تاپیک ویژه جام جهانی 2014 بزیل(ویژه ویژه)

[یار آقا]

جام جهانی درتاروپود فرش ایرانی

فرشباف اردبیلی تیم ها و گروه های جام جهانی فوتبال 2014 برزیل را در تار و پود تابلو فرش ایرانی نقش زد.

عکس : محسن زارع

​

 

[یار آقا]

رکوردهای جام جهانی - قسمت دوم

قسمت دوم
​

بیشترین حضور در جام جهانی:
​

19؛ برزیل (تمامی تورنمنت ها)
​

بیشترین حضور در مرحله یک هشتم نهایی: 19؛ برزیل (تمامی تورنمنت ها)
​

بیشترین حضور در مرحله یک چهارم نهایی: 16؛ برزیل (تمامی تورنمنت ها به جز 1934، 1966 و 1990) – آلمان (تمامی تورنمنت ها به
جز 1930، 1938 و 1950)
​

بیشترین حضور در مرحله نیمه نهایی: 12؛ آلمان (1934، 1954، 1958، 1966، 1970، 1974، 1982، 1986، 1990، 2002، 2006، 2010)
​

بیشترین حضور در جمع سه تیم برتر: 11؛ آلمان (1934، 1954، 1966، 1970، 1974، 1982، 1986، 1990، 2002، 2006، 2010)
​

بیشترین حضور در فینال: 7؛ برزیل (1950، 1958، 1962، 1970، 1994، 1998، 2002) – آلمان (1954، 1966، 1974، 1982، 1986، 1990،
2002)
​

بیشترین قهرمانی: 5؛ برزیل (1958، 1962، 1970، 1994، 2002)
​

بیشترین نایب قهرمانی: 4؛ آلمان (1966، 1982، 1986، 2002)
​

بیشترین مقام سومی: 4؛ آلمان (1934، 1970، 2006، 2010)
​

بیشترین مقام چهارمی: 3؛ اروگوئه (1954، 1970، 2010)
​

بیشترین حضور در دیدار رده بندی: 5؛ آلمان (1934، 1958، 1970، 2006، 2010)
​

بیشترین حذف در مرحله یک چهارم نهایی: 8؛ انگلستان (1950، 1954، 1962، 1970، 1982، 1986، 2002، 2006)
​

بیشترین حذف در مرحله یک هشتم نهایی: 12؛ مکزیک (1930، 1950، 1954، 1958، 1962، 1966، 1978، 1994، 1998، 2002، 2006،
2010)
​

بیشترین عدم کامیابی از حضور در جمع 16 تیم برتر: 5؛ کره جنوبی (1986، 1990، 1994، 1998، 2006) – کامرون (1982، 1994، 1998،
2002، 2010)
​

بهترین عملکرد مدافع عنوان قهرمانی: ایتالیا (1938 – قهرمان)، برزیل (1962 – قهرمان)
​

ضعیفترین عملکرد مدافع عنوان قهرمانی: اروگوئه (1934 – حضور نداشت)، فرانسه (2002 – رتبه 28)
​

بهترین عملکرد در اولین حضور: اروگوئه (1930 – قهرمان)، ایتالیا (1934 – قهرمان)
​

بهترین عملکرد در اولین حضور پس از سال 1934: پرتغال (1966 – سوم)، کرواسی (1998 – سوم)
​

بهترین عملکرد میزبان: اروگوئه (1930 – قهرمان)، ایتالیا (1934 – قهرمان)، انگلستان (1966 – قهرمان)، آلمان غربی (1974 – قهرمان)،
آرژانتین (1978 – قهرمان)، فرانسه (1998 – قهرمان)
​

ضعیفترین عملکرد میزبان: آفریقای جنوبی (2010 – حذف در مرحله گروهی و کسب رتبه 20 فیفا)
​

بیشترین حضور متوالی در مرحله یک چهارم نهایی: 15؛ آلمان (1954 تا 2010)
​

بیشترین حضور متوالی در مرحله نیمه نهایی: 3؛ آلمان (1966 تا 1974)، (1982 تا 1990)، (2002 تا 2010)، برزیل (1970 تا 1978)،
(1994 تا 2002)
​

بیشترین حضور متوالی در جمع سه تیم برتر: 3؛ آلمان (1966 تا 1974)، (1982 تا 1990)، (2002 تا 2010)، برزیل (1994 تا 2002)
​

بیشترین حضور متوالی در فینال: 3؛ آلمان (1982 تا 1990)، برزیل (1994 تا 2002)
​

بیشترین قهرمانی متوالی: 2؛ ایتالیا (1934 و 1938)، برزیل (1958 و 1962)
​

بیشترین نایب قهرمانی متوالی: 2؛ هلند (1974 و 1978)، آلمان غربی (1982 و 1986)
​

بیشترین مقام سومی متوالی: 2؛ آلمان (2006 و 2010)
​

بیشترین حذف متوالی در مرحله یک چهارم نهایی: 4؛ سوییس (1934 تا 1954)
​

بیشترین حذف متوالی در مرحله یک هشتم نهایی: 5؛ مکزیک (1950 تا 1966)، (1994 تا 2010)
​

بیشترین عدم کامیابی متوالی از حضور در جمع 16 تیم برتر: 4؛ کره جنوبی (1986 تا 1998)
​

تیم هایی که پس از عدم حضور در دوره قبل، در دوره بعد قهرمان شدند: ایتالیا (1930 – 1934)، اروگوئه (1938 – 1950)، آلمان
غربی (1950 – 1954)، فرانسه (1994 – 1998)
​

بیشترین فاصله بین حضور در دو جام جهانی: 56 سال؛ مصر (1934 – 1990)، نروژ (1938 – 1994)
​

بیشترین فاصله بین حضور در جمع هشت تیم برتر: 72 سال؛ آمریکا (1930 – 2002)
​

بیشترین فاصله بین حضور در جمع چهار تیم برتر: 60 سال؛ اسپانیا (1950 – 2010)
​

بیشترین فاصله بین حضور در جمع سه تیم برتر: 48 سال؛ آرژانتین (1930 – 1978)
​

بیشترین فاصله بین حضور در فینال: 48 سال؛ آرژانتین (1930 – 1978)
​

بیشترین فاصله بین کسب دو عنوان قهرمانی: 44 سال؛ ایتالیا (1938 – 1982)
​

بیشترین حضور در مرحله یک چهارم نهایی بدون کسب عنوان قهرمانی: 7؛ یوگوسلاوی (1930، 1950، 1954، 1958، 1962، 1974،
1990)
​

بیشترین حضور در نیمه نهایی بدون کسب عنوان قهرمانی: 4؛ سوئد (1938، 1950، 1958، 1994)، هلند (1974، 1978، 1998، 2010)
​

بیشترین حضور در فینال بدون کسب عنوان قهرمانی: 3؛ هلند (1974، 1978، 2010)
​

​

 

[یار آقا]

رکوردهای جام جهانی - قسمت سوم
​

قسمت سوم

رکورددار بیشترین حضور در مرحله یک چهارم نهایی: 5؛ لوتار ماتئوس – آلمان (1982 تا 1998)
رکورددار بیشترین حضور در مرحله نیمه نهایی: 3؛ اووه زیلر (آلمان غربی - 1958، 1966، 1970)، کارل هاینتس شنلینگر (آلمان غربی - 1958، 1966، 1970)، هورست دیتر هوتجس (آلمان غربی - 1966 تا 1974)، ولفگانگ اووراث (آلمان غربی - 1966 تا 1974)، فرانتس بکن باوئر (آلمان غربی - 1966 تا 1974)، پیر لیتبارسکی (آلمان غربی - 1982 تا 1990)، لوتار ماتئوس (آلمان غربی - 1982 تا 1990)، میروسلاو کلوزه (آلمان - 2002 تا 2010)، پله (برزیل - 1958، 1962، 1970)، ریولینو (برزیل - 1970 تا 1978)، مارکوس کافو (برزیل - 1994 تا 2002)، رونالدو (برزیل - 1994 تا 2002)

رکورددار بیشترین حضور (در لیست بازیکنان اصلی و ذخیره) در فینال: 3؛ پیر لیتبارسکی (آلمان غربی - 1982 تا 1990)، لوتار ماتئوس (آلمان غربی - 1982 تا 1990)، پله (برزیل - 1958، 1962، 1970)، مارکوس کافو (برزیل - 1994 تا 2002)، رونالدو (برزیل - (1994 تا 2002)

رکورددار عنوان قهرمانی: 3؛ پله (برزیل - 1958، 1962، 1970)

رکورددار بیشترین بازی در فینال: 3؛ مارکوس کافو (برزیل - 1994 تا 2002)

رکورددار بازی در فینال با دو تیم مختلف: 2؛ لوییس مونتی (آرژانتین – 1930، ایتالیا – 1934)

جوانترین بازیکن مرحله مقدماتی جام جهانی: 13 سال و 310 روز؛ سلیمان مامام (توگو مقابل زامبیا – 6 می 2001)

جوانترین بازیکن جام جهانی: 17 سال و 41 روز؛ نورمن وایتساید (ایرلند شمالی مقابل یوگوسلاوی – 1982)

جوانترین کاپیتان جام جهانی: 21 سال و 109 روز؛ تونی مئولا (آمریکا مقابل چکسلواکی – 10 ژوئن 1990)

جوانترین بازیکن فینال جام جهانی: 17 سال و 249 روز؛ پله (برزیل مقابل سوئد – 1958)

مسن ترین بازیکن مرحله مقدماتی جام جهانی: 46 سال و 180 روز؛ مک دونالد تیلور (جزیره ویرجین در مقابل کیتز اند نویس – 18 فوریه 2004)

مسن ترین بازیکن جام جهانی: 42 سال و 39 روز؛ روژه میلا (کامرون مقابل روسیه – 1994)

مسن ترین کاپیتان جام جهانی: 40 سال و 292 روز؛ پیتر شیلتون (انگلستان مقابل ایتالیا – 7 جولای 1990)

مسن ترین بازیکن فینال جام جهانی: 40 سال و 133 روز؛ دینو زوف (ایتالیا مقابل آلمان غربی – 1982)

مسن ترین بازیکنی که اولین بازی جام جهانی خود را تجربه می کرد: 39 سال و 321 روز؛ دیوید جیمز (انگلستان مقابل الجزایر – 18 ژوئن 2010)

بیشترین تفاوت سنی در یک تیم: 24 سال و 42 روز؛ 1994 کامرون (ریگوبرت سانگ – 17 سال و 358 روز، روژه میلا – 42 سال و 35 روز)

بیشترین تفاوت سنی در تیم قهرمان: 21 سال و 297 روز؛ 1982 ایتالیا (جوزپه برگومی – 18 سال و 201 روز، دینو زوف - 40 سال و 133 روز)

 

[یار آقا]

اولین ها در جام جهانی
​

اولین جام: جام ژول ریمه که در سال 1930 توسط آبل لافلر فرانسوی ایجاد شد.

اولین بازی: 1930/7/13 فرانسه 4 - 1 مکزیک (مونته ویدئو اروگوئه)

اولین گل: 1930/7/13 لوسین لورن (فرانسه) در دیدار مقابل مکزیک (مونته ویدئو اروگوئه)

اولین مسابقه ای که به وقت اضافه رسید: 1934/5/27 اتریش 3 - 2 فرانسه (تورین ایتالیا)

اولین گل طلایی: 1998/6/28 لورن بلان (فرانسه) در دیدار مقابل اروگوئه (لانس فرانسه)

اولین دیداری که به ضربات پنالتی رسید: 1982/7/8 آلمان 3 (5) - (4) 3 فرانسه (سویا اسپانیا)

اولین پنالتی که تبدیل به گل شد: 1930/7/19 مانوئل روزاس (مکزیک) در بازی مقابل آرژانتین (مونته ویدئو اروگوئه)

اولین اخراجی: 1930/7/14 پلاسیدو گالیندو (پرو) در دقیقه 70 دیدار مقابل رومانی (مونته ویدئو اروگوئه)

اولین دروازه بان اخراجی: 1994/6/23 جیانلوکا پالیوکا (ایتالیا) در دقیقه 21 دیدار مقابل نروژ (نیو جرسی آمریکا)

اولین اخطاری: 1970/5/31 کاخی آساتیانی (شوروی) در دقیقه 30 دیدار مقابل مکزیک (مکزیکو سیتی مکزیک)

اولین تعویض: 1970/5/31 آناتولی پوزاخ به جای ویکتور سربریانیکوف (شوروی) در دیدار مقابل مکزیک (مکزیکو سیتی مکزیک)

اولین جامی که پخش زنده تلویزیونی شد: 1954 سوییس

 

[یار آقا]

سرمربی بزرگی که به‌خاطر یک لباس تیم حریف را حیوان نامید +فیلم و تصاویر
​

بیستمین دوره جام جهانی فوتبال از 12 ژوئن 2014 (22 خرداد 93) در برزیل آغاز خواهد شد و 32 تیم راه یافته به این رقابت بسیار مهم، برگی دیگر از تاریخ پرماجرا و پرطرفدار توپ گرد را خواهند نوشت.
در این سلسله گزارش‌ها با نگاهی متفاوت به وقایع جام جهانی در ادوار مختلف نگاه کرده و با کمک از حروف الفبا به نتایج جالبی رسیده‌ایم و قصد داریم در بخش‌هایی جداگانه این وقایع را شرح دهیم به این صورت که به ترتیب از A تا Z که هر کدام حرف اول یک رویداد جالب یا اول اسم یک شخصیت هستند را به صورت تفصیلی تقدیم شما خواهیم کرد.
بخش اول::
Alf Ramsey

​

الفرد ارنست رمزی (Alfred Ernest Ramsey) سرمربی موفق و بزرگ تيم ملی انگليس در جام جهانی 1966 بود که موفق شد برای اولین و آخرین بار با سه شیرها به قهرماني برسد. آنها در فینال جنجالی ویمبلی 4-2 آلمان غربی را در وقت اضافه شکست دادند. در تیم ملی انگلیس آن زمان بازیکنان بزرگی چون گوردون بنکس، جف هورست، بابی مور، جکی چارلتون، بابی چارلتون، آلن بال، جورج کوهن و... حضور داشتند.




انگلیس پس از 3 بازی مقدماتی که یک تساوی برابر اروگوئه و 2 برد برابر مکزیک و فرانسه کسب کرد به عنوان تیم اول به یک چهارم نهایی رسید و حریف آرژانتین شد.

انگلیس در پایان این بازی را با تک‌گل جف هورست با پیروزی پشت‌سر گذاشت، دیداری که حاشیه های زیادی داشت یکی از این حاشیه ها در همان نیمه اول اتفاق افتاد و آنتونیو راتین کاپیتان تیم‌ملی آرژانتین بعد از اینکه دقیقه 35 با کارت قرمز داور مواجه شد زمین بازی را ترک نکرد. 8 دقیقه بعد وقتی تمام بازیکنان قصد داشتند به همراه او زمین را ترک کنند در نهایت راتین کوتاه آمد و تصمیم گرفت به سمت رختکن برود.


اما اتفاق چشمگیرتر و می توان گفت زشت تر در انتهای دیدار اتفاق افتاد؛ الف رمزی پس از پايان بازی به سرعت درون زمين دويد، البته اين اقدام سرمربی انگلیس برای ابراز خوشحالی نبود بلكه او می خواست از تعويض لباس بازيكنانش با حريف جلوگيری كند.








رمزی در مصاحبه پس از بازی خود گفت: با حيوان ها لباس عوض نمی كنيم!


فیلم کامل این وقایع را در زیر ببینید:




دانلود


به گزارش مشرق، این جمله رمزی به خاطر اختلاف تاریخی انگلستان و آرژانتین برسر جزایر مالویناس یا فالکلند است که بارها شاهد کشیده شدن این دعوای تاریخی به زمین فوتبال بین دو کشور بوده ایم.

یک نمونه بارز آن در دیدار دو تیم در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 1986 که در ورزشگاه آزتک مکزیکو سیتی برگزار شد رقم خورد؛ مارادونا با دست توپ را از بالای سر پیتر شیلتون، دروازه بان مشهور سه شیرها عبور داد و یک گل تاریخی را به ثمر رساند. گلی که مارادونا هرگز بابت آن اظهار پشیمانی نکرد و آن را دست خدا نامید و اعلام کرد با این گل انتقام حمله انگلیسی ها به جزایر مالویناس در سال 1982 و کشته شدن 650 سرباز آرژانتینی را گرفته است.

در زیر خلاصه ای از چگونگی پیدایش این مناقشه را می خوانید:

جزایر مورد اختلاف آرژانتین و انگلیس که در حدود پانصد و پنجاه کیلومتری سواحل جنوبی آرژانتین قرار دارد از سال 1830 میلادی در کنترل انگلیسی ها است.
جزایر مالویناس یا فالکلند (به انگلیسی: Falkland Islands) (به اسپانیایی: Islas Malvinas جزایر مالویناس) مجمع‌الجزایری در آمریکای جنوبی است که در اقیانوس اطلس جنوبی قرار گرفته، و مرکز آن شهر استانلی است. این جزایر به کشور بریتانیا تعلق دارند.

جزایر فالکلند دربرگیرندهٔ دو جزیرهٔ بزرگ و مهم فالکلند شرقی و فالکلند غربی و نزدیک به 776 جزیرهٔ کوچک است، که روی‌هم‌رفته 12,173 کیلومتر مربع پهناوری دارند و در فاصلهٔ 483 کیلومتری کرانه‌های شرقی آرژانتین قرار گرفته‌اند.

نامگذاری
نام فارسی آن دخیل از انگلیسی است. یر سر نامگذاری جزایر و همچنین تقدّم در اکتشاف جزایر اختلاف بسیار است. طبق روایت انگلیسی، ناخدای انگلیسی جان استرانگ این جزایر را در 1690 کشف کرد و به احترام انتونی کری، پنجمین وایکانت فالکلند در اسکاتلند این نام را بر این جزایر گذاشت.

• جزایر مالویناس (Islas Malvinas در زبان اسپانیایی، در فرانسوی "Malouines"): این نام را ملوانان فرانسوی در 1690 به این جزایر دادند. این نام از نام سنت مالو در بریتانی فرانسه گرفته شده‌است.

• جزایر سبالد (Sebald Islands نامی فراموش شده): از هلندی و به افتخار سبالد دویرت.

مناقشه بریتانیا و آرژانتین بر سر فالکلند
• آرژانتین می‌گوید این جزایر را ماژلان با ناوگان اسپانیا کشف کرده و از 1767 یک فرماندار اسپانیایی که به بوئنوس آیرس گزارش می داده بر این جزایر حکم رانده است. آرژانتین می گوید حق حاکمیت بر این جزایر را از پادشاهی اسپانیا به ارث برده است.

• انگلیس می گوید اسپاییایی ها حق حاکمیت جزیره را در 1765 به انگلیسی ها واگذار کرده اند و از آن زمان تا به حال این جزایر تحت حاکمیت بریتانیا بوده اند.

• در 12 ژوئن سال 1982 آرژانتین به این جزایر حمله کرد اما بریتانیا در جنگی شدید و 74 روزه که حدود 900 کشته داشت دوباره جزیره را پس گرفت. در این سال خانم مارگارت تاچر نخست وزیر انگلیس بود اما در آرژانتین نظامیان برسر کار بودند.

با وجود اینکه آمریکا از حکومت نظامیان در آرژانتین حمایت می کرد،اما در زمان جنگ مالویناس دولت وقت رونالد ریگان نه فقط به آرژانتین کمک نکرد،بلکه اطلاعاتی در مورد توانایی های نظامی آرژانتین به انگلیس ارائه داد.

پس از روی کار آمدن حکومتهای غیرنظامی در آرژانتین و افول دیکتاتورها در این کشور قضیه آزاد سازی مالویناس به یک مسأله ملی برای مردم آرژانتین تبدیل شد، به طوریکه در قانون اساسی این کشور تلاش برای باز پس گیری این جزایر از وظایف رئیس جمهوری آرژانتین ذکر شده است.

• جزایر فالکلند با آرژانتین 480 کیلومتر و با بریتانیا 13000 کیلومتر فاصله دارد.

 

[یار آقا]

زیباترین دریبل ها در جام جهانی از نگاه سایت فیفا

​

 

[یار آقا]

خنده دارترین لحظات جام جهانی ۲۰۱۰ از نگاه bbc

​

 

[یار آقا]

10 اشتباه مرگبار تاریخ جام جهانی +تصاویر​

به گزارش مشرق، ما در اینجا به نقل از foxsports.com لیستی از بزرگترین اشتباهات تاریخ جام جهانی را برای شما بازگو می کنیم. فهرست زیر که در متا فوتبال هم منتشر شده است شامل اشتباهاتی می شود که از سوی بازیکنان و در یک نمونه از سوی پلیس انجام شده اند.

آندرس اسکوبار

کلمبیا برای ادامه ی حضور در جام جهانی 1994 باید آمریکا را شکست می داد اما پس از آن که اسکوبار با یک گل به خودی نتیجه ی بازی را 2-1 به سود آمریکا تمام کرد، از دور مسابقات حذف شد. اسکوبار ده روز بعد به طور تراژیکی به قتل رسید. گفته می شود قاتلین او اربابان مواد مخدر کلمبیا بودند که در یک قمار بر سر نتیجه این بازی، مبلغ هنگفتی باخته بودند.

روبرتو باجو

شاید اگر آن "دم اسبی الهی" نبود ایتالیا هرگز به فینال جام جهانی 1994 راه نمی یافت، اما وقتی در همان فینال کار به ضربات پنالتی کشید، باجو با کوبیدن ضربه پنالتی خود به آسمان، برزیل را به قهرمانی رساند. بودای کوچک (لقب باجو) هیچگاه آن ضربه را از یاد نخواهد برد.

رابرت گرین

انگلستان در دیدار خود برابر آمریکا در جام جهانی 2010 فقط پس از آن که رابرت گرین اجازه داد تا توپی را که کلینت دمپسی به آرامی نواخته بود از دستانش بلغزد و وارد دروازه شود، توانست به تساوی تن دهد. "توپ به شست یکی از دستانم اصابت کرد، 1000 بار دیگر مثل آن به دروازه من شوت بزنید، 999 بارش را خواهم گرفت."

رنه هیگوئیتا

این دروازه بان کلمبیایی در جام جهانی 1990 به دلیل خروج هایش از دروازه و حرکات خطرناکش، در میان تماشاگران به شهرت رسیده بود. او از دروازه اش خارج می شد، مهاجمان را دریبل می کرد و این کار را بارها و بارها تکرار کرد. در بازی مرحله یک هشتم نهایی در مقابل کامرون شگفتی ساز، سقوط او و کلمبیا رقم خورد. بازی بدون گل دو تیم، وارد وقت های اضافی شده بود که هیگیتا سعی کرد روژه میلای افسانه ای را تقریبا در مرکز زمین دریبل بزند. اما مهاجم 38 ساله کامرونی توپ را ربود و تقلای هگیتا به دنبال میلا فایده نداشت و ستاره کامرون دروازه را باز کرد تا هگیتا نقش برزمین بشود. کامرون این بازی را با دو گل میلا در مقابل تک گل برناردو ردین با نتیجه 2-1 برد و به مرحله بعدی راه یافت، کلمبیا حذف شد و مقصر اصلی رنه هیگیتا بود.

گراهام پل

داور انگلیسی امیدوار بود تا دیدار فینال جام جهانی 2006 را قضاوت کند اما آرزوی او نقش بر آب شد زمانی که در دیدار کرواسی برابر استرالیا، کارت زرد دوم را به جوزپ سیمونیچ نشان داد اما او را اخراج نکرد. اما در نهایت با سومین خطا از سوی او، یک کارت قرمز به او داده شد، اشتباه پل اما قابل جبران نبود.

پلیس تالار شهر

جام قهرمانی ژول ریمه در سال 1966 در نمایشگاهی تحت مراقبت های شدید نیروی پلیس در تالار مرکزی وستمینستر شهر لندن به سرقت رفت. سگی به نام پیکلز این جام و سارق را پیدا کرد. دارنده ی این جام همراه با این جام مشغول قدم زدن در خیابان بود.

مواسیر باربوسا

در شرایطی که برزیل فقط به یک تساوی برابر اروگوئه نیاز داشت تا قهرمانی در جام جهانی 1950 را از آن خود کند، به نتیجه ی 1-1 در نیمه دوم دست یافت بود، اما دروازه بان برزیل، باربوسا، که در یکی از حملات تیم اروگوئه از دروازه فاصله گرفته بود، شکست برزیل را رقم زد. باربوسا اندکی پیش از مرگ در سال 2000 گفت: "در قانون برزیل بیشترین محکومیت 30 سال حبس است، اما حبس من 50 سال به طول انجامید."

چارلز کورور

در نیمه نهایی مسابقات جام جهانی 1982، دروازه بان تیم ملی آلمان یکی از هولناک ترین خطاها را روی صورت مهاجم تیم ملی فرانسه، پاتریک باتیستون، مرتکب شد. این خطا از سوی داور مسابقه، چارلز کورور بدون اخطار ماند.

علی بن ناصر

دیگو مارادونا در یک چهارم نهایی مسابقات جام جهانی 1986 با دست خود توپ را راهی دروازه انگلیسی ها می کند اما داور تونسی، علن بن ناصر، این گل را می پذیرد. بعد از این مسابقه مارادونا ادعا می کند که "دست خداوند" به او کمک کرد تا گل زند.

ویلی جانستون

این بازیکن اسکاتلندی، یکی از اعضای تیم ملی اسکاتلند در جام جهانی 1978 بود، پیش از آن که به علت استفاده از موادر مخدر به کشور خود بازگردانده شود، در دیدار مقابل پرو حضور یافت. اسکاتلند سپس با تیم ملی ایران مساوی کرد و به رغم شکست دادن هلند به مرحله بعدی صعود نکرد.

 

[یار آقا]

جوان ترین بازیکن تاریخ جام جهانی +عکس​

Youngest

به گزارش مشرق، یکی از بخش‌هایی که همواره در آستانه جام های جهانی در زمره رکوردهای ماندگار از آن یاد می شود ترین های جام جهانی است که جوان ترین و مسن ترین بازیکن هم از این جمله اند.

به گزارش مشرق، نورمن وایت ساید (Norman Whiteside)، ها‌فبک تیم ملی ایرلند شمالی تنها 41 روز پس از فوت کردن شمع‌های کیک 17 سالگی‌اش در جام جهانی 1982 برابر یوگسلاوی به میدان رفت تا جوان ترین بازیکن تاریخ این رقابت‌ها قرار گیرد. فیلمی از این بازیکن ایرلندی را در اینجا ببینید.

با وجود این که وایت ساید تنها دو بازی برای منچستریونایتد انجام داده بود توانست در ترکیب تیمش برای جام جهانی 1982 به صورت ثابت به میدان برود و با شکست دادن اسپانیای میزبان یکی از تیم های شگفتی ساز این رقابت‌ها لقب گیرد. ایرلند شمالی توانست در جام جهانی 1982 به مرحله یک چهارم نهایی این رقابت‌ها راه یابد.
وایت ساید در 26 سالگی از فوتبال خداحافظی کرد، همچنین وی جوان‌ترین بازیکنی است که در فینال جام حذفی و جام اتحادیه انگلیس گلزنی کرده است.

مسن ترين بازيكن هم روژه ميلا از كامرون است كه با 42 سال و 39 روز برابر روسيه بازي كرد و گل هم زد و در واقع مسن ترين گلزن هم شد!