من خانه تنهایی تو هستم ، پس انیس و همرازی برای خود بفرستید .
من خانه تاریکی تو هستم ، پس به سوی من چراغی همراه بیاورید .
من خانه خاکی تو هستم ، پس برای خود فرشی همراه داشته باشید .
من خانه فقر و نداری تو هستم . پس [سرمایه و] گنجی همراه بیاورید .
من خانه مار و عقرب هستم پس برای خود پادزهری حمل کنید
جهت همراز داشتن در قبر ، قرآن بخوانید .
جهت چراغ [قبر] باید نماز شب خواند .
جهت فرش قبر ، باید عمل نیک انجام داد .
جهت بردن گنج [عالم قبر] [کلمه توحید و گفتن] لا اِله اِلّا الله است .
جهت داشتن پادزهر باید صدقه داد
امام صادق (علیهالسلام) میفرماید:
إِنَّ لِلْقَبْرِ کَلَاماً فِی کُلِّ یَوْمٍ یَقُولُ أَنَا بَیْتُ الْغُرْبَةِ أَنَا بَیْتُ الْوَحْشَةِ أَنَا بَیْتُ الدُّودِ أَنَا الْقَبْرُ أَنَا رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ حُفَرِ النَّار.
همانا قبر در هر روز کلامی دارد . میگوید: من خانهی غربت هستم. من خانهی وحشت هستم. من خانهی کِرمها هستم. من قبر هستم. من باغی از باغهای بهشت یا حفرهای از حفرههای آتش هستم .
عذاب قبر ، کفارهی گناهان
پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) میفرماید:
ضَغْطَةُ الْقَبْرِ لِلْمُؤْمِنِ کَفَّارَةٌ لِمَا کَانَ مِنْهُ مِنْ تَضْیِیعِ النِّعَم .
عذاب قبر برای مؤمن کفاره و پوشانندهی نعمتهایی است که ضایع کرده است .
آری قبر با مرده اش سخن می گوید ، همانطور وقتی که او زنده بود هر روز با او سخن می گفت ولی زنده ها توانایی شنیدن صدای قبر را ندارند .
در روایتی دیگر از «انس بن مالک» منقول است که می گوید: قبر هر روز ده مرتبه صدا می کند و می گوید: ای اولاد آدم سعی در امورات دنیا می کنی و عاقبت در شکم من خواهی آمد ، مال حرام می خوری و آخر بدن تو را کرمها می خورند ، در پشت من خوشحالی ، در حالی که در شکم من محزون خواهی شد ، حرام جمع می کنی در حالی که در پشت من آب خواهی شد ، تکبّر می کنی در حالی که در پشت من ذلیل خواهی شد ، بر روی من با خوشحالی راه می روی در حالی که با اندوه در من خواهی افتاد ، در میان جمعیت در پشت من راه می روی در حالی که تنها در شکم من خواهی افتاد .
سؤال و جواب در قبر
به عقیدهی گروهی از کارشناسان سؤال قبر ویژهی دو گروه است. کسانی که ایمان محض یا کفر محض هستند و سایر مردم به حال خود رها میشوند. دلیل آنها هم برخی روایتها است.
از جمله روایت امام صادق (علیه السلام) که میفرماید:
لَا یُسْأَلُ فِی الْقَبْرِ إِلَّا مَنْ مَحَضَ الْإِیمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الْکُفْرَ مَحْضاً وَ الْآخَرُونَ یُلْهَوْنَ عَنْهُمْ .
برخی دیگر از کارشناسان از جمله آیت الله جوادی آملی ، بر این عقیده هستند که سؤال و جواب قبر برای همگان است . دلیل آنها هم روایتهایی است که همهی انسانها را مشمول سؤال و جواب میداند .
یکی از آن روایتها چنین است: در قبر از میت در مورد پنج چیز سؤال میشود . از نماز ، زکات ، حجّ ، روزه و ولایت ما اهل بیت .
ولایت به آن چهار چیز از گوشهی قبر میگوید: در هر کدام از شما که نقصی باشد ، من آن را تکمیل میکنم .ظاهر این روایت که پرسش از اعمال را مطرح مینماید این است که سؤال و جواب قبر همگانی است . و الله اعلم !
کسانی که دفن نمیشوند
تا اینجا سخن از سؤال و جواب در قبر و عذاب و آسایش قبر بود . حال تکلیف کسانی که در بیابان یا دریا میافتند و پیکرشان هیچ وقت دفن نمیشود چپیست؟ در جواب به این سؤال چنین میگوییم: همهی کسانی که از دنیا میروند باید پاسخگوی اعمالشان باشند و برای پاسخگویی به اعمال ، قبر موضوعیت و مدخلیتی ندارد . منتهی چون در غالب موارد ، میت را در قبر میگذارند ، از باب تغلیب از حوادث بعد از مرگ به عنوان حوادث قبر یاد میکنند .
tarbyatt.mihanblog.com