●●● ابیات ناب شروع شده با حرف د●●●
- نویسنده موضوع زهرا
- تاریخ شروع
دردایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
حافظ
دست طمع چو پیش کسان میکنی دراز
پل بسته ای که بگذری از آبروی خویش
صائب
دلایل قوی باید و معنوی
نه رگهای گردن به حجت قوی
دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم این درد را دوا کن
***
در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز
هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد
***
دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه ان است که باشد غم خدمتکارش
حافظ
در دایره وجود موجود علیست
اندر دوجهان مقصد و مقصود علیست
گرخانه اعتقاد ویران نشدی
من فاش بگفتمی که معبود علیست
مولانا
دین و دل بردند و قصد جان کنند
الغیاث از جور خوبان الغیاث
حافظ
دوش آن صنم چه خوش گفت د رمجلس مغانم
با کافران چه کارت گربت نمی پرستی
حافظ
در آسمان نه عجب گربه گفته حافظ
سرود زهره به رقص اورد مسیحارا
حافظ
دعا کن به شب چون گدایان بسوز
اگر میکنی پادشاهی به روز
دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات
مکن به فسق مباهات و زهد هم مفروش
حافظ
دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق
دل داده ام به یاری شوخی کشی نگاری
مرضیه السجایا محموده الخصائل
حافظ
در مدرسه آدم با حق چو شدی محرم
در صدر ملک بنشین تدریس به اسما کن
***
دلفریبان نباتی همه زیور بستند
دلبرماست که باحسن خداداد آمد
حافظ
دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گرچه دربانی میخانه فراوان کردم
درازنای شب از چشم دردمندان پرس
تو قدر آب چه دانی که بر لب جویی
سعدی
درشتی کند با غریبان کسی
که نابوده باشد به غربت بسی
درونها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی
حافظ
دلبرم شاهد و طفل است و به بازی روزی
بکشد زارم ودر شرع نباشد گنهش
حافظ
در مذهب ما کلام حق ناد علیست
طاعت که قبول حق فتد یاد علیست
از جمله آفرنش کون و مکان
مقصودخدا علی و اولاد علیست
در این شب سیاهم گمگشته را مقصود
از گوشه ای برون آ ی ای کوکب هدایت
حافظ
دلا در عاشقی ثابت قدم باش
که در این ره نباشد کار بی اجر
حافظ
دل هرچه نظر به وسعت عالم تافت
جز نور تو در عرصه آفاق نیافت
هنگام نهادن قدم برسر خاک
دیوار حرم به احترام تو شکافت
براتی پور
دریای زندگی گوهری اینچنین نداشت
برساحل کرمت دریا خوش امدی
براتی پور
دل اگر خدا شناسي، همه در رخ علي بين
به علي شناختم من، به خدا قسم خدا را
شهریار
در میخانه که باز است چرا حافظ گفت
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند ؟
( مرشد چلویی . دیوان سوخته )
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند ؟
( مرشد چلویی . دیوان سوخته )
دل اگر هست دل زینب کبری باشد
آفرین باد بر این همت مردانه دل
آفرین باد بر این همت مردانه دل
***دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم
دارم از زلف سياهش گله چندان كه مپرس
كه چنان زو شده ام بي سر و سامان كه مپرس
حافظ
دل بسی خون به کف آرد ولی دیده بریخت
الله الله که تلف کردو که اندوخته بود
حافظ
دوش آن صنم چه خوش گفت د رمجلس مغانم
الله الله که تلف کردو که اندوخته بود
حافظ
دوش آن صنم چه خوش گفت د رمجلس مغانم
با کافران چه کارت گربت نمی پرستی
***
در آسمان نه عجب گربه گفته حافظ
سرود زهره به رقص اورد مسیحارا
دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه ان است که باشد غم خدمتکارش
***
دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات
مکن به فسق مباهات و زهد هم مفروش
***
دل داده ام به یاری شوخی کشی نگاری
مرضیه السجایا محموده الخصائل
***
دلفریبان نباتی همه زیور بستند
دلبرماست که باحسن خداداد آمد
***
دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گرچه دربانی میخانه فراوان کردم
درونها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی
***
دلبرم شاهد و طفل است و به بازی روزی
بکشد زارم ودر شرع نباشد گنهش
دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد
من نیز دل به باد دهم، هر چه باد باد
***
در گوشه سلامت مستور چون توان بود
تا نرگس تو با ما گوید رموز مستی
***
در دل ندهم ره پس از این مهر بتان را
مهر لب او بر در این خانه نهادیم
***
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دایما یکسان نماند حال دوران غم مخور
***
دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس
کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا