قال علی علیه السلام: «و هذا القران انما هو خط مسطور بین الدفتین لاینطق بلسان و لابد له من ترجمان (1) ; و این قرآن، همانا خطی است نوشته شده بین دو جلد و با زبان سخن نمی گوید و به ناچار باید ترجمانی داشته باشد .»
در میان حوادثی که در طول تاریخ بشر رخ داده است، هیچ کدام به برجستگی و پویایی «حرکت بنیانی » عاشورا نیست; نهضتی که در منطقه ای محدود، زمانی کوتاه وکاروانی کوچک به وقوع پیوست، اما توانست الگویی عملی برای آزادمردان و عدالت خواهان جهان ارائه کند . و پیروزمندانه بر تارک تاریخ جاودان بماند . به حق باید این واقعه را به دید معجزه نگریست و به عنوان راهکاری مؤثر برای مبارزه علیه ظلم و ستم از آن بهره گرفت . این حقیقت تا آنجا پیش می رود که مهاتما گاندی، مصلح مبارز هندی، نیز به مقتدای آزادیخواه ما اقتدا می کند و می گوید: «من چیز تازه ای برای مردم هند نیاورده ام . آنچه انجام دادم، محصولی است از مطالعات و تحقیقات که درباره ی تاریخ زندگی قهرمان کربلا انجام دادم . اگر ما بخواهیم هند را از چنگال استعمار نجات دهیم، لازم است همان راهی را بپیماییم که حسین بن علی پیمود . (2) »
آیینه دار کربلا
«قال الصادق علیه السلام: ان الله ولایتنا اهل البیت قطب القرآنن و قطب جمیع الکتب . علیها یستدیر محکم القرآن (3); امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند ولایت ما اهل بیت را محور قرآن و همه ی کتابها قرار داده است و آیات محکم قرآن بر محور ولایت ما می چرخد» .
پیوند ناگسستنی عترت و قرآن را رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله وسلم بارها در گوش زمان ندا داده بودند، تا هیچ کس این حقیقت را به فراموشی نسپارد . قرآن، این کلام جاویدان الهی را ترجمانی باید تا مشعل در دست مشعلداران واقعی بماند و تشنگان آب حیات در پرتو هدایتگری آن دو به سرچشمه ی خورشید بار یابند و با تمسک به ریسمان آسمانی قرآن و عترت از امواج سهمناک این دریای طوفانی سوار بر کشتی نجات آل الرسول به ساحل سعادت برسند اینک آنچه حسین علیه السلام، این قران ناطق را با قرآن صامت پیوند می زند، می نگریم.