نام و نام خانوادگی :علی احمدی
نام پدر :ابراهیم
تاریخ تولد :۱۳۴۲/۰۷/۱۵
محل تولد :روستای حسینان - شهرستان دامغان
شغل :آزاد
وضعیت تاهل :مجرد
مسئولیت :تک تیرانداز
سن :۲۲ سال
نام پدر :ابراهیم
تاریخ تولد :۱۳۴۲/۰۷/۱۵
محل تولد :روستای حسینان - شهرستان دامغان
شغل :آزاد
وضعیت تاهل :مجرد
مسئولیت :تک تیرانداز
سن :۲۲ سال
“بسم رب الشهداء والصدیقین”
شهید علی احمدی. پاییز از نیمه گذشته بود. درست پانزدهم مهرماه سال چهلودو و در روستای حسینان سرکویر دامغان، علی در خانۀ آقا ابراهیم چشمانش را باز کرد. بوی نمور بارانهای پاییزی کویر و صورت سیلیخورده پشتبام خانههای کویری هوای دلچسبی را برای کودکی و خاطرات خوش علی به جای گذاشتهاند.
تا پنجم ابتدایی را به تحصیلات خود ادامه داد اما از سیزدهسالگی به کارگری مشغول شد. علی بسیار کم حرف میزد. در کارها همیشه بهترین راه را انتخاب میکرد و هرگز بیهوده سخن نمیگفت. از کتابهای شهید مطهری و آیتالله دستغیب بهرۀ کافی میبرد. او برای کسب و کار و تلاش در کسب روزی حلال راهی سمنان شد. تحمل رنج و سختیهای در دوران پرنشیب و فراز زندگی از علی مردی ساخته بود تا به خدایش نزدیک شود.
بعد از پیروزی انقلاب برای خدمت نظام و دورۀ آموزشی به پادگان چهلدختر شاهرود اعزام شد. بعد از آنجا به پیرانشهر رفت. بیستوسه ماه را در آنجا گذراند . حالا علی بیستودو سال داشت. هفتم آبانماه شصتوچهار فرا رسیده بود. علی در منطقه غرب و سردشت مشغول خدمت بود. روز و شب سردشت شاهد انتظار علی بودند و لحظههای دعا و ذکر و سکوت و سجود او، آن روز در یک عملیات پدافندی، علی بر اثر اصابت گلوله به سر به دیدار یار شتافت و در سرکویر حسینان در آغوش یار آرام گرفت.
“راهش جاوید باد”