35.امام باقر علیه السلام:
اِنّا نَاْمُرُ صِبْیانَنا بِالصَّلاةِ اِذا كانوا بَنى خَمْسِ سِنینَ ، فَمُروا صِبْیانَـكُمْ بِالصَّلاةِ اِذا كانوا بَنى سَبْعِ سِنینَ، وَ نَحْـنُ نَأمُرُ صِبْیانَنـا بِالصَّـوْمِ اِذا كانوا بَنى سَبْعِ سِنینَ بِما اَطاقوا مِن صیامِ الْیَومِ اِن كانَ اِلى نِصْفِ النَّهارِ اَوْ اَكْثَرَ مِنْ ذلِكَ اَوْ اَقَلَّ، فَاِذا غَلَبَهُمُ الْعَطَشُ وَ الْغَرَثُ اَفْطَروا، حَتّى یَتَعَوَّدُوا الصَّومَ وَ یُطیقوهُ، فَمُروا صِبیانَـكُم اِذا كانوا بَنى تِسْعِ سِنینَ بِالصَّومِ مَا اسْتَطاعوا مِن صیامِ الْیَوْمِ، فَاِذا غَلَبَهُمُ الْعَـطَشُ اَفْطَروا
ما كودكان خود را وقتى پنج سالهاند ، به نماز امر مىكنیم ؛ ولى شما كودكانتان را وقتى هفت ساله شدند ، به نماز امر كنید . ما كودكان خود را وقتى هفت سالهاند ، به روزه وامىداریم ، به اندازهاى كه توان دارند ، چه نصف روز باشد یا بیشتر یا كمتر . وقتى تشنگى و گرسنگى بر آنان چیره شد ، افطار مىكنند تا اینكه به روزه ، عادت كنند و توان آن را بیابند ، ولى شما كودكانتان را وقتى نُه ساله شدند ، به اندازهاى كه توان دارند ، به روزه وا دارید و وقتى تشنگى بر آنان چیره شد ، افطار كنند .
كافى ، ج 3، ص 409، ح 1.
36.امام صادق علیه السلام:
اِذا بَلَغَتِ الجاریَةُ سِتَّ سِنینَ فَلا تُقَبِّلها وَالْغُلامُ لا یُقَـبِّلُ الْمَرْاَ ةَ اِذا جاوَزَ سَبْعَ سِنینَ
چون دختر [نامحرم] شش ساله شد ، او را مبوس و پسر نیز چون از هفت سالگى گذشت ، زن [نامحرم] را نبوسد .
مكارم الأخلاق ، ج 1، ص 479، ح 1659 .
37.پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم:
مَنْ قَـبَّلَ وَلَدَهُ كَـتَبَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّهُ یَوْمَ الْقیامَةِ، وَمَنْ عَلَّمُهُ الْقُرآنَ دُعىَ بِالاَْبـَوَیْنِ فَیُكْسَیانِ حُلَّتَیْنِ یُضىءُ مِنْ نورِهِما وُجوهُ اَهْلِ الْجَنَّةِ ؛(1)
هر كس فرزندش را ببوسد ، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مىنویسد و هر كسى كه او را شاد كند ، خداوند روز قیامت او را شاد خواهد كرد و هر كس قرآن به او بیاموزد ، پدر و مادرش دعوت مىشوند و دو لباس بر آنان پوشیده مىشود كه از نور آنها ، چهرههاى بهشتیان نورانى مىگردد .
كافى ، ج 6، ص 49، ح 1.
اِنّا نَاْمُرُ صِبْیانَنا بِالصَّلاةِ اِذا كانوا بَنى خَمْسِ سِنینَ ، فَمُروا صِبْیانَـكُمْ بِالصَّلاةِ اِذا كانوا بَنى سَبْعِ سِنینَ، وَ نَحْـنُ نَأمُرُ صِبْیانَنـا بِالصَّـوْمِ اِذا كانوا بَنى سَبْعِ سِنینَ بِما اَطاقوا مِن صیامِ الْیَومِ اِن كانَ اِلى نِصْفِ النَّهارِ اَوْ اَكْثَرَ مِنْ ذلِكَ اَوْ اَقَلَّ، فَاِذا غَلَبَهُمُ الْعَطَشُ وَ الْغَرَثُ اَفْطَروا، حَتّى یَتَعَوَّدُوا الصَّومَ وَ یُطیقوهُ، فَمُروا صِبیانَـكُم اِذا كانوا بَنى تِسْعِ سِنینَ بِالصَّومِ مَا اسْتَطاعوا مِن صیامِ الْیَوْمِ، فَاِذا غَلَبَهُمُ الْعَـطَشُ اَفْطَروا
ما كودكان خود را وقتى پنج سالهاند ، به نماز امر مىكنیم ؛ ولى شما كودكانتان را وقتى هفت ساله شدند ، به نماز امر كنید . ما كودكان خود را وقتى هفت سالهاند ، به روزه وامىداریم ، به اندازهاى كه توان دارند ، چه نصف روز باشد یا بیشتر یا كمتر . وقتى تشنگى و گرسنگى بر آنان چیره شد ، افطار مىكنند تا اینكه به روزه ، عادت كنند و توان آن را بیابند ، ولى شما كودكانتان را وقتى نُه ساله شدند ، به اندازهاى كه توان دارند ، به روزه وا دارید و وقتى تشنگى بر آنان چیره شد ، افطار كنند .
كافى ، ج 3، ص 409، ح 1.
36.امام صادق علیه السلام:
اِذا بَلَغَتِ الجاریَةُ سِتَّ سِنینَ فَلا تُقَبِّلها وَالْغُلامُ لا یُقَـبِّلُ الْمَرْاَ ةَ اِذا جاوَزَ سَبْعَ سِنینَ
چون دختر [نامحرم] شش ساله شد ، او را مبوس و پسر نیز چون از هفت سالگى گذشت ، زن [نامحرم] را نبوسد .
مكارم الأخلاق ، ج 1، ص 479، ح 1659 .
37.پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم:
مَنْ قَـبَّلَ وَلَدَهُ كَـتَبَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّهُ یَوْمَ الْقیامَةِ، وَمَنْ عَلَّمُهُ الْقُرآنَ دُعىَ بِالاَْبـَوَیْنِ فَیُكْسَیانِ حُلَّتَیْنِ یُضىءُ مِنْ نورِهِما وُجوهُ اَهْلِ الْجَنَّةِ ؛(1)
هر كس فرزندش را ببوسد ، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مىنویسد و هر كسى كه او را شاد كند ، خداوند روز قیامت او را شاد خواهد كرد و هر كس قرآن به او بیاموزد ، پدر و مادرش دعوت مىشوند و دو لباس بر آنان پوشیده مىشود كه از نور آنها ، چهرههاى بهشتیان نورانى مىگردد .
كافى ، ج 6، ص 49، ح 1.