مختصری از زندگی امام جواد علیه السلام

[نورا]

نام مبارک امام نهم «محمد»، کنیهی حضرت «ابوجعفر» و لقب او «تقی» و «جواد» ، ولادت ایشان در سال ۱۹۵ ه.ق در شهر مدینه بوده، در روز و ماه ولادت آنجناب بین مورخین اختلاف شده، عدهای آنرا نیمه ماه رمضان و بعضی دهم ماه رجب ذکر کردهاند.

​

مادر حضرت «سبیکه» از خاندان «ماریهی قبطیه»» همسر پیامبر خدا به شمار میرود، از نظر فضائل اخلاقی در درجهی والایی قرار داشت و برترین زنان زمان خود بود. امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا (علیهالسلام) از او به عنوان بانویی منزه و پاکدامن یاد میفرمود.
به هنگام شهادت پدر بزرگوار خویش، حضرت حدود هشت سال داشتند.

ـ خلفای معاصر حضرت
دو خلیفه از خلفای عباسی معاصر با عصر امام جواد (علیهالسلام) بودند.
۱ـ مأمون (۱۹۳-۲۱۸)
۲ـ معتصم (۲۱۸-۲۲۷)

ـ امامت در سنین کودکی
امام (علیهالسلام) در سن جوانی در حالیکه ۲۵ سال و چند ماهی از عمر شریفیشان گذشته بود در پنجم ذی الحجه سال ۲۱۹ به زهر معتصم به شهادت رسیده و در جوار جد بزرگوارشان حضرت موسی بن جعفر (علیهالسلام) در شهر کاظمین آرمید.

 

[نورا]

پاسخ : مختصری از زندگی امام جواد علیه السلام

حضرت جواد در ماه رمضان سال 195 ه- متولد شد و در آخر ذى قعده سال 220 در سن بيست و پنج سالگى باضافه دو ماه و هيجده روز از دنيا رفت و در بغداد قبرستان قريش پهلوى قبر جدش موسى بن جعفر عليه السّلام دفن شد. معتصم ايشان را در همان سال كه از دنيا رفت ببغداد خواسته بود.

مادرش كنيز فرزند دارى بنام سبيكه نوبيه بود، بعضى خيزران نيز گفته‏اند روايت شده كه از خويشاوندان ماريه مادر ابراهيم پسر پيغمبر صلى اللَّه عليه و اله و سلّم بوده.


كا، الكافي‏ وُلِدَ عليه السلام فِي شَهْرِ رَمَضَانَ مِنْ سَنَةِ خَمْسٍ وَ تِسْعِينَ وَ مِائَةٍ وَ قُبِضَ ععليه السلام سَنَةَ عِشْرِينَ وَ مِائَتَيْنِ فِي آخِرِ ذِي الْقَعْدَةِ وَ هُوَ ابْنُ خَمْسٍ وَ عِشْرِينَ سَنَةً وَ شَهْرَيْنِ وَ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ يَوْماً وَ دُفِنَ بِبَغْدَادَ فِي مَقَابِرِ قُرَيْشٍ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّهِ مُوسَى عليه السلام

وَ قَدْ كَانَ الْمُعْتَصِمُ أَشْخَصَهُ إِلَى بَغْدَادَ فِي أَوَّلِ هَذِهِ السَّنَةِ الَّتِي تُوُفِّيَ فِيهَا ع وَ أُمُّهُ أُمُّ وَلَدٍ يُقَالُ لَهَا سَبِيكَةُ نُوبِيَّةٌ وَ قِيلَ أَيْضاً إِنَّ اسْمَهَا كَانَ خَيْزُرَانَ وَ رُوِيَ أَنَّهَا كَانَتْ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مَارِيَةَ أُمِّ إِبْرَاهِيمَ بْنِ رَسُولِ اللَّهِ ص‏لي الله عليه وآله

امام جواد عليه السلام
​

حضرت جواد در ماه رمضان سال 195 ه- متولد شد و در آخر ذى قعده سال 220 در سن بيست و پنج سالگى باضافه دو ماه و هيجده روز از دنيا رفت و در بغداد قبرستان قريش پهلوى قبر جدش موسى بن جعفر عليه السّلام دفن شد. معتصم ايشان را در همان سال كه از دنيا رفت ببغداد خواسته بود.

مادرش كنيز فرزند دارى بنام سبيكه نوبيه بود، بعضى خيزران نيز گفته‏اند روايت شده كه از خويشاوندان ماريه مادر ابراهيم پسر پيغمبر صلى اللَّه عليه و اله و سلّم بوده.


كا، الكافي‏ وُلِدَ عليه السلام فِي شَهْرِ رَمَضَانَ مِنْ سَنَةِ خَمْسٍ وَ تِسْعِينَ وَ مِائَةٍ وَ قُبِضَ ععليه السلام سَنَةَ عِشْرِينَ وَ مِائَتَيْنِ فِي آخِرِ ذِي الْقَعْدَةِ وَ هُوَ ابْنُ خَمْسٍ وَ عِشْرِينَ سَنَةً وَ شَهْرَيْنِ وَ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ يَوْماً وَ دُفِنَ بِبَغْدَادَ فِي مَقَابِرِ قُرَيْشٍ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّهِ مُوسَى عليه السلام

وَ قَدْ كَانَ الْمُعْتَصِمُ أَشْخَصَهُ إِلَى بَغْدَادَ فِي أَوَّلِ هَذِهِ السَّنَةِ الَّتِي تُوُفِّيَ فِيهَا ع وَ أُمُّهُ أُمُّ وَلَدٍ يُقَالُ لَهَا سَبِيكَةُ نُوبِيَّةٌ وَ قِيلَ أَيْضاً إِنَّ اسْمَهَا كَانَ خَيْزُرَانَ وَ رُوِيَ أَنَّهَا كَانَتْ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مَارِيَةَ أُمِّ إِبْرَاهِيمَ بْنِ رَسُولِ اللَّهِ ص‏لي الله عليه وآله




بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏50، ص: 2



​

​

​

 

[نورا]

پاسخ : مختصری از زندگی امام جواد علیه السلام


در كتاب روضةالواعظين فتال نيشابوري مينويسد

امام جواد (عليه السلام) در مدينه شب جمعه نوزدهم رمضان يا نيمه رمضان سال 195 هجرى متولد شد و در آخر ذى قعده و هم گفته‏ اند روز شنبه ششم ذى حجه سال دويست و بيست در بغداد در حالى كه مسموم شده بود شهيد شد و رحلت فرمود و در آن هنگام بيست و پنج ساله بود. مادرش كنيزى به نام خيزران است كه از بستگان ماريه قبطيه (مادر حضرت ابراهيم پسر حضرت ختمى مرتبت) است و هم گفته‏اند نامش سبيكه و از مردم نوبه بوده است. مدت امامت ايشان هفده سال بوده است. «3» محمد بن ابى طلحه عونى چنين سروده است:

«سلام و روح و ريحان بر رضا باد و سلام بر كسى كه همچون او و چون ستاره درخشان است.» ديگرى مى‏گويد:

«فرزندان احمد (ص) همگى خاك آلود و داراى جامه‏هاى ژنده و همچون درخت اراك هستند و حال آنكه زنازادگان بر همگان حكومت و پادشاهى مى‏كنند.

پروردگار ما كه همه افلاك را آفريده است پاك و منزه است.»


و ولد أبو جعفر ع بالمدينة ليلة الجمعة لتسع عشرة ليلة خلت من شهر رمضان و يقال النصف من شهر رمضان سنة خمس و تسعين و مائة من الهجرة و قبض ببغداد قتيلا مسموما في آخر ذي القعدة و قيل مات يوم السبت لست خلون من ذي الحجة سنة عشرين و مائتين فله يومئذ خمس و عشرون سنة و أمه أم ولد يقال لها الخيزران و كانت من أهل مارية القبطية و يقال اسمها سبيكة و كانت نوبية و كانت مدة خلافته سبع عشرة سنة. قال محمد بن أبي طلحة العوفي‏

روضة الواعظين و بصيرة المتعظين (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 243
​