برنامه گلبرگ(مروری کلی برماهواره)

[ندا66]

پیامک – کم کردن ساعت استفاده از رسانه باعث شد که زمان بیشتری را درمنزل برای دو فرزندم بگذارم، هم ساعت رسیدگی به تکالیف بچه ها و هم صحبت با اعضای خانواده و بازی با بچه ها بیشتر شد.
پیامک – مصرف تلویزیون درمنزل ما زیاد نبود ولی ده روزی است که دستگاه دیجیتال را هم جمع کرده ایم. بچه ها بیشتر در حیاط بازی می کنند و دختر سیزده ساله ام بیشتر مطالعه می کند و متون ادبی نوشته است و در مجموع آرامش بیشتری داریم.

پیامک – دو دختر پنج ساله و هشت ساله دارم. چون من با پای تلویزیون نشستن مخالف هستم ، وقتی تلویزیون منزل خراب شد از همسرم خواستم که تعمیر تلویزیون را چند روزی عقب بیندازیم تا بچه ها به این نتیجه برسند که پای تلویزیون نشستن روی اخلاق شان اثر می گذارد. کودک پنج ساله من اعتراف کرده که این چند روز بیشتر بازی کرده و کمتر دعوا.
پاسخ – ما از تجربیات شما تشکر ویژه می کنیم. تجربیات شما در انگیزه بخشی به دیگران در کم کردن استفاده از رسانه خیلی موثر است. بعضی ها اعتراض کرده بودند که چرا شما می خواهید ما را به عقب برگردانید. بعضی چیزها علمی است و ربطی به دیروز و امروز ندارد. در مغز ما هورمون بنام ملاتونیوم ترشح می شود که ساعت درونی بدن ما را تنظیم می کند. اوج ترشح این هورمون در شب و هنگام تاریکی است. غده ی ملاتونیووم یکی از عوامل بلوغ ماست. وقتی به آستانه ی سن بلوغ می رسیم هورمون ملاتونیوم کمتر ترشح می شود یعنی بدن دارد به سن بلوغ می رسد. از وقتی که ما بخاطر تلویزیون شب زنده داری های مان زیاد شده است،سن بلوغ فرزندان پایین آمده است. وقتی هوا تاریک بشود ملاتونیوم ترشح می شود ولی اگر نور بیشتر بشود این نور به شبکیه می رسد و ملاتونیوم کمتری ترشح می شود و یکی از نتایج مختل شدن ترشح این هورمون، پایین آمدن سن بلوغ است. درهمایش غدد که در سال گذشته در مشهد برگزار شد ، این هشدارداده شد که نشانه ی بلوغ در دخترها باید از سن نه سالگی نشان داده شود ولی این سن در دخترها در ایران به هفت سال رسیده است .در پسرها نشانه ی بلوغ از دوازده سالگی به نُه سالگی رسیده است. این یک معظل جهانی است. از سال 1950 که دیدن تلویزیون در انگلیس پرطرفدار شد، بلوغ زودرس جنسی به معضل تبدیل شد. ترشح این هورمون ربطی به زمان ندارد زیرا ترشح این هورمون را ، پدربزرگ های ما داشته اند ،ما هم داریم و نوادگان ما هم خواهند داشت.
انسان وقتی نور را در شب کم می کند و برای خواب آماده می شود، این هورمون ترشح می شود و انسان آرامش پیدا می کند. ولی وقتی نور تلویزیون در شب در خانه است، این ترشح به عقب می افتد و باعث می شود که انسان نتواند خواب راحتی داشته باشد. این یک نظریه ی علمی است. تماشای زیاد تلویزیون در شب، بلوغ جنسی بچه ها را به جلو می اندازد و این بحرانی در دنیاست. با کم کردن استفاده از رسانه ،چه اتفاقی در زندگی شما می افتد؟

 

[ندا66]

پیامک – کم کردن تماشای رسانه در خانه ی ما ،باعث کسالت و بی حوصلگی شد.

سوال تلفنی – دوسال بود که ماهواره را تماشا می کردم. همه ی کارهایم را کنار گذاشته بودم. و شدیدا به آن معتاد شده بودم. پیش روان شناس رفتم تا توانستم ماهواره را کنار بگذارم.

سوال تلفنی – وقتی کسی می گفت که ماهواره بد است من عصبانی می شدم و می گفتم که باید جنبه ی استفاده از ماهواره را داشته باشیم و باید فرهنگ استفاده از آن را یاد بگیریم. ولی همه ی اینها توجیه بود زیرا من معتاد فیلم های ماهواره ای شده بودم .یک روز با نامزدم به این نتیجه رسیدیم که ماهواره سودی ندارد. یک هفته بعد برکت در زندگی ما وارد شد که ما اصلا فکر آنرا نمی کردیم. واقعا ماهواره برکت را از زندگی ما برده بود.

سوال تلفنی – چون شوهر من دیر به خانه می آید و من تنها هستم، مجبورم ساعت های زیادی را با تلویزیون پر کنم. من چکار کنم؟

سوال تلفنی – وقتی از تلویزیون فاصله می گیریم، احساس آرامش بیشتری می کنیم. زمانی که برای یک برنامه خاص، تلویزیون را تماشا می کنم بیشتر لذت می برم تا اینکه 24 ساعت تلویزیون روشن باشد.

 

[ندا66]

سوال تلفنی- مردم خودشان می فهمند که چه برنامه ای را ببینند یا نبینند، مردم خودشان عقل دارند. و نیازی نیست که شما به آنها یاد بدهید .

سوال تلفنی – ما در خانه اصلا صحبت نمی کنیم زیرا تمام وقت ما صرف دیدن فوتبال و اخبار می شود.

سوال تلفنی – از وقتی برنامه های ماهواره ای را تماشا نمی کنم، اعصابم راحت شده و دیگر به فکر سریال ها و ادامه ی آنها نیستم.

سوال تلفنی – وقتی بچه بودم خیلی ماهواره تماشا می کردم. خیلی از چیزهایی را که نباید می دانستم، دانستم و کودکی من تباه شد. من چهارده سال دارم ولی ذهنم به اندازه ی یک آدم سی ساله است.

سوال تلفنی – من چهارده سال دارم و سه سال است که ماهواره داریم. با داشتن ماهواره من دیگر نه پدر دارم و نه مادر. با خریدن ماهواره زندگی خودتان را تباه نکنید.

 

[ندا66]

پیامک - ما زنان خانه دار چکار کنیم؟ در برنامه ای می گفت: زنان خانه دار صرفاً برای سرگرمی سر کار نروند. پس کسانی که در طول روز بیکار هستند چکار کنند؟
پاسخ – اگر ما می گوییم مصرف رسانه ای را کم کنید، عده ای باید بپرسند ،چه چیزی باید جایگزین آن شود؟ ما به عده ای حق می دهیم که این سوال را از ما بپرسند. بیکاری یکی از اصلی ترین عوامل تماشا کردن رسانه است. در خیلی از خانواده ها ریشه ی ماهواره ای شدن فامیل، پدر بزرگ بعد از بازنشسته شدن است. یعنی پدر بزرگ باز نشسته شده ،بیکار شده، ماهواره سفارش داده بعد پسر و نوه هم ماهواره ای شده اند. ریشه ی ماهواره ای شدن فامیل ،بیکاری پدربزرگ بوده است. گاهی شوهرها به خانم هایشان اعتراض می کنند که چرا این قدر تلویزیون تماشا می کنند در حالیکه هیچ برنامه ای برای وقت خالی خانم هایشان ندارند. خانم ها هم اعتراض دارند که شوهرهای مان از صبح تا شب سرکار هستند و شب هم شام می خورند، تلفنی می زنند، سریال یا فوتبالی تماشا می کنند و بعد چون خسته هستند می خوابند ولی ما بیکار هستیم. این سوال به حقی است که خانم در خانه، هنگام بیکاری چکار کند ولی ما به این خانم ها حق نمی دهیم که پای ماهواره بنشینند.
همه ی ما ادامه ی نسلی هستیم که تلویزیون جزو( یا عضو) زندگی شان نبود. الان تلویزیون عضویی از خانواده شده است. در قدیم تلویزیون بود ولی همیشه پای آن ننشسته بودند. در آن زمان کارهایی انجام می دادند. بعضی ها می گویند که ما به گذشته برنگردیم ولی اشکالی ندارد که ما به گذشته برگردیم. مادربزرگ ها هم مادربزرگ داشته اند و آنها کارهایی انجام می دادند. وقتی ما مصرف رسانه را کم می کنیم، فکر ما مشغول این می شود که ما چه نیازهایی داریم. مثلا در گذشته پدربزرگ و مادربزرگ ها، چند ساعتی از روز را در فضای باز می گذراندند. مثلا به دوستان شان به پارک می رفتند و ساعتی را وقت می گذراندند. در قدیم پدر بزرگ و مادر بزرگ ها خیلی با نوه ها و بچه هایشان رفت و آمد داشتند و با آنها سَر و کله می زدند و از این کار لذت می بردند و انرژی می گرفتند. قانون تنظیم خانواده در کشور ما دچار اشتباهات فراوانی شده است. یکی از اشتباهات این است که بعد از ازدواج چندین سال می گذرد و بعد آنها از خدا فرزند می خواهند. این اشتباه بزرگی است. خداوند خلأ زن را با بچه، به بهترین شکل و هیجانی ترین شکل ممکن پُر کرده است. هیجانی که ما در خانه در زمان رشد فرزند بدست می آورد، قابل مقایسه با فیلم یا سریال ها نیست. وقتی بچه برای اولین بار می ایستد، هیجان فراوانی در مادر ایجاد می شود یا وقتی بچه اولین کلمه را به زبان می آورد یا اولین حرکت بامزه ای که درمی آورد هیجانات مادر را پر می کند .ولی الان مادر چندین سال بچه دار نمی شود و تلویزیونی می شود و بعد از چند سال هم که بچه دار شد ،فرزند را هم تلویزیونی بار می آورد.
در سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی، پیشنهاد شما بر پُر کردن اوقات خالی برای خانم های خانه دار و افرادی که وقت بیکار دارند چیست ؟خیلی ها وقتی مصرف رسانه را کم کردند تازه فهمیدند که کارهای عقب مانده ای دارند که باید آنرا انجام می دادند. اگر مصرف رسانه کم بشود ،فکر شما بازتر می شود.

 

[ندا66]

پیامک – همسرم مدتهاست که اصرار دارد که ماهواره بگیرد ولی من مخالف هستم. او می گوید :وقتی همه ماهواره دارند و ما نداریم، حس خوبی ندارم، وقتی ما به خانه آنها می رویم یا آنها به خانه ی ما می آیند.

پیامک – از وقتی خواهر خانمم ماهواره گرفته ،خانمم می گوید که من دوست ندارم از خواهرم کم بیاورم و باید ماهواره بگیریم.

پیامک – من دوست نداشتم ماهواره بگیرم. ولی همه ی فامیل ماهواره داشتند و وقتی ما بین آنها بودیم از سریال ها و فیلم های ماهواره صحبت می کردند که ما اطلاعی از آنها نداشتیم. به همین دلیل احساس کوچکی می کردیم و ماهواره گرفتیم ولی از وقتی ماهواره به زندگی ما آمده ،زندگی مان بهم ریخته است. ای کاش اصلا ماهواره نمی گرفتیم.

 

[ندا66]

پیامک – همسرم مدتهاست که اصرار دارد که ماهواره بگیرد ولی من مخالف هستم. او می گوید :وقتی همه ماهواره دارند و ما نداریم، حس خوبی ندارم، وقتی ما به خانه آنها می رویم یا آنها به خانه ی ما می آیند.

پیامک – از وقتی خواهر خانمم ماهواره گرفته ،خانمم می گوید که من دوست ندارم از خواهرم کم بیاورم و باید ماهواره بگیریم.

پیامک – من دوست نداشتم ماهواره بگیرم. ولی همه ی فامیل ماهواره داشتند و وقتی ما بین آنها بودیم از سریال ها و فیلم های ماهواره صحبت می کردند که ما اطلاعی از آنها نداشتیم. به همین دلیل احساس کوچکی می کردیم و ماهواره گرفتیم ولی از وقتی ماهواره به زندگی ما آمده ،زندگی مان بهم ریخته است. ای کاش اصلا ماهواره نمی گرفتیم.

 

[ندا66]

پاسخ – ما باید تا چه اندازه به خودمان اجازه بدهیم که زندگی مان را با نظر و حرف دیگران مدیریت کنیم؟ ما به ماهواره کاری نداریم. اگر زندگی خودمان را مرور کنیم، چه میزان از زندگی بدست خودمان مدیریت می شود و چه اندازه از زندگی ،با قضاوت و نوع نگاه دیگران مدیریت می شود ؟بعضی ها می گویند که وقتی ما ماهواره نداریم حس بدی به ما دست می دهد یعنی حس بیخبری به ما دست می دهد. نوع نگاه مردم به آنها که چرا ماهواره ندارند ،آنها را اذیت می کند. ما تا چه اندازه و تا چه زمانی، باید میدانی را که برای ورود مردم به زندگی مان کشیده ایم ،تعیین نشده باشد؟ این میدان باید تا چه زمانی باز باشد؟ دیگران برای خودشان ملاک ها و معیارهایی در زندگی دارند، اگر ما همان ملاک ها را داشته باشیم، به جایی می رسیم که آنها رسیده اند. آیا شما می خواهید مثل آنها باشید؟ شاید برای عده ای مهم نیست که برای فرزند یا همسرشان وقت بگذارند یا نگذارند؟ آیا برای شما مهم نیست که فرزند یا همسرتان چقدر نیاز به گفتگو با شما دارد ؟ شاید برای بعضی ها خطراتی که سریال ها و برنامه های ماهواره ای ، خانواده را تهدید می کند، خطرات مهمی نباشد ولی آیا از نگاه شما هم مهم نیست؟ مثلا اگر بلوغ زودرس برای فرزند شما اتفاق بیفتد مهم نیست؟ اینکه حرف از خیانت و بی وفایی در خانه ی شما گفته شود ، برای شما مهم نیست؟ اینکه قبح بعضی از گناهان و کارهای زشت در خانه ی شما شکسته شود ،برای شما مهم نیست؟ آیا ما برای انتخاب یک ابزار و ورود آن به خانه، نباید خودمان فکر کنیم؟ کسانی که بخاطر نداشتن ماهواره احساس حقارت می کنند، آیا تابحال فکر کرده اند که بزرگی و عزت به چیست؟ ما باید آن جوری زندگی کنیم که خودمان به آن رسیده ایم و زمانی بزرگی و عزت بدست می آوریم که به مردم بقبولانیم آن جور که من زندگی می کنم ، شما هم زندگی کنید. اگر این کار را نمی کنیم حداقل مستقل باشیم. این استقلال حس بزرگی به ما می دهد. این حقارت هایی که به ما دست می دهد ریشه ی اساسی دارد .از نگاه دینی ، عزیز یعنی کسی که بزرگ و قابل احترام است، کسی که خدایی عزیز شده باشد و خدا او را عزیز کرده است. قرآن می فرماید: اگر کسی دنبال عزت می گردد عزت دست خداست. آیه 26 سوره عمران می فرماید: خدایا، ای کسی که مالک دنیا و آخرت هستی و به هر کس که بخواهی این مالکیت را می دهی و از هر کس بخواهی می گیری و هر کس را که بخواهی عزیز می کنی و هر کس را که بخواهی ذلیل می کنی ،عزت دست توست .
پس عزت دست خداست ولی ما این عزت را در دست مردم جستجو می کنیم و حاضر هستیم که کارهایی که حتی می دانیم درست نیست انجام بدهیم. نگاه و قضاوت مردم نه ما را بزرگ می کند، نه کوچک. بزرگی، عزت ، شخصیت و پیشرفت دست خداست.
داریم( این متن نوشته ی کارشناس برنامه است) : بدنبال گل عزت بودم در مچ های گره کرده ای که در مقابلم صف کشیده بود . نیش خنده هایی را که بر لب این جماعت نشسته بود، لبخند پنداشتم، گل یا پوچ ؟ به هر دستی که اشاره کردم باز شد ولی پوچ بود . دستی اما در آن گوشه باز بود و من بی اعتنا، گل یا پوچ؟ صاحب دست باز فریاد می کشید و صدایم می زد ولی نگاهش نمی کردم. مشت ها یکی پس از دیگری باز شد و همه پوچ .گل یا پوچ ؟ من هنوز گل عزت را نیافته بودم ولی دیگر مشتی هم برای باز شدن نمانده بود. زخم نیش خنده ها روی دلم زخم کاشته بود. با گوشه ی چشمی نگاهی به آن دست باز کردم.گل عزت در کف دست باز، لبخند به لب نگاهم می کرد. گل یا پوچ ؟ دست ،دست خدا بود.

 

[ندا66]

پاسخ – ما باید تا چه اندازه به خودمان اجازه بدهیم که زندگی مان را با نظر و حرف دیگران مدیریت کنیم؟ ما به ماهواره کاری نداریم. اگر زندگی خودمان را مرور کنیم، چه میزان از زندگی بدست خودمان مدیریت می شود و چه اندازه از زندگی ،با قضاوت و نوع نگاه دیگران مدیریت می شود ؟بعضی ها می گویند که وقتی ما ماهواره نداریم حس بدی به ما دست می دهد یعنی حس بیخبری به ما دست می دهد. نوع نگاه مردم به آنها که چرا ماهواره ندارند ،آنها را اذیت می کند. ما تا چه اندازه و تا چه زمانی، باید میدانی را که برای ورود مردم به زندگی مان کشیده ایم ،تعیین نشده باشد؟ این میدان باید تا چه زمانی باز باشد؟ دیگران برای خودشان ملاک ها و معیارهایی در زندگی دارند، اگر ما همان ملاک ها را داشته باشیم، به جایی می رسیم که آنها رسیده اند. آیا شما می خواهید مثل آنها باشید؟ شاید برای عده ای مهم نیست که برای فرزند یا همسرشان وقت بگذارند یا نگذارند؟ آیا برای شما مهم نیست که فرزند یا همسرتان چقدر نیاز به گفتگو با شما دارد ؟ شاید برای بعضی ها خطراتی که سریال ها و برنامه های ماهواره ای ، خانواده را تهدید می کند، خطرات مهمی نباشد ولی آیا از نگاه شما هم مهم نیست؟ مثلا اگر بلوغ زودرس برای فرزند شما اتفاق بیفتد مهم نیست؟ اینکه حرف از خیانت و بی وفایی در خانه ی شما گفته شود ، برای شما مهم نیست؟ اینکه قبح بعضی از گناهان و کارهای زشت در خانه ی شما شکسته شود ،برای شما مهم نیست؟ آیا ما برای انتخاب یک ابزار و ورود آن به خانه، نباید خودمان فکر کنیم؟ کسانی که بخاطر نداشتن ماهواره احساس حقارت می کنند، آیا تابحال فکر کرده اند که بزرگی و عزت به چیست؟ ما باید آن جوری زندگی کنیم که خودمان به آن رسیده ایم و زمانی بزرگی و عزت بدست می آوریم که به مردم بقبولانیم آن جور که من زندگی می کنم ، شما هم زندگی کنید. اگر این کار را نمی کنیم حداقل مستقل باشیم. این استقلال حس بزرگی به ما می دهد. این حقارت هایی که به ما دست می دهد ریشه ی اساسی دارد .از نگاه دینی ، عزیز یعنی کسی که بزرگ و قابل احترام است، کسی که خدایی عزیز شده باشد و خدا او را عزیز کرده است. قرآن می فرماید: اگر کسی دنبال عزت می گردد عزت دست خداست. آیه 26 سوره عمران می فرماید: خدایا، ای کسی که مالک دنیا و آخرت هستی و به هر کس که بخواهی این مالکیت را می دهی و از هر کس بخواهی می گیری و هر کس را که بخواهی عزیز می کنی و هر کس را که بخواهی ذلیل می کنی ،عزت دست توست .
پس عزت دست خداست ولی ما این عزت را در دست مردم جستجو می کنیم و حاضر هستیم که کارهایی که حتی می دانیم درست نیست انجام بدهیم. نگاه و قضاوت مردم نه ما را بزرگ می کند، نه کوچک. بزرگی، عزت ، شخصیت و پیشرفت دست خداست.
داریم( این متن نوشته ی کارشناس برنامه است) : بدنبال گل عزت بودم در مچ های گره کرده ای که در مقابلم صف کشیده بود . نیش خنده هایی را که بر لب این جماعت نشسته بود، لبخند پنداشتم، گل یا پوچ ؟ به هر دستی که اشاره کردم باز شد ولی پوچ بود . دستی اما در آن گوشه باز بود و من بی اعتنا، گل یا پوچ؟ صاحب دست باز فریاد می کشید و صدایم می زد ولی نگاهش نمی کردم. مشت ها یکی پس از دیگری باز شد و همه پوچ .گل یا پوچ ؟ من هنوز گل عزت را نیافته بودم ولی دیگر مشتی هم برای باز شدن نمانده بود. زخم نیش خنده ها روی دلم زخم کاشته بود. با گوشه ی چشمی نگاهی به آن دست باز کردم.گل عزت در کف دست باز، لبخند به لب نگاهم می کرد. گل یا پوچ ؟ دست ،دست خدا بود.

 

[ندا66]

پیامک – مطالعه و کسب آگاهی از کتاب مهم است اگر می خواهید از دنیا عقب نمانید.
پاسخ - واقعا اگر ما خودمان را بپذیریم، به خودمان احترام بگذاریم، عزت ،شخصیت ،کم آوردن و زیاد آوردن را همان طور که خدا گفته تعریف کنیم، هیچ وقت کم نمی آوریم و دیگران با دیدن زندگی ما احساس کمبود می کنند. شهید رجایی جمله ای به این مضمون دارد: تا کِی می خواهی زندگی نامه ی دیگران را بخوانی، باید جوری زندگی کنی که یک روز دیگران زندگی نامه ی تو را بخوانند .حضرت امیرالمومینن می فرماید: تو فکر می کنی که یک جرم کوچک هستی در حالیکه درون تو خیلی بزرگ است. پس کسانی که بخاطر کم نیاوردن جلوی دیگران، ساعت ها جلوی رسانه و ماهواره می نشینند ،تصمیم بگیرند که طوری زندگی کنند که دیگران به آنها حسرت بخورند.
چه پیشنهادی دارید برای اینکه بتوانیم از وقت مان بیشتر استفاده کنیم