✿ ✿ مشاعره ی دوستان انجمن ✿ ✿

[ارغوان]

• هيچ مژگان دراز و عشوه جادو نكرد

• آنچه آن زلف دراز و خال مشكين كرده اند

 

[*IMAN*]

دامن شادی چو غم آسان نمی آید به دست
پسته را خون می شود دل تا لبی خندان کند
​

 

[ارغوان]

دل میرود ز دستم، صاحب دلان، خدا را!

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[*IMAN*]

آري آري نوجواني ميتوان از سر گرفتن
​

گر توان با نوجوانان ريخت طرح زندگاني
​

​

 

[ارغوان]

یا رب! این شمعِ دلْ افروز زِ کاشانه کیست؟

جان ما سوخت؛ بپرسید که جانانه کیست

 

[*IMAN*]

توخود ای گوهر یکدانه کجایی آخر
​

کز غمت دیده مردم همه دریا باشد
​

​

 

[ارغوان]

دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو

بازپُرسید خدا را که به پروانه کیست

 

[مسافر]

تا شدم حلقه بگوش در میخانه عشق
هر دم آمد غمی از نو بمبارک بادم​

 

[ارغوان]

میدمد صبح و کله بست سحاب

الصبوح الصبوح یا اصحاب​

 

[مسافر]

با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
تا بیخبر بمیرد در درد خود پرستی​