پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله) در گفتارى كه از آينده امت خبر مى داد ، از بى توجهى پدران به تربيت فرزندان شكوه و شكايت سخت كرده ، بعد از ديدن برخى از كودكان فرمود :
« وَيْلٌ لاَِوْلاَدِ آخِرِ الزَّمَانِ مِنْ آبائِهِمْ ، فَقِيلَ : يَا رَسُولَ اللهِ مِنْ آبَائِهِمُ المُشرِكِينَ ؟ فَقَالَ : لاَ مِنْ آبَائِهِمُ الْمُؤمِنِينَ ، لاَ يُعَلِّمُونَهُمْ شَيْئاً مِنَ الفَرَائِضِ وَإِذَا تَعَلَّمُوا أَوْلاَدُهُمْ مَنَعُوهُمْ وَرَضُوا عَنْهُمْ بِعَرَض يَسِير مِنَ الدُّنْيَا فَأنَا مِنْهُمْ بَرِئٌ وَهُمْ مِنَّى بُرَآءٌ ».واى بر فرزندان آخر زمان از غفلت و بى توجهى پدرانشان ، گفتند : يا رسول الله ! از پدران مشركشان ، فرمود : نه ، از پدران مسلمانشان ، پدرانى كه چيزى از واجبات دينى و فرائض الهى را به آنان نمى آموزند ، و اگر خود فرزندان در مقام يادگيرى برآيند آنان را باز مى دارند ، آنان نسبت به فرزندانشان به اين قناعت مى كنند كه فرزندان ، كالايى اندك و متاعى ناچيز از دنيا به دست آورند ، من از چنين پدرانى بيزارم و آنان نيز از من جدا و بيزارند .
زمان تربيت
حضرت اميرالمؤمنين على (عليه السلام) كه مركب مسؤوليتش را در تربيت فرزند به سر منزل مقصود رسانيد ، در نامه استوارش به امام حسن (عليه السلام)مى نويسد:
« فَبَادَرْتُكَ بِالاَْدَبِ قَبْلَ أَنْ يَقْسُوَ قَلْبُكَ وَيَشْتَغِل لُبُّكَ ».فرزندم در راه ادب آموزى به تو و تربيت درست و استوارت از همه فرصت ها بهره گرفتم و وظيفه خود را در اين زمينه به طور كامل انجام دادم ، پيش از آن كه دل و قلبت در اين نوجوانى با هجوم خطرات سخت گردد و عقل و خردت با حمله فرهنگ هاى فاسد به اشتغال درآيد .
امام به پدران و مادران و مربيان در اين نامه هشدار مى دهد كه اگر نسبت به تربيت صحيح جوانان كوتاهى ورزيد ، تشنگى و عقل آنان را با قرآن و معارف الهى و فرهنگ پاك اهل بيت (عليهم السلام) سيراب ننماييد ، دچار سنگدلى و نهايتاً گرفتار فرهنگ هاى شيطانى و مشغوليت ذهنى به امور باطل مى گردند .