احکام نماز

[نورا]

پاسخ : احکام نماز





معيار مضاف بودن آبى كه با چيزى مخلوط شده

معيار مضاف بودن آبى كه با چيزى مخلوط شده ،عرف است كه اگر آبى را مضاف بدانند، مضاف است و اما اينكه بعضى مى گويند: اگر در آب گل آلود كف دست ديده شود مضاف نيست و اگر ديده نشود مضاف است ، معيار صحيحى نيست .

يادآورى:

1-آبى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف ،اگر قبلا مطلق بوده ، حكم آب مطلق را دارد و اگر مضاف بوده ، حكم آب مضاف را دارد و اما اگر حالت سابقش روشن نيست و غير از اين آب ، آب ديگرى هم ندارد، بايستى براى نماز با اين آب وضو گرفته و تيمم هم بنمايد.

تحرير الوسيله ،ج 1، ص 52 مساله 3

2- به مساله 266 توضيح المسائل مراجعه شود.

 

[نورا]

پاسخ : احکام نماز



2.آب وضو و فضايى كه در آن وضو مى گيرد مباح باشد.

درباره آب وضو غصبى نبودن را حضرت امام شرط مى دانند،ولى درباره مباح بودن مكان وضو و يا فضايى كه در او وضو گرفته مى شود،ايشان احتياط مستحب دارند ولو در تصرفش در غصب كار حرامى كرده است و اما درباره آب وضو، بايستى انسان اگر آب وضو مال كس ديگرى است علم به رضايت او داشته باشد و در صورت شك نمى شود وضو گرفته و تصرفات ديگر نمود،الا در نهرهاى بزرگ و قناتها كه تا مادامى كه صاحبانشان نهى نكرده اند،مى شود وضو گرفته ولو در ميان آنها صغير و ديوانه باشد.

تحريرالوسيله ،ج 1،ص 52، 62 مساله 7 و عروة الوثقى ، فى شرائط الوضوء، مساله 13


يادآورى :

1- كلمه مباح در اينجا در مقابل غصبى بودن استعمال شده ، يعنى غصبى نبودن ، و گاهى هم مباح گفته مى شود و از آن اراده عدم حكم وجوب يا حرمت يا استحباب يا كراهت مى شود؛مانند كلمه "شير"در فارسى كه استعمالاتش فرق مى كند.
2- مكان غصبى با فضاى غصبى فرق دارند؛ زيرا گاهى ممكن است هم مكان وهم فضا غصبى باشد و گاهى ممكن است فقط فضاغصبى باشد.
3- به توضيح المسائل مساله 268 و270 مراجعه شود.

 

[نورا]

پاسخ : احکام نماز




3و4. ظرف آب وضو مباح باشد و همچنين از طلا و نقره نباشد.

اگر آب ديگرى جز همان آبى كه در ظرف غصبى و يا طلا و نقره است ندارد،وضو با آن آب باطل است ،چون در اينجا مامور به وضو نيست و چون وضويش امر ندارد،لذا چه ارتماسى وضو بگيرد و يا ترتيبى ،به وسيله آن ظرف آب بريزد يا با مشت آب بردارد، وضوباطل است ؛چون در تمام صورت تصرف در ظرف غصبى است و در اينجا اصلا امر به وضو مطلقا ندارد؛مگر اينكه آب را در ظرف ديگرى بريزد كه آن ظرف مانع شرعى نداشته باشد كه در اينجا ولو در اين تصرفش كار حرام انجام داده ، ولى حالا كه آب بدون مانع پيدا كرد، امر به وضو مى آيد و اما در صورت دوم كه غير از اين آب ، آب ديگر بدون مانع دارد، در آنجا امر به وضو ساقط نشده ولذا در اين مورد اگر بخواهد در اين ظرف غصبى وضوى ارتماسى بگيرد،وضويش باطل است ،چون وضو در چنين ظرفى نهى شده است . اما اگر بخواهد به وسيله مشت آب بردارد،ولو در وقتى كه آب را بر مى دارد به خاطر تصرف در غصب معصيت كرده ، ولى وضويش صحيح است ؛ چون با آوردن آب به بيرون از ظرف مانع از آب برداشته مى شود و نهى به وضويش نمى خورد.

تحريرالوسيله ، ج 1، ص 62 مساله 8

يادآورى به مسائل 247 و 275 توضيح المسائل مراجعه شود.

 

[نورا]

پاسخ : احکام نماز


5.شرط پنجم اعضاى وضو موقع شستن و مسح كردن پاك باشد.


قبل از وضو لازم نيست تمام اعضاى بدن پاك باشد، بلكه مى شود هر عضو را قبل از وضو دادن پاك كرد،ولى يك شستن هم به قصد ازاله نجاست و هم به قصد پاك كردن كفايت نمى كند و لو به فرو بردن در آب كر و جارى باشد، ولى اگر در هنگام فرو بردن قصد طهارت آن عضو را داشته باشد و در هنگام بيرون آوردن نيت وضو نمايد كافى است -البته اين نوع وضو وضوى ارتماسى است و اما نجس شدن عضوى بعد از وضو گرفتن آن اشكال ندارد،اگر چه وضو تمام نشده باشد. عروة الوثقى ، فى شرائط الوضوء (الثانى ).


يادآورى

1- اگر يكى از اعضاى وضو قبلا نجس بوده بعد از وضو شك مى كند كه آيا آنجا را آب كشيده و وضو گرفته يا نه ؟
در اينجا سه صورت دارد: يا مى داند كه در حال وضو گرفتن ملتفت نبوده و توجه نداشته كه آنجا نجس است كه در اين صورت وضو باطل است يامى داند كه در حال وضو توجه داشته و يا شك دارد كه توجه داشته يا نه ، كه در اين دو صورت وضو صحيح است ، ولى در عين حال در تمام سه صورت آن عضو به حال نجاست خود باقى است و بايستى آن عضو را آب بكشد و به هر جاى بدن يا لباس هم كه يقين دارد از آن رطوبت نجس رسيده است ، بايستى آنجا را هم آب بكشد.

عروة الوثقى ، فى شرائط الوضوء، مساله 52 و توضيح المسائل ، مساله 278

2- به مساله 279 توضيح المسائل مراجعه شود.

 

[نورا]

پاسخ : احکام نماز



6.شرط ششم وقت براى وضو و نماز كافى باشد

آرى ، در صورتى وظيفه اش وضو گرفتن است كه اگر وضو بگيردتمام نماز در وقت خوانده مى شود و اما اگر بخواهد وضو بگيردومقدارى ولو كمتر از يك ركعت خارج وقت خوانده شود، وظيفه اش تيمم است ، مگر آن كه تيمم هم همين مقدار وقت (به مقدار وضو گرفتن )لازم داشته باشد و اما در همان صورت اول هم كه وظيفه اش تيمم است ، اگر وضو بگيرد، معصيت كرده ، ولى وضويش صحيح است .

عروة الوثقى ، فى شرائط الوضوء ((الثامن )) و توضيح المسائل ، مساله 280


7.شرط هفتم در وضو نيت و در نيتش هم اخلاص داشته باشد؛

يعنى براى انجام دادن فرمان خداوند متعال و براى تقرب به او انجام دهد؛ البته درعروة الوثقى اين را دو شرط حساب كرده اند؛ يكى نيت داشتن وديگرى خلوص .

نيت چيست ؟

نيت ، در تمام اعمالى كه نياز به نيت دارد، توجه به دو چيز است :

1- توجه به اينكه چه مى كند؛
2- توجه به اينكه براى كه انجام مى دهد.

به طورى كه اگر كسى از او سؤ ال كرد كه چه مى كنى و براى كه انجام مى دهى متحير نمانده و بتواند جواب دهد، بنابراين در نيت ، تلفظ كردن و به زبان گفتن و يا در قلب خطور دادن آن لازم نيست و اماراجع به اخلاص (براى چه كسى انجام مى دهد) بايد اعمال را فقط براى انجام فرمان خداوند متعال و تقرب به او انجام داد، نه براى ((ريا)) وخوشايند ديگران و الا باطل است ؛ چه ريا در اصل عمل باشد،مثل اينكه از ترس پدر يا بخاطر اينكه نگويند نماز نمى خواند نماز بخواند، و چه ريا در كيفيت عمل باشد؛ مثل اينكه نماز را در اول وقت يا در مسجد يا در صف جلو يا پشت سر آقاى فلان و يا با تحت الحنك و عبا ويا با خشوع و گريه و... بخواند و چه ريا در اجزاى نماز باشد و لو اجزاى مستحبى -مثالهايى كه زده شده براى نماز بود و مى شود براى وضو هم مشابه اينها را در نظر گرفت اما اگر هدفش از عمل و محرك او تقرب به پروردگار متعال است ،ولى در ضمن مى خواهد به ديگرى هم تعليم بدهد اشكالى ندارد و همچنين ريا بعد از عمل موجب بطلان عمل نمى شود -ولو ممكن است از ثواب عمل كم نمايد و اما درباره اخلاص و مراحل آن به كتاب ((اسرارالصلوة )) حضرت امام و ديگران مراجعه شود.

عروة الوثقى ، فى شرائط الوضوء، مساله 12، 13 و مساله 29

يادآورى: وضو گرفتن زن در جايى كه نامحرم او را مى بيند، باطل نيست ،اگر چه معصيت كرده است .

عروة الوثقى ، فى شرائط الوضوء، مساله 30