و در عراق با صابئی ‌گری و ایزدی‌گرائی، و در ترکیه با فرقه‌های غالیانه و علی اللهی و در شمال آفریقا با مسجد و مدرسه پیوند می‌زند، روشن است که کار یک پژوهشگر تصوف با چه تنگناهائی مواجه می شود و در این میدان آشفته، تکلیف یک ناظر ناوارد پیشاپیش روشن است.

فرقه های صوفی با دنیای سیاست نیز یکدست و یک‌ساز نبوده اند و بسته به شرایط و زمینه ها، واکنش‌های مختلفی از خود بروز داده‌اند؛ در حالی که بیشتر صوفیان با سیاست میانه ای نداشته و یا با قدرت‌های زمان همراهی می کردند، گروه‌هائی هم بوده اند که در راه حق‌طلبی و آزادی‌خواهی تلاش و مجاهدت داشتند.

ماجرای صوفیه و سیاست اما در دوران معاصر بسی پیچیده تر و‌حیرت‌انگیزتر است. در حالی که فرقه های صوفیه در ایران و برخی کشورهای همجوار به عشق‌بازی با حکومت‌های فاسد و دولت‌های استعماری سرگرم بودند و یا دست کم سر به گریبان خویش داشتند، برخی حرکت‌های صوفیانه در شمال آفریقا قدم در راه استقلال و آزادگی از یوغ طاغیان و اشغالگران گذاشتند. این ناهمگونی و ناپایداری در مواضع سیاسی، قبل از هر چیز ریشه در رویکرد انفعالی و منطق انزواجویانه تصوف دارد. صوفیان برخلاف سنت پیامبران، معنویت را در زاویه و دیر جسته‌اند و سلوک در درون را با حضور در حیات اجتماعی در تنافی دیده ‌اند.

خلاصه آن که تصوف را هم به دلیل آسیب‌ها و آرایه‌ها و هم به سبب واقعیت‌ها و فرصت‌ها نمی توان نادیده گرفت و از سوی دیگر، شناخت این پیکره پراکنده و چهره‌ چندگون هم بدون مطالعات دقیق نظری و میدانی به فرجام نیک نمی‌رسد.

از این رو، کارگروه تصوف (در دفتر تبلیغات اسلامی) که اساتید و محققان تصوف‌پژوه چندی را در خود جای داده است، تصمیم بر آن گرفت که با پی ریزی سلسله همایش‌ها و نشست‌های تخصصی، به ادبیات علمی در این زمینه دامن زند.

نخستین همایش تصوف شناسی انتقادی، با عنوان «تصوف؛ شاخصه ها و نقدها»، به دنبال فراخوان اندیشه‌ورانِ دردشناسی است که صبورانه و مخلصانه قدم در این راه نهند و با تولید ادبیات علمی در این خصوص، راه روشنی فراروی جامعه اسلامی ایران و به ویژه نسل جوان قرار دهند. در این راه عنایات اولیای الهی و توجهات حضرت ولی‌عصر(عج) را توشه راه خود می دانیم و همت اندیشمندان حوزه و دانشگاه را بزرگ‌ترین سرمایه در این راه بلند و مقدس می انگاریم. از همه عزیزانی که در ابعاد علمی و اجرائی، مسئولان این همایش را یاری رساندند، تشکر و قدردانی می کنیم و دست همکاری به سوی دیگر بزرگوارانی که با آثار و آرای خود ما را مدد می رسانند، دراز می کنیم.

محمد تقی سبحانی

رئیس همایش ملی تصوف؛ شاخصه‌ها و نقد‌ها
 

pajoheshgar

کاربر تازه وارد
"منجی دوازدهمی"
◾️توضیحات حجت الاسلام والمسلمین سبحانی درباره برگزاری همایش ملی تصوف

رئیس قطب تعمیق ایمان و باورهای دینی دفتر تبلیغات اسلامی: هدف اصلی همایش “تصوف”، نگاه علمی و انتقادی است/ لزوم همفکری جمعی حوزویان برای مقابله با جریان های انحرافی

به گزارش روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی، حجت الاسلام والمسلمین محمد تقی سبحانی، دبیر علمی همایش تصوف شاخصه ها و نقدها در دیدار با آیت الله نوری همدانی که در دفتر ایشان برگزار شد، با تسلیت ایام محرم حسینی اظهار داشت: دفترتبلیغات اسلامی در طول سال های گذشته یکی از محورهای فعالیت خود را بحث فرقه های انحرافی در کشور قرارداده است.
IMG19002763.jpg

وی با اشاره به حساسیت بحث تصوف و فرقه های انحرافی دیگر، بر لزوم ورود و همفکری جمعی حوزویان در این زمینه تأکید کرد و افزود: در خصوص تصوف در حدود سه سال پیش کارگروهی از اساتید این رشته تشکیل شد و با جمع آوری اطلاعات و تحقیق پیرامون این موضوع، تلاش گردید تا کار منظمی در این زمینه انجام پذیرد.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به برقراری ارتباط با مسؤولان ذیربط اظهار داشت : اولین کاری که انجام شد رصد این فرقه ها در کشور بود که به دلیل پراکندگی جغرافیایی شاخه های صوفیانه حتی مسؤولان کشور هم به جزئیات این فرقه ها دسترسی کافی را نداشتند؛ زیرا ابعاد علمی و تخصصی فرقه‌ها غالبا از دیده ها پنهان می ماند. وی اشاره کرد که با هماهنگی و همکاری متخصصان توانستیم ابعاد مختلف این فرقه ها و گرایش های آنها را در سطح کشور به طور کامل شناسایی کنیم.

وی افزود: در کنار شناسایی فرقه های صوفی در کشور، یک کار تحقیقاتی برای شناساندن دقیق تر عقاید و آداب این فرقه ها به بدنه حوزه و دانشگاه انجام شد.

حجت الاسلام والمسلمین سبحانی با بیان اینکه در گذشته اطلاعات خوبی در بین اساتید و فضلا وجود داشت ولی متأسفانه نسل جوان حوزه اطلاعات محدودی از صوفیه دارند و از این رو، آسیب‌ها و‌ انحرافات آنها از دید نسل جوان کشور پنهان مانده است، افزود: این فرقه ها غالبا با عوام فریبی سعی می کنند خود را به عناوین و ادعاهای دروغین جا بیندازند و برخی ها هم فریب سخنان آنان را می خورند و شبهه پیدا می کنند.

وی گفت: اطلاعاتی که ما داریم در شهرهایی مانند تهران، کرج و حتی در شهر های دور افتاده اینان به بهانه های مختلف سعی دارند که حلقه های صوفیانه خود را تشکیل دهند و مردم ساده دل را به خود جذب کنند؛ یکی از حیله هایی که به کار می برند استفاده از نام بزرگان اهل عرفان و معنویت ما است که به این وسیله جوانان را فریب می دهند.

رئیس قطب تعمیق ایمان و باورهای دینی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم اظهار داشت: این کارگروه تصمیم گرفت که با برنامه ریزی منظم، ابعاد علمی، فرهنگی و اجتماعی این فرقه ها را نشان دهد و همایشی را فراخوان داده ایم و با همکاری مؤسسات مختلف این همایش با عنوان «تصوف؛ شاخصه ها و نقد ها» تصویب شد و به صورت رسمی در وزارت علوم ثبت گردید.

وی اظهارداشت: حدود ۳۲۰ چکیده به این همایش آمده و از بین حدود ۲۰۰ مقاله ارسالی که ارزیابی شد، حدود 55 مقاله علمی را به عنوان آثار برتر گزینش کرده ایم که قرار است در این همایش ارائه شود.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان این که این همایش در ۱۹ مهرماه ۹۷ برگزار می شود، گفت: هدف اصلی ما نگاه علمی و انتقادی به پدیده صوفی‌گرائی است و در مقابل متأسفانه کسانی با نام برخی از اهل ادب ما در کشور همایش هایی را برگزار می کنند و در لا‌به‌لا‌ی آن، آیین و آداب انحرافی و خرافی را تبلیغ می کنند. وی در پایان ضمن تشکر از همه کسانی که از این حرکت حمایت کرده اند، اظهار امیدواری کرد که با پشتیبانی مراجع عظام تقلید این فعالیت‌ها از عمق و گسترش بیش‌تری برخوردار شود. .
 

pajoheshgar

کاربر تازه وارد
"منجی دوازدهمی"

آیت الله العظمی نوری همدانی:
صوفیه عظمتِ منحصر به اهل بیت(ع) را برای بزرگان خود حراج کردند.

مرجع تقلید عالم تشیع با بیان اینکه تصوف از فرقه های انحرافی است، تاکید کرد: چهره سازی و چهره‌آرائی، حیله صوفیه برای ترویج خود است. عظمتی را که ما منحصر در اهل بیت(ع) می دانیم، برای بزرگان خود حراج کردند.
آیت الله العظمی حسین نوری همدانی، در دیدار اساتید و دست‌اندرکاران همایش «تصوف؛ شاخصه ها و نقدها»، طی سخنانی با بیان اینکه تصوف از فرقه های انحرافی است، ‌اظهار کرد: آیت الله طباطبایی در تفسیر المیزان در جلد پنجم، فرقه های انحرافی که در اسلام هستند را ذکر کرده و در آنجا از صوفیه نام برده است که از چه جهتی در اسلام انحراف ایجاد کرده و از آیات قرآن استفاده کرده اند.

وی با نقد وحدت وجود در تفکر صوفیه گفت: در فقه ما چند جا درباره صوفیه بحث شده است، باید توجه کرد که عرفان ما دارای درجات بلندی است و صوفیه خود را به نام عرفا قلمداد کردند و اولین بحث ما این است که باید فرق بین عرفان و تصوف را روشن کنیم.

این مرجع عالیقدر شیعه با بیان اینکه امام خمینی(ره) و آیت الله شاه آبادی از عرفای بزرگ ما هستد ولی صوفیان سعی کردند که خود را از عرفا معرفی کنند، گفت: صوفیان چهره سازی کردند و شخصیت های خود را با چهره بسیار درخشان نشان داده اند.

وی با بیان اینکه آن ها بعد از چهره سازی، چهره آرایی کردند، به طرح این سوال پرداخت که به چه دلیل از حسن بصری و شقیق بلخی و معروف کرخی و بایزید بسطامی و جنید بغدادی با این عظمت یاد شده است؟

آیت الله العظمی نوری همدانی اضافه کرد: این چهره سازی به اندازه ای حیله گرانه بوده که برخی از بزرگان ما مانند مقدس اردبیلی را نیز در شمار چهره های بزرگان خود قرار داده اند یا مثلا اویس قرنی را جزو بزرگان صوفیه ذکر کرده اند.

حراج خصوصیات ائمه(ع) برای بزرگان صوفیان

این مرجع عالیقدر شیعه گفت: تمام خصوصیاتی که ما برای ائمه خود قائل هستیم که ائمه(ع) طی الارض دارند و در جمادات و نباتات و حیوانات تسلط دارند را این ها در چهره سازی هایی که کرده اند، برای صوفیان بیان کرده اند و عظمتی که ما منحصر در اهل بیت می دانیم را برای بزرگان خود حراج کردند.

صوفیان روایات را سرقت کرده اند

حضرت آیت الله نوری همدانی افزود: بنده لازم دانستم که به سراغ کلمات آنها بروم و در کتابی مانند «تذکرة الاولیاء» که از کتب معتبر صوفی است، کلماتی از صوفیان نقل می کنند که از روایات ما است و آن را سرقت کرده اند و آن را به نام خود جا زده اند.

وی بیان داشت: برای نمونه در بحار در مورد دعا روایتی از حضرت امیرالمومنین(ع) ذکر شده که آن حضرت، علت مستجاب نشدن دعاهای بندگان را در هشت علت بیان می فرماید، آن وقت صوفیه این روایت را به نام ابراهیم ادهم جعل کرده اند.

این مرجع عالیقدر شیعه با بیان اینکه یکی دیگر از مشکلات ما کتاب مثنوی مولوی است گفت: مولوی یک صوفی سنی وحدت وجودی بوده و از طرفی هم این کتاب از لحاظ ذوق شعری در حد بالائی قرار دارد و صوفیه معتقدند در هر دوره یک قطب و مرشد وجود دارد و به جای ائمه :S (31): به اقطاب و مشایخ خودشان مراجعه می کنند.

وی اضافه کرد: مولوی امامت را امامت نوعی می داند اما ما شیعیان امامت را شخصی می دانیم که همان دوازده امامی است که اصل و نسب این بزرگواران مشخص است و مولوی در این راستا چنین سروده است:

پس به ‌هر دوری ولیئی قائم است/تا قیامت آزمایش دائم است

پس امام حی قائم آن ولی ‌است/خواه از نسل عمر، خواه از علیست

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی با بیان این که یکی از کتاب های مهم ما «حدیقه الشیعه» مقدس اردبیلی است، گفت: این کتاب به جنگ صوفیه آمده است زیرا در زمان صفویه تصوف را رونق می دادند و سلاطین صفویه فرزندان شاه صفی هستند که قبرش هم در اردبیل است لذا صفویان به صوفیه علاقه داشتند و در آن زمان علمای بزرگ ما مانند مقدس اردبیلی سعی می کردند در برابر آنان بایستند.

وی با بیان این که یکی از عبادت های صوفیان رقص است و در مساجد می رقصیدند، گفت: وقتی دیدند که این اعمال در مسجد با واکنش مردم مواجه می شود خانقاه ساختند و برای خود مراسم خود را برگزار می کنند.

روایت امام صادق(ع) در دشمن دانستن صوفیان

حضرت آیت الله نوری همدانی با بیان این که مقدس اردبیلی در کتاب خود 72 فرقه از صوفیان مانند ذهبیه و نعمت اللهیه و ... را برشمرده است، گفت: تمام فرقه های صوفی باطل هستند و فرقی ندارند و ما از اهل بیت(ع) روایات زیادی در طعن و طرد آنان داریم و امام صادق(ع) در روایتی فرموده اند که «انهم اعدائنا؛ آنان دشمنان ما هستند».

وی تاکید کرد: صوفیان سعی کرده اند که بگویند حدیقه الشیعه از مقدس اردبیلی نیست، ولی نتوانستند ثابت کنند و جلد سیزدهم شرح نهج البلاغه خویی نزدیک به 50 صفحه در رابطه با صوفیه مطالبی را نوشته است؛ حتی اگر کلمات خودشان را مطالعه کنیم بر باطل بودنشان یقین می کنیم.

این مرجع تقلید با بیان این که یک نفر از صوفیان به جبهه نرفته است تا شهید شود، گفت: این همه روایات و آیاتی که در بحث جهاد است را کنار گذاشته اند و فقط نشسته و مثنوی می خوانند و سرشان را تکان می دهند و می رقصند و اسم خود را صوفی گذاشته اند.
IMG19002763.jpg

وی با بیان این که صوفیان انحرافات زیادی ایجاد کرده اند، افزود: من مطالب زیادی از لحاظ فقه و روایات در رد صوفیان نوشته ام ولی بنا بر مصالحی آن را منتشر نکرده ام و این مطالب را در اختیار برگزارکنندگان این همایش می گذارم تا منتشر کنند.

مولوی لغزش های فراوانی دارد

استاد حوزه علمیه قم یکی دیگر از مشکلات را بزرگداشت شمس تبریزی دانست و افزود: باید همه کتاب مولوی را مطالعه کرد. چهار تا شعر می خوانند و میگویند چقدر عالی گفته است! خوب این اشعار از نظر ذوقی خیلی خوب است، اما اگر این کتاب را تا آخر بخوانید متوجه می شوید که مولوی یک صوفی سنی است و لغزش های فراوانی دارد و مولوی حضرت ابوطالب علیه السلام را مشرک می داند.

آیت الله العظمی نوری همدانی در پایان با تقدیر و تشکر از مسئولان و اساتید همایش تصوف، این همایش را حرکتی خوب و پسندیده قلمداد کرد و افزود: علمای بزرگوار همیشه با صوفیه گرفتاری داشته اند. خداوند به شما توفیق دهد. این کار شما کار بسیار مهمی است، چون صوفیه افراد کثیری را گمراه کرده اند.
 

pajoheshgar

کاربر تازه وارد
"منجی دوازدهمی"
عطف به صحبت های دوست ما آقای واعظی در دفتر تبلیغات قم که شرحی از همایش تصوف در قم به یکی از علما داده بودند، عرض می کنم. دوستان عزیز! این که پژوهشی در باره تصوف یا هر مسأله دیگری بشود، تحقیقاتی صورت گیرد، آثاری از میراث آن، موافق و مخالف منتشر شود، مطلبی از جدای از این است که یک نهاد تبلیغی که کارش نهادینه کردن اخلاق دینی در جامعه است، به موضوعی بپردازد که بوی تفرقه و تشتت می دهد. سالهاست که این بنده خدا در باره منازعات صوفیه و فرق دیگر تحقیق می کنم و آخرین نمونه هم انتشار کتاب علم الهدی فرزند فیض کاشانی بود که دیدگاه های مهمی در باره صوفیه دارد، اما یادمان باشد که در اواخر دولت صفویه، با احساس تکلیف شماری از علما برای استوار کردن حق! دامنه منازعات مذهبی بالا گرفت و کار دست این دولت داد. در اوج فضاحت اقتصادی که دولت صفوی داشت، و هیچ طلا و نقره ای در کار نبود تا حقوقها پرداخت شود، و آنچه بود با عیار پایین و قلابی بود، علما ـ که هیچ وقت تشویق به کار اقتصادی نمی کنند و فقط به فکر ساختن تمدنی برای پایه احادیث بودند ـ به بهانه تصوف و فلسفه و... به جان یکدیگر افتادند، و دعوای شیعه و سنی، و صوفی و غیر صوفی، و فیلسوف و اخباری ها را جدی گرفتند و کردند آنچه کردند. این را بدانیم که ادبیات عرفانی و تصوف دست کم در زبان فارسی و در عمق جان ایرانی فراگیر بوده و هست، و وقتی شما به جان آن می افتید و با یک نهاد تبلیغی علم مخالفت با آن بر افراشته و علیه آن مقاومت می کنید، شمار زیادی را از خود می رانید. در اواخر صفوی، با آن هم ضعف اقتصادی، و آن هم دشمن، این منازعات همگرایی جامعه را سست کرد، و همه را تحریک به در پیش گرفتن روشی کرد که به واگرایی و تفرقه می رسید. ما امروز شرایط مشابهی از نظر اقتصادی و بی اعتمادی مردم داریم، و در چنین شرایطی نیازمند آن هستیم که همه انرژی مان را گرد هم جمع کنیم نه آن که در اوج بی اعتمادی ها در جامعه، ما هم بر طبل تفرقه بکوبیم. این توجیه از مدیر نخبه و فهمیده دفتر تبلیغات پسندیده نیست که تحت تأثیر برخی از جریانها تفرقه افکن، به اسم کار علمی، بر دامنه این اختلافات بیفزاید، و تازه با این قبیل مطالب توجیه هم بکند. اگر کسی دنبال تمدن اسلامی است، آن هم در دفتری که میز تمدن اسلامی درست شده [!] بهتر است از همه نیروها و توان ها و انرژیها استفاده کند، نه آن که در کشوری که صدها هزار نفر با تفکر عرفانی و ادبیات معطوف به آن نفس می کشند، در مرکز تبلیغات اسلامی در قم، مثلا به تشریح ابعاد انحرافی این قبیل جریانها بپردازد. این را بدانیم که با این قبیل کارها، تعصبات و اختلافات درون جامعه بیشتر شده (و لو یک گام] و تحریکات ناشی از آن هم بیشتر خواهد شد. تجربه نشان داده است که اگر آدم چیزی را باطل هم می داند، باید کم یادش کند تا از بین برود، نه آن که با طرح آن، دیگران را هم تحریک به مقابله کند، و آن وقت این ته بَساط حُسن را هم یک جا قپان کرده و دست دشمن دهد و از پس پانزده هزار قندهاری برنیامده اصفهان با این عظمت، کلا محو شود، بلایی که سر صفویه آمد. شکر خدا، با قدرتی که مجتهدین و مراجع در این زمان و دولت دارند، چه نیازی به این سر و صداها هست!
@jafarian1964
 

pajoheshgar

کاربر تازه وارد
"منجی دوازدهمی"
pajoheshgar;6842143 گفت:
عطف به صحبت های دوست ما آقای واعظی در دفتر تبلیغات قم که شرحی از همایش تصوف در قم به یکی از علما داده بودند، @
پاسخ استاد سبحانی به استاد جعفریان

قبل از هرچیز باید به جناب جعفریان یادآور شوم که شما با ارجاع تاریخی به دولت صفوی و مشابه‌سازیِ شرایط کنونی با اواخر دوره صفویه، دقیقا دچار همان خطائی شدید که خود بارها در باب تحلیل های تاریخیِ سیاست‌پیشگان تذکر داده‌اید.
اما در خصوص، آنچه در باب همایش تصوف، نوشتید:
۱.تعجب می کنم که شما چگونه میان یک کار علمی انتقادی با جنگ و ستیز‌های زبانی و فیزیکی تفاوت نمی گذارید و هر گونه نقد را بر تفرقه حمل می کنید؟ راستی اگر چنین است، جنابعالی با نوشته‌های سراسر انتقادی و غالبا اهانت آمیز خود که سالهاست به خُرد و کلان از فقیهان و فیلسوفان تا عالمان و‌مداحان به یکسان روا می دارید، خود یکی از اسباب تفرقه افکنی در جامعه ایران هستید! ای کاش شما هم به جای نوشته های پراکنده انتقادی در مورد آسیب‌های این عالمان و عملکرد آن گروه، یک نشست یا همایش علمی بر‌پا می ساختید تا معلوم‌شود که این مطالب شما تا چه اندازه از سوی جامعه علمی مورد حمایت قرار می گیرد؟
۲.در خصوص آنچه در باب همایش نوشتید، حاضرم در یک جلسه علنی به گفت و گو با شما بنشینم تا معلوم شود که از وضعیت فرقه های صوفیه در ایران امروز، آگاهی چندانی ندارید و با قیاس‌های تاریخی، در مورد شرایط کنونی داوری می کنید. یکی از رسالت‌های این همایش و آثار و‌نمایشگاه‌هائی که در ادامه عرضه خواهد شد، آگاهی بخشی به همین دوستان کم‌آگاه است.
۳.پایه‌گذاران همایش «تصوف؛ شاخصه‌ها و نقدها» با رعایت همه ضوابط علمی و با ثبت این همایش در سایت علمی پژوهشی وزارت علوم(isc)، در یک فراخوان عمومی و آزاد به دنبال بررسی انتقادی ریشه‌ها و عملکرد فرقه های تصوف در ایران هستند. حال بفرمایید که اگر کسانی امروز همچون عالمان گذشته، تصوف را یک مخاطره جدی برای فرهنگ شیعه بدانند، با چه روش و زبانی باید مطالب خویش را به جامعه علمی عرضه کنند تا امثال جنابعالی -که بسیار نگران واگرائی و تفرقه در جامعه هستید و همواره در عمل هم این روحیه خود را نشان داده اید! - نگران و دلواپس نشوند؟! شما که این همایش را «به اسم کار علمی» می خوانید، بفرمایید جنابعالی که عضو محترم فرهنگستان علوم هستید، چه کاری را علمی می دانید که در این همایش صورت نگرفته است؟
۴.وقتی که صوفیان در کنار برخی حکومتیان، سالهاست که با برگزاری همایش‌های پر‌خرج از جیب بیت‌المال، یک طرفه به قاضی می روند و خرافی‌ترین اندیشه‌ها و آداب را در پناه نام و نشان‌های زیبا و غالبا دروغین، به ذهن و ضمیر نسل جوان و بی‌‌دفاع ما می ریزند و بر محور قطب‌بازی و کرامت‌سازی، دکان دغلکاری راه انداخته اند، چگونه است که اگر یک نهاد حوزوی با حمایت مستقیم همه مراجع عظام به مسئولیت اصلی اش که دفاع از حریم تشیع و روشن‌گری نسبت به خطوط انحرافی است، اقدام ‌کند، به «جریان‌های تفرقه انگیز» متهم می شود؟! راستی اگر قاطبه حوزه تشیع و مراجع تقلید و علما و صدها استاد حوزه و دانشگاه که در نقد تصوف می نویسند و بحث می کنند، تفرقه انگیزند، نمی دانم نام چند نفر در حوزه را که در حمایت از این گروهک‌های باطل، سرناسازگاری می گذارند، چه باید گذاشت؟!
۵. نقطه تمرکز فعالیت‌های انتقادی علیه فرقه‌های انحرافی در دفتر تبلیغات، از قضا تلاش برای همگرائی جامعه شیعه و بازگردندان پاره های پراکنده به پیکره اصلی تشیع بر محور مرجعیت و بازنمائی راه های متفرق در برابر میراث حقیقی و عقلانی است. مشکل همین است که صوفیان با پنهان ساختن عقاید و آثار اصلی خویش، خود را در پشت کتاب‌ها و گفته‌های بزرگان ما پنهان می سازند و به تدریج شیعیان ناآگاه را به سمت آراء و آداب خردستیز و شریعت‌گریز صوفیانه می کشانند و آنان را از پیکره تشیع جدا می سازند. اشتباه جنابعالی این است که این فرقه‌ها را همسو و همراه با جامعه عمومی شیعه می دانید و از عمق شکاف تصوف فرقه ای با تشیع اصیل در ایران امروز اطلاع ندارید.
راستی چه کسی باید به همین مردمانی که با ادبیات عرفانی تنفس می کنند و ناآگاهانه اسیر دام آنان می شوند، نشان دهد که در کنار زبان شیرین و پندهای نیکو، چه اندیشه‌های ناصوابی ترویج می شود؟ اگر کسانی بیان حق و روشنگری عالمانه را تفرقه انگیز می دانند، خوب است که به پیامبران الهی اعتراض کنند که عامل اصلی تفرقه در جوامع بشری بوده اند!
۶. در پایان توصیه فرمودید:«تجربه نشان داده است که اگر آدم چیزی را باطل هم می داند، کم باید یادش کند تا از بین برود»
از نادرستی این سخنان از منظر تاریخ و جریان شناسی معاصر می گذرم و نمی گویم که خردمندان در هیچ فرهنگ و مکتبی، به چنین اصلی باور ندارند و بدان تن نمی دهند و باز نمی گویم که این سخن برخلاف منطق قرآن و سیره و سخنان صریح پیامبران است و فرض بر این می گیرم که شما یا این باورها و آداب صوفیانه را بدعت نمی دانید و یا لزوم روشنگری در برابر اهل بدعت را قبول ندارید، آری همه اینها را کنارمی گذارم و دست کم بنابه همین قاعده خودتان، دو توصیه به شما می کنم:
۱) ای کاش دست کم این تجربه را در حق این همایش که باطل می دانید، اجرا می کردید و یادش نمی کردید تا از بین برود. البته چون این برنامه همچنان ادامه دارد، در مورد برنامه های بعدی نقد تصوف، این تجربه در ذهن شریفتان باشد
۲) بنابر همین تجربه، زین پس به جای این که شبانه روز به فکر نقد اباطیل عالم و عامی باشید، لطفا در برابر آنها سکوت کنید تا یادشان به کلی از میان برود؛ طرفه آن که شما از باطل های زنده و تازه هم فراتر می روید و از حاشیه نسخه‌ها و گورنوشته‌ها باطل هائی را نبش قبر می کنید که بشر قرنهاست آنها را به فراموشی سپرده است!
 

pajoheshgar

کاربر تازه وارد
"منجی دوازدهمی"
pajoheshgar;6842143 گفت:
قبل از هرچیز باید به جناب جعفریان یادآور شوم که شما با ارجاع تاریخی به دولت صفوی و مشابه‌سازیِ شرایط کنونی با اواخر دوره صفویه، دقیقا دچار همان خطائی شدید که خود بارها در باب تحلیل های تاریخیِ سیاست‌پیشگان تذکر داده‌اید.
@

پاسخ استاد سبحانی به استاد جعفریان

قبل از هرچیز باید به جناب جعفریان یادآور شوم که شما با ارجاع تاریخی به دولت صفوی و مشابه‌سازیِ شرایط کنونی با اواخر دوره صفویه، دقیقا دچار همان خطائی شدید که خود بارها در باب تحلیل های تاریخیِ سیاست‌پیشگان تذکر داده‌اید.
اما در خصوص، آنچه در باب همایش تصوف، نوشتید:
۱.تعجب می کنم که شما چگونه میان یک کار علمی انتقادی با جنگ و ستیز‌های زبانی و فیزیکی تفاوت نمی گذارید و هر گونه نقد را بر تفرقه حمل می کنید؟ راستی اگر چنین است، جنابعالی با نوشته‌های سراسر انتقادی و غالبا اهانت آمیز خود که سالهاست به خُرد و کلان از فقیهان و فیلسوفان تا عالمان و‌مداحان به یکسان روا می دارید، خود یکی از اسباب تفرقه افکنی در جامعه ایران هستید! ای کاش شما هم به جای نوشته های پراکنده انتقادی در مورد آسیب‌های این عالمان و عملکرد آن گروه، یک نشست یا همایش علمی بر‌پا می ساختید تا معلوم‌شود که این مطالب شما تا چه اندازه از سوی جامعه علمی مورد حمایت قرار می گیرد؟
۲.در خصوص آنچه در باب همایش نوشتید، حاضرم در یک جلسه علنی به گفت و گو با شما بنشینم تا معلوم شود که از وضعیت فرقه های صوفیه در ایران امروز، آگاهی چندانی ندارید و با قیاس‌های تاریخی، در مورد شرایط کنونی داوری می کنید. یکی از رسالت‌های این همایش و آثار و‌نمایشگاه‌هائی که در ادامه عرضه خواهد شد، آگاهی بخشی به همین دوستان کم‌آگاه است.
۳.پایه‌گذاران همایش «تصوف؛ شاخصه‌ها و نقدها» با رعایت همه ضوابط علمی و با ثبت این همایش در سایت علمی پژوهشی وزارت علوم(isc)، در یک فراخوان عمومی و آزاد به دنبال بررسی انتقادی ریشه‌ها و عملکرد فرقه های تصوف در ایران هستند. حال بفرمایید که اگر کسانی امروز همچون عالمان گذشته، تصوف را یک مخاطره جدی برای فرهنگ شیعه بدانند، با چه روش و زبانی باید مطالب خویش را به جامعه علمی عرضه کنند تا امثال جنابعالی -که بسیار نگران واگرائی و تفرقه در جامعه هستید و همواره در عمل هم این روحیه خود را نشان داده اید! - نگران و دلواپس نشوند؟! شما که این همایش را «به اسم کار علمی» می خوانید، بفرمایید جنابعالی که عضو محترم فرهنگستان علوم هستید، چه کاری را علمی می دانید که در این همایش صورت نگرفته است؟
۴.وقتی که صوفیان در کنار برخی حکومتیان، سالهاست که با برگزاری همایش‌های پر‌خرج از جیب بیت‌المال، یک طرفه به قاضی می روند و خرافی‌ترین اندیشه‌ها و آداب را در پناه نام و نشان‌های زیبا و غالبا دروغین، به ذهن و ضمیر نسل جوان و بی‌‌دفاع ما می ریزند و بر محور قطب‌بازی و کرامت‌سازی، دکان دغلکاری راه انداخته اند، چگونه است که اگر یک نهاد حوزوی با حمایت مستقیم همه مراجع عظام به مسئولیت اصلی اش که دفاع از حریم تشیع و روشن‌گری نسبت به خطوط انحرافی است، اقدام ‌کند، به «جریان‌های تفرقه انگیز» متهم می شود؟! راستی اگر قاطبه حوزه تشیع و مراجع تقلید و علما و صدها استاد حوزه و دانشگاه که در نقد تصوف می نویسند و بحث می کنند، تفرقه انگیزند، نمی دانم نام چند نفر در حوزه را که در حمایت از این گروهک‌های باطل، سرناسازگاری می گذارند، چه باید گذاشت؟!
۵. نقطه تمرکز فعالیت‌های انتقادی علیه فرقه‌های انحرافی در دفتر تبلیغات، از قضا تلاش برای همگرائی جامعه شیعه و بازگردندان پاره های پراکنده به پیکره اصلی تشیع بر محور مرجعیت و بازنمائی راه های متفرق در برابر میراث حقیقی و عقلانی است. مشکل همین است که صوفیان با پنهان ساختن عقاید و آثار اصلی خویش، خود را در پشت کتاب‌ها و گفته‌های بزرگان ما پنهان می سازند و به تدریج شیعیان ناآگاه را به سمت آراء و آداب خردستیز و شریعت‌گریز صوفیانه می کشانند و آنان را از پیکره تشیع جدا می سازند. اشتباه جنابعالی این است که این فرقه‌ها را همسو و همراه با جامعه عمومی شیعه می دانید و از عمق شکاف تصوف فرقه ای با تشیع اصیل در ایران امروز اطلاع ندارید.
راستی چه کسی باید به همین مردمانی که با ادبیات عرفانی تنفس می کنند و ناآگاهانه اسیر دام آنان می شوند، نشان دهد که در کنار زبان شیرین و پندهای نیکو، چه اندیشه‌های ناصوابی ترویج می شود؟ اگر کسانی بیان حق و روشنگری عالمانه را تفرقه انگیز می دانند، خوب است که به پیامبران الهی اعتراض کنند که عامل اصلی تفرقه در جوامع بشری بوده اند!
۶. در پایان توصیه فرمودید:«تجربه نشان داده است که اگر آدم چیزی را باطل هم می داند، کم باید یادش کند تا از بین برود»
از نادرستی این سخنان از منظر تاریخ و جریان شناسی معاصر می گذرم و نمی گویم که خردمندان در هیچ فرهنگ و مکتبی، به چنین اصلی باور ندارند و بدان تن نمی دهند و باز نمی گویم که این سخن برخلاف منطق قرآن و سیره و سخنان صریح پیامبران است و فرض بر این می گیرم که شما یا این باورها و آداب صوفیانه را بدعت نمی دانید و یا لزوم روشنگری در برابر اهل بدعت را قبول ندارید، آری همه اینها را کنارمی گذارم و دست کم بنابه همین قاعده خودتان، دو توصیه به شما می کنم:
۱) ای کاش دست کم این تجربه را در حق این همایش که باطل می دانید، اجرا می کردید و یادش نمی کردید تا از بین برود. البته چون این برنامه همچنان ادامه دارد، در مورد برنامه های بعدی نقد تصوف، این تجربه در ذهن شریفتان باشد
۲) بنابر همین تجربه، زین پس به جای این که شبانه روز به فکر نقد اباطیل عالم و عامی باشید، لطفا در برابر آنها سکوت کنید تا یادشان به کلی از میان برود؛ طرفه آن که شما از باطل های زنده و تازه هم فراتر می روید و از حاشیه نسخه‌ها و گورنوشته‌ها باطل هائی را نبش قبر می کنید که بشر قرنهاست آنها را به فراموشی سپرده است!
 

pajoheshgar

کاربر تازه وارد
"منجی دوازدهمی"
pajoheshgar;6842148 گفت:
پاسخ استاد سبحانی به استاد جعفریان

قبل از هرچیز باید به جناب جعفریان یادآور شوم که شما با ارجاع تاریخی به دولت صفوی و مشابه‌سازیِ شرایط کنونی با اواخر دوره صفویه، دقیقا دچار همان خطائی شدید که خود بارها در باب تحلیل های تاریخیِ سیاست‌پیشگان تذکر داده‌اید. !

✅واکنش استاد رسول جعفریان به پاسخ استاد سبحانی
جناب سبحانی عزیز
اولا از این بابت متاسفم که کسی مانند شما که مدعی تخصص در عالم و آدم است، نمی تواند حتی در یک سطر، از بکار بردن کلمات کینه توزانه و نیش دار خودداری کند. اگر اندکی از ادب و اخلاق عرفانی در زبان فارسی و ایرنی، بویی برده بودیم، بسیار ملایم تر و مهربانانه تر برخورد می کردیم. سابقه این امر را از شما دارم و این نوشته هم نمونه ای از همانهاست.
ثانیا، اگر متن بنده را درست خوانده بودید، می دیدید که اولین سخن این بود که کار علمی امری روا و لابد است، و خود بنده هم به قول شما از بسیاری از اندیشه های کهن انتقاد می کنم، و در همین زمینه تصوف، بارها و بارها، از حوالی سال 1369 تاکنون، دهها متن موافق و مخالف منتشر کرده ام تا فضای بحث بهتر شود. بنابر این، برخلاف گفته شما، فرق میان بحث علمی را با روش های مبارزه جویانه و تحریک آمیز شبیه آنچه در این برنامه مد نظر دارید و در همه جای نوشته تان بر ملاست، می گذارم. اما نوشته شما، و اصولا نفس برگزاری چنین کنگره ای از طرف یک نهاد رسمی حوزوی، نشان می دهد، آنچه در نظر دارید چیزی فراتر از نقد علمی و بیشتر ایجاد موج های اجتماعی و سیاسی علیه این و آن و در این مسیر است. حتی اگر در نیت شما و دوستان چنین نباشد، بنده حق دارم به عنوان یک عضو این جامعه، بگویم که ممکن است این رویه، مشکلاتی را در پی داشته باشد.
ثالثا، مهم ترین نکته بنده این بود که یک مرکزی که میز تمدن سازی دارد، نمی تواند خود را درگیر کار فرقه بازی کند. این کاری که شما می کنید، کاری به ظاهر علمی اما در واقع، زخمی تازه بر زخم های قدیمی و کهنه است. شما برگی از مجادلات بیش از هزار ساله در تمدن اسلامی را دوباره رو می کنید، و بدانید که در عمق جامعه ایران، این جدال، در این سطح و با این روش، راه به جایی نخواهد برد، و زخم ها را نه التیام که مجادلات را بیشتر و عمیق تر خواهد کرد.
توصیه بنده به عنوان یک برادر، به آقای واعظی این بود که نمی شود هم مدعی تمدن بود و هم فرقه بازی به راه انداخت. این کاری که شما می کنید، به راه انداختن جنگ مذهبی است که اروپا را هم در یک دوره طولانی عقب انداخت و امروز به هر زبانی تلاش می کند تا از این موارد فاصله گرفته و همه نیروها را در راه پیشرفت بسیج کند. معلوم است که آنها هم موفقیت کاملی نداشته اند، اما همین که آنجا تلاش می شود تا جلوی این قبیل اختلافات گرفته شود و اینجا همایش برای این قبیل امور برگزار می شود، نشان از تفاوت دو مسیر است. متاسفانه همان طور که زمانی دیگر هم اشاره کردم، ما همچنان در قرن پانزدهم شانزدهم میلادی و درگیر مجادلات مذهبی و دینی هستیم و همه چیز را سعی می کنم از این چشم ببینیم.
اما این که اشاره کرده اید که در گذشته هم این امور بوده، نکته ای است که موید توصیه بنده است. ما عمری را به این جدالها و اختلافات در سطوح اجتماعی بسر برده ایم، و در مواقع، حساس، بیشترین آسیب را از این ناحیه دیده ایم. نمونه صفوی را به عنوان عبرت تاریخ گفتم، نه از بابت استنتاج فقهی، که فرق آن را متوجه نشده اید.
در اینجا باز هم تأکید می کنم، بنده در مقام داوری در باره این قبیل اندیشه ها با آن هم اختلاف نظر و فرقه گرایی ها نیستم که می دانم چه قدر فراز و نشیب دارد. شما خودتان تجربه دارید که یک عمری فلسفی می اندیشیدید و می نوشتید و حالا ساز دیگری سر داده اید. بحثم این است که شرایط حساس کشور ما، با همه مشکلاتی که دارد، و بی اعتمادی وسیعی که جامعه را فراگرفته و مردم را از روحانیون جدا کرده، ما را از این که کاری کنیم تا مشکلات بیشتری داشته باشیم، باز می دارد. در همین قم، موسسات فراوانی هستند که می توانند مباحث علمی خوبی در همین زمینه یا مشابه آن داشته باشند، اما نکته این بود، تأکید می کنم، نکته این بود که ایجاد همایش و کنگره، آن هم از طرف دفتر تبلیغات، با وضعی که می بینیم، بیش از آن که دنبال کار علمی باشد، می تواند منشأ بی اعتمادی بخش هایی از جامعه باشد. اگر به توصیه آن آقا عمل کرده و قم را یک کشور مستقل کرده بودیم و مشغول خود بودیم، دشوار نبود، اما چه کنیم که مدعی جهانداری هستیم و می خواهیم تمام عالم را اصلاح کنیم. یا دست از این ادعا برداریم، یا راهی برویم که بتوانیم قوای خود را برای نجات باقی مانده این قوم صرف کنیم.
خدمت دوستان عرض می کنم، همه کسانی که این قبیل آتش بازی های فرقه ای را می کنند، به بهانه، حفظ اصول و یکپارچگی است. من هم از جریانهای کاملا متفاوت در میان صوفیه خبر دارم، جمع بسیار قلیلی که هیچ اهمیت و خطری ندارند، اما نگران آن هستم که این قبیل رفتارها، دامنه اختلافات کلی را در جامعه را بیشتر و حس اعتماد را در جامعه ما، در این شرایط حساس، از بین ببرد. فکر نمی کنم، با توجه به نوشته هایی که بنده دارم، کسی تصور کند، قصد دفاع از این گروه یا آن گروه را دارم، عمده یادآوری و آن مثال تاریخی این بود که ما در اوج فش
سی و اقتصادی و اجتماعی و اخلاقی، نباید بیش از این روی اختلافات و تمایزات در این سطح آن هم از طرف نهادهای رسمی، پافشاری کنیم.
 

pajoheshgar

کاربر تازه وارد
"منجی دوازدهمی"
images.jpg


پژوهشکده فلسفه و کلام
مسئول دبیرخانه اجرایی همایش ملی تصوف در گفت‌وگو با پایگاه اینترنتی پژوهشکده فلسفه و کلام؛ ‏گفت:‏ همایش تصوف، شاخصه ها و نقدها با استقبال خوب اندیشمندان دینی مواجه شده است و همایش در ‏روز پنج شنبه 19 مهر برگزار خواهد شد.‏
قبل از برگزاری همایش، اساتید و دست‌اندرکاران همایش «تصوف؛شاخصه‌ها و نقدها» دیدار با مراجع معظم تقلید، را در برنامه خود قرار دادند که تاکنون دیدار با آیات عظام نوری همدانی،مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی انجام شده و در روزهای آینده دیدار با دیگر مراجع تقلید نیز انجام خواهد شد.

مراجع عظام تقلید ضمن استقبال از این حرکت علمی، رهنودهای ارزنده ای را بیان کردند که فعالیت همایش بر اساس این رهنمودها تنظیم خواهد شد.

متن بیانات آیت الله نوری همدانی را در این لینک مشاهده می کنید:

مشروح بیانات حضرات آیات مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی نیز در روزهای آتی بر روی سایت رسمی همایش به آدرس tasavvof.com بارگزاری خواهد شد.

مسئول دبیرخانه اجرایی همایش در مورد ارسال مقالات گفت:

کارگروه همایش تصوف با برنامه ریزی منظم، ابعاد علمی، فرهنگی و اجتماعی این فرقه ها را بررسی کرده و داوری های دقیقی بر روی مقالات ارسالی نیز انجام شده است. حدود ۳۲۰ چکیده به این همایش آمده و از میان حدود ۲6۰ مقاله ارسالی که ارزیابی شده، 55 مقاله علمی به عنوان آثار برتر گزینش شده و در همایش ارائه خواهد شد. هدف از برگزاری همایش تصوف، نگاهی علمی و انتقادی به این پدیده است.
 

pajoheshgar

کاربر تازه وارد
"منجی دوازدهمی"
رئیس همایش تصوف شاخصه‌ها و نقدها:‏
مواضع صریح مراجع در مقابله با تصوف راهگشا است


به گزارش خبرگزاری«حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین محمد تقی سبحانی در دیدار دست اندرکاران همایش علمی تصوف شاخصه ‏ها و نقد ها با آیت الله العظمی مکارم شیرازی اظهارداشت: سه سال پیش کارگروهی در باب تصوف تشکیل شد و یکی از اولین ‏اقدامات این کارگروه، شناسایی دقیق تصوف در کشور بود.‏
به گزارش خبرگزاری«حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین محمد تقی سبحانی در دیدار دست اندرکاران همایش علمی تصوف شاخصه ها و نقد ها با آیت الله العظمی مکارم شیرازی اظهارداشت: سه سال پیش کارگروهی در باب تصوف تشکیل شد و یکی از اولین اقدامات این کارگروه، شناسایی دقیق تصوف در کشور بود.
مدیر بنیاد فرهنگی امامت، با بیان این که ما از نظر اطلاعات میدانی در رابطه با تصوف ضعف جدی داریم و از این رو مخاطره این جریان‌ها غالبا مغفول مانده است، افزود: در دو سال گذشته یک تیم متخصص جریان های تصوف در کشور را رصد کردند و امروز اطلاعات دقیقی از این جریان در سراسر کشور در اختیار داریم و بنا است که در قالب نمایشگاهی این فرقه ها برای افراد علاقه‌مند معرفی شوند و ابعاد پنهان این جریانات روشن شود.
IMG20332993.jpg

رئیس قطب تعمیق ایمان و باورهای دینی دفتر تبلیغات اسلامی افزود: در کنار رصد اطلاعاتی تصوف، با نگاه به نیازها و خطراتی که متوجه نسل جوان کشور است و جریان های انحرافی برای آن ها دام پهن کرده اند چند کار پژوهشی انجام شده است؛ یکی از ضعف های ما در مقابل جریان تصوف این است که تصوف به خاطر جاذبه های ادبی و هنری که دارد، از طریق کتب درسی، استادان و دانشجویان را جذب می کند و شناسایی نمی شود.

وی با بیان این که حوزه های علمیه در زمینه پرورش متخصص در این زمینه تا کنون کار چندانی نکرده اند، گفت: امروز برخی از مشکلات ما نا‌آگاهی برخی از متدینان است که میان تصوف و عرفان حقیقی اهل بیت اشتباه می کنند. یکی از کارهای خوبی که دوستان ما در دفتر تبلیغات اسلامی انجام داده اند تربیت مجموعه ای از طلاب، دانشگاهیان و فرهنگیان در زمینه آشنائی و نقد تصوف است که در سطوح مختلف آموزش می بینند.

حجت الاسلام والمسلمین سبحانی مواضع روشن و صریح مراجع در مقابله با جریان های انحرافی و از جمله تصوف را راهگشا دانست و خاطرنشان کرد: صوفیان در سال‌های اخیر فعالیت خود را گسترش داده‌اند و در قالب همایش و اجتماعات علنی، اندیشه و آداب ناصواب و ناخردمندانه خود را رنگ و روی علمی می زند.

وی تصریح کرد: ما این نیاز را احساس کردیم که یک همایش علمی در این زمینه برگزار کنیم که به صورت علمی و روشمند، به روشنگری در این موضوع بپردازیم. بعد از فراخوان همایش با استقبال چشمگیری روبرو شد و از مجموع 320 چکیده و

260 مقاله که به دبیرخانه رسید، نهایتا نزدیک به 60 مقاله نهایی شد تا در قالب این همایش ارائه و منتشر شود.

رئیس قطب تعمیق ایمان و باورهای دینی دفتر تبلیغات اسلامی افزود: همچنین ویژه نامه ای تهیه شده و نظرات مراجع در رابطه با تصوف در آن بیان شده است و تاریخچه مواجهه تشیع با فرقه های انحرفی صوفی در قالب یک کتابشناسی که در حاشیه همایش منتشر خواهد شد.
 
بالا