هفت گفتار از امام هادي
شيوه حفظ دوستان
از منظر امام دهم عليهالسلام يکي از ويژگيهاي اولياء خدا و انسانهاي صالح عفو و گذشت و پذيرش عذر ديگران است. ايوب بن نوح ميگويد: آن حضرت طي نامهاي به يکي از ياران ما که موجب ناراحتي شخصي شده بود، توصيه کرد که برو از فلاني عذر خواهي کن و بگو: «إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْرا إِذَا عُوتِبَ قَبِلَ؛[1] اگر خداوند خير بندهاي را بخواهد، [او را حالتي عطا ميکند که] هرگاه از او عذر خواسته شد، ميپذيرد.» تو نيز عذر ما را بپذير!
براي پاسداري از حريم دوستان نيک نبايد دربارهي آنان سختگيري کرد، بلکه بايد در موارد لغزش و خطايشان عفو و گذشت پيشه کرد و عذرشان را پذيرفت؛ زيرا اگر به بهانههاي ساده، انسان دوستان خود را طرد کند و از خود دور سازد، به مرور زمان غريب و تنها خواهد ماند و مخالفانش افزايش مييابند؛ در حالي که دوستان خوب بازوي نيرومندي در زندگي افراد به شمار ميآيند. لقمان حکيم به فرزندش سفارش ميکرد که: «يَا بُنَيَّ اتَّخِذْ أَلْفَ صَدِيقٍ وَ أَلْفٌ قَلِيلٌ وَ لَا تَتَّخِذْ عَدُوّا وَاحِدا وَ الْوَاحِدُ کَثِيرٌ؛[2] فرزندم هزار دوست بگير و البته هزار کم است و يک دشمن براي خودت درست نکن که يکي هم زياد است.»
بنابراين، براي رسيدن به سعادت و توفيق در زندگي، انسان بايد از دوستان خوب محافظت کند و با اختلاف کوچک و جزئي و لغزشهاي ساده نبايد آنان را از دست بدهد، بلکه شيوهي اهل بيت عليهمالسلام را در نظر بگيرد و از گناهانشان بگذرد. اگر عذر خواهي کردند، بپذيرد و عفو و گذشت پيشه کند.
سعدي گفته:
با مردم سهلگوي دشوار مگوي
با آن که درِ صلح زند جنگ مجوي
پی نوشته ها :
[1] مستدرک الوسائل، ج 8، ص 329.
[2] وسائل الشيعه، ج12، ص 16.
شيوه حفظ دوستان
از منظر امام دهم عليهالسلام يکي از ويژگيهاي اولياء خدا و انسانهاي صالح عفو و گذشت و پذيرش عذر ديگران است. ايوب بن نوح ميگويد: آن حضرت طي نامهاي به يکي از ياران ما که موجب ناراحتي شخصي شده بود، توصيه کرد که برو از فلاني عذر خواهي کن و بگو: «إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْرا إِذَا عُوتِبَ قَبِلَ؛[1] اگر خداوند خير بندهاي را بخواهد، [او را حالتي عطا ميکند که] هرگاه از او عذر خواسته شد، ميپذيرد.» تو نيز عذر ما را بپذير!
براي پاسداري از حريم دوستان نيک نبايد دربارهي آنان سختگيري کرد، بلکه بايد در موارد لغزش و خطايشان عفو و گذشت پيشه کرد و عذرشان را پذيرفت؛ زيرا اگر به بهانههاي ساده، انسان دوستان خود را طرد کند و از خود دور سازد، به مرور زمان غريب و تنها خواهد ماند و مخالفانش افزايش مييابند؛ در حالي که دوستان خوب بازوي نيرومندي در زندگي افراد به شمار ميآيند. لقمان حکيم به فرزندش سفارش ميکرد که: «يَا بُنَيَّ اتَّخِذْ أَلْفَ صَدِيقٍ وَ أَلْفٌ قَلِيلٌ وَ لَا تَتَّخِذْ عَدُوّا وَاحِدا وَ الْوَاحِدُ کَثِيرٌ؛[2] فرزندم هزار دوست بگير و البته هزار کم است و يک دشمن براي خودت درست نکن که يکي هم زياد است.»
بنابراين، براي رسيدن به سعادت و توفيق در زندگي، انسان بايد از دوستان خوب محافظت کند و با اختلاف کوچک و جزئي و لغزشهاي ساده نبايد آنان را از دست بدهد، بلکه شيوهي اهل بيت عليهمالسلام را در نظر بگيرد و از گناهانشان بگذرد. اگر عذر خواهي کردند، بپذيرد و عفو و گذشت پيشه کند.
سعدي گفته:
با مردم سهلگوي دشوار مگوي
با آن که درِ صلح زند جنگ مجوي
پی نوشته ها :
[1] مستدرک الوسائل، ج 8، ص 329.
[2] وسائل الشيعه، ج12، ص 16.
