پاسخ : (...◕✿◕◕✿◕ورزش احتمال ابتلا به پاركينسون را كاهش ميدهد
● هوش علمی
یکی از قوی ترین مغزهای علمی که متعلق به انیشتین بود توسط یک پاتولوژیست به نام «پرینستون توماس» برای تحقیقات به ۲۴۰ بخش تقسیم شد. تنها ۷ ساعت پس از مرگ انیشتین در سال ۱۹۵۵ این اتوپسی روی مغز وی انجام شد. در گزارش توماس آمده است که نقطه شاخصی در مغز وی وجود ندارد و مغز با افزایش سن وی اندکی کوچکتر شده است واز اندازه متوسط مغزاندکی کوچکتر است! به رغم این بررسی، وی این مغز را به دقت تقسیم کرد و ازآن عکسبرداری نمود. او این بافت شگفت انگیز را در فرمالین نگهداری کرد تا به کمک علوم آینده بتوان این ماده خاکستری شگفت را مورد بررسی دقیق تر قرار داد.
در اوایل دهه ۸۰ میلادی، یک متخصص مغز و اعصاب به نام «ماریان دیاموند» از دانشگاه برکلی کالیفرنیا، شروع به تحلیل عکس های گرفته شده از بخش های پری فرونتال و آهیانه ای مغز انیشتین نمود. این مناطق بخش هایی از «قشر ارتباطی»(۷) بودند. او این عکس ها را با مغز ۱۱ فرد دیگر به عنوان شاهد مورد مقایسه قرار داد. او متوجه شد که مغز انیشتین نسبت به مغز سایر افراد دارای نسبت بالاتری از سلولهای گلیا به نورون ها بوده است. تا همین اواخر این اعتقاد وجودداشت که سلولهای گلیا فقط وظیفه محافظت، تهیه انرژی و منابع را برای سلولهای عصبی بر عهده دارند، اما اکنون این سلول ها را در فرآیندهای عصبی و انتقال پیام هم دخیل می دانند. اندازه گیری دقیق این نسبت به علت فرآیند حفاظتی و نگهداری که روی آن انجام شده بود مشکل بود، اما می توان گفت که مغز انیشتین در بخش آهیانه ای چپ نسبت سلولهای گلیا را به میزان دو برابر میزان طبیعی داشت!
دیاموند یافته های خود را با یافته های به دست آمده از بررسی مغزیک ریاضی دان که در بخش آهیانه ای چپ دچار آسیب شده بود و در اثر آن قادر به نوشتن یا کشیدن فرمول ها نبود بررسی کرد. باید تاکید کرد که این ناحیه در تجسم فضایی نقش دارد، البته ادعا می شود که انیشتین دچار دیس لگزیا (۸) (یک اختلال عصبی که فرد علی رغم دیدن کلمات به صورت صحیح و تشخیص آنها قادر نیست کلمات را به درستی بخواند یا بنویسد) بوده است. قابل توجه است که آسیب به این منطقه می تواند باعث دیس لگزیا شود، بنابراین، این ناتوانی در انیشتین نسبت به توانایی های دیگرش ، ممکن است مربوط به همین نسبت دو برابر از سلول های گلیا به نورون در این منطقه از مغز وی باشد.
پاسخ : (...◕✿◕◕✿◕ورزش احتمال ابتلا به پاركينسون را كاهش ميدهد
درسال های میانی دهه ۱۹۹۰، مطالعه دیگری بر روی بافت قشر پری فرونتال مغز انیشتین انجام شد، منطقه ای که مربوط به عملکرد حافظه، طراحی وتنظیم عملیات هوشمندانه می باشد. «بریت آندرسن» از دانشگاه آلاباما، بیرلنگام، گزارش داد که تعداد و اندازه نورون های این بخش به صورت طبیعی است اما قشر آن از حد متوسط نازکتر است (قطر آن ۲/۱ میلی متر بود در حالی که در پنج مغز دیگر به عنوان شاهد این مقدار ۲/۶ میلی متر بود). این اندازه گیری نشان داد که نورون های مغز انیشتین، بیش از حد عادی در این منطقه فشرده بوده اند. آندرسن نتیجه گرفت که این تراکم بالا باعث شده که سرعت برقراری ارتباط بین نورون ها بالا رود.
در سال ۱۹۹۸، ویتلسون بار دیگر مغز انیشتین را مورد بررسی قرار داد. البته این بار از روی عکس های گرفته شده، یک حالت غیر معمول را در لوب آهیانه مشاهده کرد. این قسمت از مغز انیشتین، ۱۵ درصد عریض تر از حالت معمول بود. ویتلسون نتیجه گرفت که این حالت قابلیت ادراک بیشتر اشکال فضایی را به انیشتین داده بود. به علاوه، دو شیار بزرگ در این ناحیه به هم متصل شده و یک شیار عمیق تر را ایجاد کرده بودند که این حالت نیز باعث یکپارچگی بیشتر بخش های این منطقه می شده است. این را هم باید اضافه کرد که در حالی که لوب های آهیانه ای مغز دیگران نامتقارن است،این بخش در مغز انیشتین متقارن است، تمام این شواهد نشان می دهد که مغز انیشتین در نواحی کلیدی مغز که مربوط به مهارت نتیجه گیری و تجسم فضایی است دارای الگوی خاصی بوده است.
اما در مورد دانشمندان دیگر چطور؟ «مانوئل کاسانووا» از دانشگاه لوئیس ویل ، کنتاکی، بر روی بافت مغز سه دانشمند صاحب نام، پس از مرگ آنها، مطالعه کرد و نتایج جالبی در مورد چینش نوورن های بخش کورتکس آنها به دست آورد. کوچکترین قطعه پردازش گر نورون های قشر مغز را minicolumn می گویند. این بخش ها شامل مجموعه ای از سلولهاست که به صورت عمودی روی هم قرار گرفته اند و به نظر می رسد که به صورت گروهی کار می کنند. در مورد این دانشمندان این minicolumn از حد عادی کوچکتر بودند و فضای کمتری بین آنها بود. این بدان معناست که به ازای یک حجم معین از قشر مغز تعداد بیشتر واحد پردازش در مغز آنها قرار داشته است. مدل های کامپیوتری نشان می دهند که واحدهای پردازشی کوچکتر ممکن است باعث دریافت بهتر پیام ها و دقت بیشتر شود. همچنین کاسانووا می گوید که minicolumn های کوچک در افراد مبتلا به اوتیسم و سندرم Asperger نیز دیده می شود.
پاسخ : (...◕✿◕◕✿◕ورزش احتمال ابتلا به پاركينسون را كاهش ميدهد
● افرادی که عمر طولانی دارند
مطالعه ای که روی مغز یک زن ۱۱۵ ساله آلمانی، به نام «وان آندل شیپر» که در زمان مرگش مسن ترین زن دنیا بود انجام شد در شماره آگوست ۲۰۰۸ نشریه Neurobiology of aging منتشر شد، اتوپسی نشان داد که تخریب عروق خونی مغز وی بسیار کمتر از حد معمول، پروتئین های مرتبط با بیماری های تخریب کننده مغز مثل آلزایمر و شمارش سلول های مغزی در حد مغز یک فرد ۶۰ تا ۸۰ ساله بود!
افزایش سن منجر به تغییرات غیر قابل مهار مغز انسان می شود. از جمله این تغییرات می توان به کاهش توان خونرسانی به بافت مغز و افت مقدار میلین (ماده چربی که فیبرهای عصبی را احاطه می کند) اشاره کرد. حجم مغز به آرامی کم و شیارهای آن عریض می شوند و به تدریج حفراتی به نام بطن (۹) در آن تشکیل می شوند. افزایش سن به تدریج باعث کاهش سرعت انتقال پیام و برقراری ارتباطات بین نواحی مختلف مغز می شود. این رویدادها، بروز مشکلات مربوط به حافظه در سالمندان را توضیح می دهد. براساس نظرات روان شناسان، روند افت حافظه درانسان از دهه ۲۰ یا ۳۰ سالگی شروع می شود. تجربه و دانش عمومی این فرآیند را تا ۵۰ یا ۶۰ سالگی به تأخیر می اندازد.
بعضی از پژوهشگران بر این اعتقادند که بروز فراموشی در سالمندی یک فرآیند غیر قابل اجتناب است. این عقیده به وسیله یافته های جدید درباره مغز سالمندانی که کاملاًسالم بودند دچار چالش شد. برای داشتن زندگی همراه با سلامت روان، هیچ نسخه یا روش متداولی وجود ندارد، برخی از عوامل خطر ساز به صورت ارثی منتقل می شوند و بعضی هم به صورت غیر قابل پیشگیری در طول زندگی به وجود می آیند. البته فشارخون، چاقی و مشکلات قلبی می توانند خطر بروز سکته و فراموشی را بالا ببرند. در حالی که در مقابل آنها ورزش و فعالیت ذهنی این خطر را کم می کند. اما این که مغز سالمندان نیز بتواند تا پایان عمر بطور قوی کار کند غیر قابل انکار است.
پاسخ : (...◕✿◕◕✿◕ورزش احتمال ابتلا به پاركينسون را كاهش ميدهد
● استعدادهای خارق العاده
در کل جهان حدود ۱۰۰ فرد بسیار باهوش وجود دارند که به صورت شاخص یک مهارتشان از دیگر عملکردهای ذهنی شان قوی تر است. این افراد حتی ممکن است از افرادی باشند که به بیماری اوتیسم مبتلا هستند و یا دچار آسیب های مغزی هنگام تولد یا پس از آن شده اند. ضمناً هوش عمومی این افراد پایین تر از حد متوسط است. بعضی از این افراد می توانند دارای حافظه ای تصویری از صحنه های پیچیده باشند و برخی توانایی عجیبی در محاسبه اعداد، جذر گرفتن، بیان اعداد اول و یا تاریخ تقویم را دارند. بعضی از آنها می توانند کتابهایی را که خوانده اند به صورت کامل به یاد بیاورند و بعضی می توانند یک کنسرت را بلافاصله پس از یک بار شنیدن آن، به سرعت تکرار کنند. بعضی نیز می توانند که دایره را بدون هیچ گونه نقص وعیبی بکشند. نظریات زیادی در این باره وجود دارد. بعضی از این افراد حافظه جالبی از بعضی وقایع دارند که اساس نورولوژی آن واضح نیست. بعضی محققان ادعا می کنند که بعضی اختلالات در مغز باعث می شود که افراد روی یک سری از توانایی ها قدرت تمرکز و دقت بیشتری پیدا کنند در حالی که عملکرد عمومی این افراد به طور کلی ضعیف تر از افراد دیگر است. این پدیده ممکن است ناشی از آسیب به مغز یا برقراری ارتباطات غیر عادی خصوصاًدر نیم کره چپ مغز باشد. بایدتوجه داشت که آسیب به نیم کره چپ می تواند منجر به بروز علایم اوتیسم شود و تصاویر mri افراد اوتیسمی نشان می دهد که بخض سفید مغز این افراد دارای تفاوتهایی است. مغز این افراد اگر چه به صورت کلی دچار کمبود ارتباطات عصبی است، اما دربعضی مناطق هم دارای بیش اتصالی به صورت غیر عادی است. با این وجود، فعالیت های پژوهشی پژوهشگر مرکز مغز سیدنی، آقای آلان اشنایدر او را قانع ساخت که مهارتهای هوشمندانه در همه ما وجود دارد. او معتقداست که این مهارت ها از غیر فعال شدن برخی از هوشمندی های قانونمند و دست بالاتر که اندیشیدن را بسیار کاراتر و عمومی تر می سازند، نتیجه می شوند. فعالیت های کورتکس بالا معمولاً حجم بالایی از اطلاعات ناشناخته پایه را به مفاهیم مفید قابل فهم تبدیل می کند. اشنایدر با استفاده از تحریک مغناطیسی جمجمه ای (تحریک با تعداد زیادی پالس که بدون خطر و به صورت موقتی سطح خارج مغز را وادار به واکنش می کنند) بخش هایی از کورتکس مغزی فردی را به صورت اختیاری غیر فعال کرد و از او خواست تا مهارت خود را در نقاشی، بررسی تحلیلی و محاسبات پیچیده بیازماید. او مدعی است که این مهارتها در افراد عادی نیز بهبود می یابد. در واقع اگر ادعای وی صحیح باشد، محدودیت های خارجی حافظه یا تواناییهای پردازشی تنها با غیر قابل فعال کردن برخی از قسمت های مغز آشکار می شود.
پاسخ : (...◕✿◕◕✿◕ورزش احتمال ابتلا به پاركينسون را كاهش ميدهد
● مغز ورزشکاران
ورزشکاران به وضوح دارای شرایط بدنی خاصی هستند که محصول ژنتیک مناسب و تمارین سخت آنها است. اما آیا این قضاوت درباره مغز آنها هم صحیح است؟
بیشتر ورزشها نیازمند حرکات جسمی تعادلی هستند و قطعاً بر مغز اثر می گذارند. در بخش تحریک شونده کورتکس که سیگنال های تمام بدن را رصد می کند و بخش محرکه همسایه آن که حرکات بدن را کنترل می کنند بخش هایی با استمرار حرکات ورزشی توسعه می یابند.
هماهنگی مطلوب واکنش و حس باصره نیز مربوط به بخش خاصی از مغز است. آزمایش های انجام شده با استفاده از منشورهایی که با تغییر مکان چپ به راست یا بالا به پایین تصاویر ارتباط دست و دیده (قوه واکنش با تحلیل یافته های بصری)را در وضعیت های مختلف قابل بررسی می سازند، سرعت های متفاوتی را برای افراد به ثبت رساند. در واقع افراد با واکنش سریعتر دارای فعالیت بیشتری در بخش دیواره جانبی کورتکس به نام PEG بودند.
مغز برخی افراد، استقامت ورزشی بیشتری را ممکن می سازد. به نظر می رسد که خستگی ناشی از فعالیت ورزشی نه در ماهیچه ها که در مغز و با سیگنالینگ مولکولی interleukin-۶ ایجاد می شود. شاید این سیگنال در برخی مغزها ضعیفتر است و نادیده گرفته می شود.
پاسخ : (...◕✿◕◕✿◕ورزش احتمال ابتلا به پاركينسون را كاهش ميدهد
● کارشناسان حافظه
برای هر کسی حادثه ای مانند فراموشی محل کلیدها پیش آمده است. حقیقتاً محدودیت های حافظه انسان شگفت انگیز است. AJ را در نظر بگیرید. او خاطرات هر روزش را تا نوجوانی به خاطر دارد؛ یا کیم پیک که دستمایه ساخت فیلم مرد بارانی شد و حداقل ۷۶۰۰کتاب و تعداد زیادی شماره تلفن و کد را به خاطر سپرد. بایادآوری توانایی AJ باید گفت که خاطرات شخصی موقتاً در هیپوکامپوس ذخیره می شوند و آن دسته ای که تقویت و یاد آوری نشده، بتدریج امحا و مابقی به حافظه بلند مدت منتقل می شود. مع ذلک، کارشناسان بسیاری معتقدند که تفاوت ها در حافظه هیچ ارتباطی به ساختار و فیزیولوژی عصبی ندارند، اما به مهارت ها و تکنیک های بهبود آن وابسته اند. کارشناسان حافظه اغلب از روشهای سنتی و تجربه شده مانند mnemonics، شعر یا تصویرسازی برای حک کردن داده های حافظه در بخش بلند مدت استفاده کرده اند. برخی دیگر از تکرار دایمی استفاده کرده اند و به هرحال حافظه خوب نیازمند تلاش وتوجه است.
پاسخ : (...◕✿◕◕✿◕ورزش احتمال ابتلا به پاركينسون را كاهش ميدهد
● حواس فوق العاده
در حالی که بیشتر ما سه نوع حسگر رنگی در چشمانمان داریم، برخی افراد دارای چهار حسگر هستند که یک بعد رنگی بیشتر را برای آنها فراهم می کند.تمام افراد با این قابلیت که اصطلاحاً تتراکرومات نام دارند، مونث می باشند؛ زیرا ژن های مربوطه بر کروموزوم های X واقع هستند. یکی از این افراد بررسی شده که یک طراح داخلی بوده قابلیت تشخیص رنگ اضافه ای را داشت که در رنج قهوه ای کم رنگ قرار داشت و در واقع مزیت چندانی را ایجاد نمی کرد.
از سوی دیگر، برخی افراد حس چشایی قوی تری دارند، که ناشی از داشتن سلول های چشایی فراتر ازحد عادی است. برخی بالغین از دقت شنوایی بیشتری برخوردارند و گاه فرکانس های بالاتر از ۲۰ کیلوهرتز را می شنوند که در دیگر افراد عادی در حدود ۸ کیلوهرتز است. در واقع قدرت فراتر حواس مربوط به ساختار مغز نیست. در واقع کورتکس حسگر تمام داده های حسی را پردازش می کند. قابلیت ویژه از نوع اطلاعات دریافتی ناشی می شود.
البته به نظر می سد که مغز از یک نظر امکان ارتقای حواس را داشته باشد. این شرایط synaesthesia گویند. در این شرایط اطلاعات از حواس گوناگون ترکیب و در نهایت آنالیز می گردند. این افراد گاه با شنیدن برخی اصوات، کلمات و اعداد رنگ های ویژه ای را ادراک می کنند؛ یا با لمس کردن اصوات خاصی را می شنوند و یا با چشیدن اشکالی را متصور می شوند. یک توجیه این وضعیت ارتباط بین بخش های مختلف تحلیل حواس در مغز است. نهایتاً در هر ۲۳ نفر یک نفر این وضعیت را دارند.البته به علت توارث ژنتیکی این رویداد در یک خانواده می تواند موارد بیشتری داشته باشد. البته تجربیات روزانه ما در درک حواس ترکیبی مانند درک مزه های تند یا صداهای ملایم نشان دهنده وجود نسبی این قابلیت درهمه انسان ها است.
پاسخ : (...◕✿◕◕✿◕ورزش احتمال ابتلا به پاركينسون را كاهش ميدهد
ترافیک مغز را تخریب می کند
ترافیک مغز را تخریب می کند
همشهری آنلاین: محققان طی انجام دو مطالعه مختلف دریافتند آلودگیهای هوا در شهرها و جادهها می تواند عملکردهای مختلف مغز انسان را دچار اشکال کرده و تخریب کند
به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دریافتند زندگی کردن در مناطق با سطوح بالای آلودگی ناشی از ترافیک میتواند عملکرد افراد را در تستهای شناختی کاهش دهد.
آنها دریافتند افراد مسنتر از 51 سال که در مناطق آلوده زندگی میکنند از تواناییهایی شناختی پایینتری نسبت به افرادی که در مناطق خوش آب و هواتر زندگی میکنند، برخوردارند. مطالعه دیگری که بر روی حیوانات انجام گرفته نیز نشان میدهد ذرات معلق در هوا که معمولا از موتورهای دیزلی ساطع میشوند میتوانند به واسطه کاهش یافتن رشد نورونها، منجر به بروز مشکلات آموزشی و حافظهای شوند.
محققان دانشکده سلامت عمومی هاروارد میگویند قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوای ناشی از ترافیک شهرها میتواند نحوه عملکرد مغز را تغییر داده و بر روی آن تاثیر بگذارد. به گفته این محققان تاثیر آلودگی هوا بر روی عملکرد شناختی مغز سالمندان حتی از تاثیر سیگار و چاقی نیز بیشتر است.
در این مطالعه میانگین قرارگیری در معرض هوای آلوده در طول زندگی افراد محاسبه شد و سپس بر روی 680 مرد 51 تا 97 ساله آزمایشهای شناختی انجام گرفت. طی این مطالعه آشکار شد امتیاز تستهای شناختی افرادی که در مناطق آلوده تر زندگی میکنند 1.3 بار کمتر از افرادی است که در مناطق پاک تر سکونت دارند.
در مطالعه دوم محققان دانشگاه اوهایو دریافتند که افزایش میزان ذرات معلق در هوا میتواند میزان تخریب مولکولهای مغزی در حیوانات را افزایش داده و در توانایی حافظه آنها اختلال ایجاد کند. همچنین محققان دریافتند حضور موشها در هوای آلوده و مملو از ذرات معلق منجر به کاسته شدن میزان رشد نورونها در هیپوکامپوس مغز این جانداران میشود.
پاسخ : (...◕✿◕◕✿◕ورزش احتمال ابتلا به پاركينسون را كاهش ميدهد
دردسنج ساخته شد
دردسنج ساخته شد
همشهری آنلاین: پژوهشگران آمریکایی برای اولین بار در دنیا دستگاهی ساختند که قادر است درد را اندازه گیری کند
به گزارش خبرگزاری مهر، این دستگاه که یک "درد سنج" واقعی و دقیق است توسط دانشمندان مدرسه پزشکی دانشگاه استنفورد ساخته شده است. این دستگاه جدید با استفاده از مدلهای فعالیت مغزی میتواند یک ارزیابی فیزیولوژیکی عینی را از دردی که فرد تحمل میکند ارائه دهد.
این محققان به منظور دستیابی به این نتایج از رزونانس مغناطیسی کاربردی برای اسکن مغز استفاده کردند و سپس برای پیشگویی درد گرمایی در افراد سالم این اطلاعات را در یک الگوریتم پردازش کردند.
این پژوهشگران در این خصوص توضیح دادند: "از مدتها قبل محققان به دنبال یک آشکارساز درد هستند. اکنون ما بسیار خرسندیم که سرانجام توانستیم با استفاده از این فناوری درد مزمن را برای ارائه درمانهای بهتر ارزیابی کنیم."
نتایج بررسیهای آماری نشان میدهد که درحال حاضر بیش از 100 میلیون آمریکایی از درد مزمن رنج میبرند و در مجموع در حدود 600 میلیارد دلار در سال برای بهبود وضعیت خود هزینه میکنند که بسیاری از این هزینهها به دلیل ناشناخته بودن شدت درد صرف درمانهای بی فایده میشوند.
بنابراین یک متد مورد اطمینان برای تعیین سطح دقیق درد ضروری است. ایده ساخت دردسنج در سال 2009 در این دانشگاه ارائه شد. اکنون با توسعه این دستگاه، محققان استنفورد 8 داوطلب را مورد آزمایش قرار دادند.
در این آزمایش با استفاده از یک سوند گرمایی یک درد معتدل به این افراد وارد شد و قبل و بعد از محرک درد، مغز آنها اسکن شد سپس با استفاده از الگوریتمهای پیشرفته این اطلاعات با هدف ایجاد مدلهای استاندارد درد پردازش شد.
این فرایند بار دیگر بر روی گروهی شامل 8 داوطلب جدید تکرار شد و این بار رایانه برپایه مدلهای استاندارد، با دقت بالایی درد را در این افراد جدید طبقه بندی کرد. درحقیقت این رایانه توانست به طور شگفت انگیزی در 81 درصد موارد درد را به درستی تشخیص دهد.
این دانشمندان تائید کردند برای تعیین اینکه آیا این متدها برای اندازه گیری انواع مختلف درد کاربرد دارند یا خیر هنوز به مطالعات بیشتری نیاز است و اینکه آیا این مدل استاندارد میتواند با دقت بالایی تفاوت میان درد و سایر حالات احساسی گرمایی مثل اضطراب و افسردگی را از هم تمایز دهد؟
پاسخ : (...◕✿◕◕✿◕ورزش احتمال ابتلا به پاركينسون را كاهش ميدهد
خمیازه کشیدن مغز را خنک نگه میدارد
خمیازه کشیدن مغز را خنک نگه میدارد
همشهری آنلاین:
گروهی از دانشمندان میگویند کشیدن به خنک نگاه داشتن مغز کمک میکند، و سینوسها نیز به این فرآیند کمک میکنند.
به گزارش هلث دی پژوهشگران دانشگاه مریلند که این بررسی را انجام دادهاند میگویند: "مغز به شدت به تغییرات حرارتی حساس است و باید در مقابل گرم شدن بیش از حد از آن حفاظت کرد. مغز مانند کامپیوترها وقتی بهترین کارکرد را دارد که خنک باشد."
به گفته این پژوهشگران در حین خمیازه کشیدن دیوارههای سینوسهای ماگزیلری (در طرفین بینی درون استخوانهای گونه قرار دارند) مانند "دم آهنگری" عمل میکنند و به سرد کردن مغز کمک میکنند.
این پژوهشگران میگویند مورد کارکرد واقعی سینوسها هنوز مورد بحث است، و این نظریه ممکن است به روشن شدن هدف از وجود آنها کمک کند.
آنها میگویند: "در مورد نقش واقعی سینوسها حتی بین پژوهشگران توافق نظر وجود ندارد. برخی از دانشمندان اعتقاد دارند که آنها اصولا کارکردی ندارند."
این پژوهشگران میگویند نظریه آنها مبنی بر تاثیر خمیازه کشیدن بر خنک کردن مغز، کارکردهای پزشکی دارد. برای مثال خمیازه کشیدن شدید اغلب قبل بروز تشنج در مبتلایان به صرع یا شروع حمله درد در مبتلایان به میگرن مشاهده میشود.
پزشکان ممکن است از خمیازه کشیدن مفرط به عنوان شیوهای برای شناسایی افراد مبتلا به بیماریهایی که بر تنظیم درجه حرارت اثر میگذارند، استفاده کنند.
به گفته پژوهشگران به نظر میرسد خمیازه کشیدن شدید علامتی از عوارضی باشند که بر درجه حرارت مغز یا درجه حرارت مرکزی بدن اثر میگذارد، مانند آسیبهای دستگاه عصبی مرکزی و محرومیت از خواب.
