اشعاری برای حضرت معصومه(سلام الله علیها)

[montazer]

پاسخ : اشعاری برای حضرت معصومه(سلام الله علیها)

مگذار مرا در این هیاهو بانو
تنها و غریب و سر به زانو بانو

ای کاش ضمانت دلم را بکنی
تکرار قشنگ بچه آهو بانو
​

 

[گمنام]

• ​
• دلم سه شنبه شبی باز راهی قم شد
  ​
  نگاه چشم ترم تا به گنبدت افتاد​
  ​
  دوباره شیفته ی رنگ زرد گندم شد​
  ​
  به یاد مسجد و باب الجواد افتادم​
  ​
  سرود عاشقی ام، یا امام هشتم شد​
  ​
  به محض بردن نام امام آینه ها​
  ​
  لبان آینه هایت پر از تبسّم شد​
  ​
  به استحاله کشاندی مرا به لبخندی​
  ​
  دو چشم مملو اشکم، دو خمره ی خم شد​
  ​
  سلام بر تو و بر خاندان اطهارت​
  ​
  سرم به زیر قدوم تمام زوّارت​
  ​
  از آب شور حرم ، شوق و شور می گیرم​
  ​
  وضو برای تشرّف به طور می گیرم​
  ​
  ستاره ام، که در این آسمان ظلمانی​
  ​
  از آفتاب حضور تو نور می گیرم​
  ​
  چقدر زائر عاشق شبیه کودکی ام​
  ​
  ضریح مرقدتان را به زور می گیرم​
  ​
  چه افتخار عظیمی است آمدی اینجا​
  عجیب نیست که حسّ غرور می گیرم​
  ​
  برای رد شدنم از پل صراط جزا​
  ​
  ز دست لطف تو برگ عبور می گیرم​
  ​
  سلام بر تو و بر خاندان اطهارت​
  ​
  سرم به زیر قدوم تمام زوّارت​
  ​
  نسیم مرقدتان عطر کوچه باغ بهشت​
  ​
  بَرَد ز خاطره ها غصّه ی فراق بهشت​
  ​
  رواق های حریمت بهشت نور و بلور​
  ​
  بلند گنبد نورانیت، چراغ بهشت​
  ​
  مدام روز قیامت پی تو می گردم​
  ​
  نمی روم به جهنّم، و یا سراغ بهشت​
  ​
  شکسته باد دو پایم، اگر که روز حساب​
  ​
  بدون تو بگذارم قدم به باغ بهشت​
  ​
  منم مدیحه سرایی که آرزو دارم​
  ​
  جوار باغ تو باشم، شده کلاغ بهشت!​
  ​
  سلام بر تو و بر خاندان اطهارت​
  ​
  سرم به زیر قدوم تمام زوّارت​
• ​
• کنار درب حرم، بین زائران گم شد​

 

[گمنام]

در مجلس عزاي شما گريه مي كنم
امشب فقط براي شما گريه مي كنم
عطر گلاب مرقدتان بر مشام خورد
در گوشه ي سراي شما گريه مي كنم
چون اشك بين روضه به هر درد مرهم است
با نيت شفاي شما گريه مي كنم
با بال هاي بي رمق اشك ديده ام
در مشرق هواي شما گريه مي كنم
من هم مسافرم، وطنم مشهد الرضا ست
دنبال رد پاي شما گريه مي كنم
خواندم چگونه پير شدي در جواني ات
دارم ز غصه هاي شما گريه مي كنم
عمري براي هجر پدر گريه كرده اي
امشب منم به جاي شما گريه مي كنم​

 

[*مریم*]

با همین چشم های خود دیدم، زیر باران بی امان بانو!
درحرم قطره قطره می افتاد آسمان روی آسمان بانو


صورتم قطره قطره حس کرده ست چادرت خیس می شود اما
به خدا گریه های من گاهی دست من نیست مهربان بانو


گم شده خاطرات کودکی ام گریه گریه در ازدحام حرم
باز هم آمدم که گم بشوم من همان کودکم همان، بانو


باز هم مثل کودکی هر سو می دوم در رواق تو در تو
دفترم دشت و واژه ها آهو... گفتم آهو و ناگهان بانو...


شاعری در قطار قم - مشهد چای می خورد و زیر لب می گفت:
شک ندارم که زندگی یعنی، طعم سوهان و زعفران بانو


شعر از دست واژه ها خسته است بغض راه گلوم را بسته است
بغض یعنی که حرف هایم را از نگاهم خودت بخوان بانو


این غزل گریه ها که می بینی آنِ شعر است، شعر آیینی
زنده ام با همین جهان بینی، ای جهان من ای جهان بانو!


کوچه در کوچه قم دیار من است شهر ایل من و تبار من است
زادگاه من و مزار من است، مرگ یک روز بی گمان بانو​

 

[*مریم*]

جود و کرامت از کرمش جاودان شده
هر چه دخیل هست به سویش روان شده
جبریل هم اگر برسد در حریم او
حس میکند که وارد صحن جنان شده
او ظاهرش بتول ولی باطنش علی است
در پشت آن جمال، جلالی نهان شده
از چه تمام فاطمه ها عمرشان کم است
دنیا چرا به "فاطمه" نامهربان شده
خواهر حریف هجر برادر نمیشود
بیهوده نیست اینهمه قدش کمان شده
با احترام آمد و با احترام رفت
هر آنچه شآن اوست در اینجا همان شده
دور و برش فرشته نگهبان معجرش
جانها فدای زینب بی پاسبان شده
گاهی میان مجلس نامحرمان شهر
گاهی میان محمل بی سایبان شده
شکر خدا مقام تو زخم زبان نخورد
شکر خدا برادر تو خیزران نخورد
علی اکبر لطیفیان​

 

[*مریم*]

چشم دلم به سمت حرم باز میشود
با یک سلام صبح من آغاز میشود
پر میکشد دلم به هوای طواف تو
وقتی که لحظه لحظه پرواز میشود
قفل دلم شکسته کنار در حرم
از مرقدت دری به جنان باز میشود
فهمیدهام ز حکمت ایوان آینه
اینجا دل شکسته سببساز میشود
کو چشم روشنی که ببیند در این حرم
هر روز چند مرتبه اعجاز میشود
اعجاز توست اینکه دلم یاکریم توست
قلب تپنده حرم قم، حریم توست
اینجا بهشت دختر موسی بن جعفر است
از نفحه شهود و تجلی معطر است
برپا شده است مکتب قرآن و اهل بیت(ع)
دارالعلومِ مریم آل پیمبر(ص) است
اینجا کلید علم و فقاهت ارادت است
خاک در حریم تو علامه پرور است
چشم امید عالِم و عاشق به سوی توست
اینجا چقدر چشمه جوشان کوثر است
تنها پناهگاه دلم صحن آینه است
وقتی دلم از آه زمانه مکدر است
هر شب کنار مرقد تو یک مدینه دل
دنبال قبر مخفی زهرای اطهر(س) است
صحن تو غرق بوی گل یاس میشود
اینجا حضور فاطمه(س) احساس میشود
با آنکه هست هر دو جهان مال فاطمه(س)
اینجا دمیده کوکب اقبال فاطمه(س)
بیاختیار پای ضریحت رسیده است
هر زائری که آمده دنبال فاطمه(س)
دارد تمام مرقد تو بوی آسمان
اینجاست سایه سار پر و بال فاطمه(س)
فرمود آشیانه امن الهی است
صحن و سرای تو، حرم آل فاطمه(س)
خورشید آل فاطمه(س) از راه میرسد
هر سال ما اگر که شود سال فاطمه(س)
ای عمه امام زمان! کاش در حرم
یک صبح جمعه لایق دیدار میشدم
خاتون ملک ارض و سما إشفعی لنا
محبوبه حبیب خدا إشفعی لنا
آرامش و قرار دل ثامن الحجج(ع)
ای زینب امام رضا(ع) إشفعی لنا
عصمت دخیل بسته به پرهای چادرت
ای آفتاب حُجب و حیا إشفعی لنا
در هر سحر به سوی ضریح اجابتت
میآورم دو دست دعا إشفعی لنا
روی سیاه و بار گناهان ما کجا
لطف و کرامت تو کجا إشفعی لنا
مهر و ولایتت شده حبل المتین ما
در صبحگاه روز جزا إشفعی لنا
یوم الحساب تو همه امید شیعهای
تنها نه شیعه اهل جهان را شفیعهای
با حبّ تو کسی که دلش را محک زده
طعنه به پارسایی حور و ملک زده
سرشار از زلالی نور یقین شود
در مرقد منور تو قلب شک زده
از چشمههای فیض تو سیراب میشود
هر کس دلش ز قحطی ایمان ترک زده
تنها نه چشم آدمیان بر عطای توست
بر گنبد تو دست توسل فلک زده
شبهای جمعه طوف حرم میکنم ولی
گویا کسی به زخم دل من نمک زده
دارد ضریح اطهر تو بوی کربلا
قلبم برای دیدن شش گوشه لک زده
امشب گره گشاست دم یا رضا رضا
در دست توست تذکرهی کربلای ما ​

 

[montazer]

جایی که کوه خضر به زحمت بایستد
​

شاعر چگونه پیش تو راحت بایستد
​

نزدیک می‌شوم به تو چیزی نمانده است
​

قلبم از اشتیاق زیارت بایستد
​

بانو سلام کاش زمان با همین سلام
​

در آستانه در ساعت بایستد
​

و گردش نگاه تو در بین زائران
​

روی من – این فتاده به لکنت – بایستد
​

تا فارغ از تمام جهان روح خسته‌ام
​

در محضر شما دو سه رکعت بایستد
​

بانو اجازه هست که بار گناه من
​

در کنج صحن این شب خلوت بایستد؟
​

در این حرم هزار هزار آیه عذاب
​

هم وزن با یک آیه رحمت بایستد
​

باید قنوت حاجت بی‌انتهای ما
​

زیر رواق‌های کرامت بایستد
​

شیعه به شوق مرقد زهرا به قم رسید
​

طاقت نداشت تا به قیامت بایستد
​

آنکس که جای فاطمه در قم نشسته است
​

در روز حشر هم به شفاعت بایستد
​

تو خواهر امام غریبی و این غزل
​

با بیت‌هاش در صف بیعت بایستد
​

من واژه واژه عطر تو را پخش می‌کنم
​

حتی اگر نسیم ز حرکت بایستد
​

این شعر مست تکیه زده بر ضریح تو
​

مستی که روی پاش به زحمت بایستد​

 

[gole yakh]

تو مسیحا زاده اما دختر موسی شدی


مریم قدیسه ی ذریه ی طاها شدی


یک نخی از چادرت مانند کعبه محترم


قبله ی عرشی ترین سجاده ی دنیا شدی​

بوسه بر دست تو بر سادات واجب می شود


چون ستون عصمت الله بنی الزهرا شدی


در میان شوره زار قم بهشتی ساختی


مثل کوثر آمدی جوشیدی و دریا و شدی


جا نماز غرق نورت گوشه ی عرش خداست


در تقرب بر خدا بالاتر از بالا شدی


وحی نازل بر لبانت استناد هر حدیث


مثل بنت المصطفی صدیقه ی کبری شدی


پیش پایت دیدنی باشد قیام موسوی


با جلال فاطمی خاتون بی همتا شدی


ناز چشمان تو و دکر خداهای پدر


کو رسول الله بیند ثانی زهرا شدی


خواهر سلطان عالم کار سلطان می کند


بر حسین خانواده زینب کبری شدی

 

[gole yakh]

همه ز جا برخیزید به پای او گل ریزید

لاله و ریحان آمد خواهر سلطان آمد

مدینه از میلادش چو جنّت الاعلا شد

ز نور او نورانی تمامیِ دلها شد

جمالِ او تفسیری ز صورت زهرا(س) شد

رحمت و غفران آمد خواهر سلطان آمد

همه ز جا برخیزید ...

شَعَف عیان از حُسن و صولتِ موسی الکاظم

خنده عیان بر ماهِ طَلعتِ موسیَ الکاظم

صله بگیر از دستِ حضرت موسی الکاظم

دلبر و جانان آمد خواهر سلطان آمد ...

ز ناز خود دردانه به دامن بابا شد

سرورِ قلب مادر روشنیِ دلها شد

ز لطف حق بر عالم آینه ی زهرا(س) شد

کوثر قرآن آمد خواهر سلطان آمد

فلک بریزد امشب قمر به راه نجمه

ای رخ تو از اوّل نور نگاه نجمه

به ماه ذِلقعده شد میلادِ ماه نجمه

بَرکتِ ایران آمد خواهر سلطان آمد​

 

[gole yakh]

در آسمان عاشقی تویی ستاره ی دلم
​

ای همه ی هستیم و تمامِ چاره ی دلم
​

یا حضرت معصومه...یا فاطمه معصومه...
​

روز ازل روی دلم نام تو را خدا نوشت
​

زده حریم تو به قم طعنه به جنت و بهشت
​

*علیمه ای حلیمه ای رحیمه ای حکیمه ای
​

منم همیشه سائلت که بانویی کریمه ای
​

یا حضرت معصومه...یا فاطمه معصومه...
​

*به پای دل به اشک شوق غرق شکسته بالی ام
​

در حرمت نشستم و ببین تو دست خالی ام
​

یا حضرت معصومه...یا فاطمه معصومه...
​

*از حرم تو می رسد بوی مدینه بر همه
​

پر شده در حریم تو عطر مزار فاطمه(س)
​

یا حضرت معصومه...یا فاطمه معصومه...
​

کرم نما که ذکر ما شود به آوای جلی
​

به کوریِ دو دیده ی وهابیت علی علی
​

علی علی علی علی..
​

بوی خدا می شنوم،کوچه به کوچه هر طرف
​

ز مرقدت پر بزند مرغ دلم سوی نجف
​

همان علی که جلوه ی ،جمال ذات ایزد است
​

همان که یار و یاور و برادر محمّد است
​

علی علی علی علی...​