ترنم باران

[TarannoM e BaraN]

پاسخ : ترنم باران

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]حکایت ما آدم ها ...حکایت کفشاییه که ... اگه جفت نباشند ...
هر کدومشون ... هر چقدر شیک باشند ... هر چقدر هم نو باشند
تا همیشه ... لنگه به لنگه اند ... کاش ... خدا وقتی ادم ها رو می آفرید ...
جفت هر کس رو باهاش می افرید ...
تا این همه آدمای لنگه به لنگه زیر این سقف ها ...
به اجبار خودشون رو جفت نشون نمی دادند[/FONT]
​

 

[TarannoM e BaraN]

پاسخ : ترنم باران

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ماندن، سنگ بودن است و رفتن، رود بودن

بنگر که سنگ بودن به کجا می رسد جز خاک شدن

و رود بودن به کجا می رود جز دریا شدن . . .[/FONT]

 

[TarannoM e BaraN]

پاسخ : ترنم باران

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]گاهی سر میچرخانم ...

و به گذشته نگاه میکنم...

چقدر خستگی و آرزو پشت سرم جامانده.... ![/FONT]

 

[TarannoM e BaraN]

پاسخ : ترنم باران

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]خداوندا ...
دوستانی دارم آیینه تمام نمای معرفت
رسمشان ادب
کردارشان جلای روح
یادشان صفای دل
پس آنگاه که دست نیاز سویت میاورند
پرکن ازآنچه که در مرام خدایی توست...[/FONT]
​

 

[TarannoM e BaraN]

پاسخ : ترنم باران

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]گل آفتاب گردان رو به نور میچرخد و آدمی رو به خدا



ما همه آفتاب گردانیم...



اگر آفتاب گردان به خاک خیره شود و به تیرگی که آفتاب گردان نیست



آفتاب گردان هیچ چیز را با خورشید اشتباه نمیگیرد



اما انسان همه چیز را با خدا اشتباه میگیرد[/FONT]

 

[TarannoM e BaraN]

پاسخ : ترنم باران

دلم لبریز از رنج و عذاب است

امیدم چون حبابِ روی آب است

خدایا دردمندم ، مستمندم

بجز تو بر چه کس امّید بندم

به جز تو یار و غمخواری ندارم

پناهم ده ، خریداری ندارم

رهایم کن ازین زندانِ غربت

تو آزادم نما از رنج و محنت

نگاهم کن ببین غرق گناهم

چه گویم نا امید و رو سیاهم

الهی چاره ی دردم تو دانی

تو در لطف و محبت بیکرانی

دلم را غیرِ تو بر هرکه بستم

چنان آتش به خاکستر نشستم

مرا از ظلمتِ خود دور گردان

مرا با نورِ خود محشور گردان

دلم کن پُر زِ مهرِ کبریایی

وجودم پُر زِ عشق و روشنایی

شب است و خلوت و تنهایی و غم

من و شیدایی و اندوه و ماتم

خداوندا ، بزرگی دستگیری

کریمی چاره سازی و قدیری

به شوقِ بخششت من در نمازم

ببین سر تا به پا غرقِ نیازم

به گوشم نغمه های آسمانی

فروغ و شوکتِ تو جاودانی

دراین ظلمتکده تنها شدم من

پُرازدلتنگی و رسوا شدم من

شدم شرمنده از بارِ گناهان

تو آزادم نما از بندِ شیطان
​

 

[TarannoM e BaraN]

پاسخ : ترنم باران

بی خبر از هم خوابیدن چه سود؟

بر مزار مردگان خویش نالیدن چه سود؟
زنده را تازنده است باید به فریادش رسید.
ورنه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود؟.
گر نرفتنی خانه اش تا زنده بود.
خانه صاحب عزا خوابیدن چه سود؟
گر نپرسی حال من تا زنده ام.
گریه و زاری و نالیدن چه سود؟
زنده رادر زندگی قدرش بدان.
ورنه مشکی از برای مرده پوشیدن چه سود؟
گر نكردي یاد من تازنده ام. سنگ مرمر روی قبرم وا نهادن ها چه سود؟..​

 

[TarannoM e BaraN]

پاسخ : ترنم باران

یک شبی مجنون نمازش را شکست/ بــی وضــــو در کوچـــه لیلا نشســـت / عشق آن شب مست مستش کرده بود/ فــــارغ از جـــام الــستــش کــــرده بــــود/
ســجـده ای زد بـــر لــــب درگــاه او/ پــــُر ز لـــیلــا شـــــد دل پـــــر آه او/
گـــفت یا رب از چه خوارم کرده ای / بــــر صلیب عـــشق دارم کرده ای/
جـــــام لـــیلــا را به دسـتـم داده ای / وندر این بازی شــکستم داده ای/
نشتر عشقش به جانم می زنی / دردم از لـــیلــا ســـــت آنم می زنی/
خسته ام زین عشق، دل خونم نکن/ من کـــه مجنونم تو مجنونم نــکن/
مــــرد ایــــن بـــازیــچـه دیگر نیستم / این تو و لـــیلــا ی تو... مــــن نیستم/
گــــفت ای دیــوانه لـــیلــا یــــــت منم / در رگ پنهان و پـــیــدایـــت منـــــم/
ســــالها بــــا جــــور لـــیلــا ســـاختی / من کنارت بـــــودم و نـــشناخـــتی/
عــشق لـــیلــا در دلـــت انـــداختم / صد قمــــار عشق یکجا بـــاخـــتم/
کـــــردمـــت آواره صــــحرا نـــــشد / گفتم عاقل می شوی اما نــشد/
سوختم در حسرت یک یـا ربــت / غیر لـــیلــا بــــــر نــــیــامد از لــبت/
روز و شب او را صـــدا کردی ولی / دیدم امشب با مـنی گفتم بلی/
مطمئن بودم به من سر می زنی / در حــــــریم خانه ام در می زنی/
حــــال این لـــیلــا که خوارت کرده بود / درس عشقش بی قرارت کرده بود/
مرد راهش بـــاش تا شاهت کنم / صد چو لـــیلــا کشته در راهت کنم/

 

[TarannoM e BaraN]

پاسخ : ترنم باران

ز ليلايي شنيدم يا علي گفت به مجنون چون رسيدم يا علي گفت
مگر اين وادي دارالجنون است كه هر ديوانه ديدم يا علي گفت

نسيمي غنچه اي را باز مي كرد به گوش غنچه كم كم يا علي گفت

چمن با ريزش باران رحمت دعايي كرد و او هم يا علي گفت

يقين پروردگار آفرينش به موجودات عالم يا علي گفت

دلا بايست هر دم يا علي گفت نه هر دم بل دمادم يا علي گفت