فصل، فصل بهار است و بهارِ عمرِ جوانان. بهار عمر میآید و میرود و دست ما نیست، اما بهار زندگی، بیداری زمین دل و شکوفائی درخت وجود آدمی با باران رحمت الهی است، باید تلاش کرد و به دنبال ابر و باد و باران بود! تا این سرمایه عمر و استعدادهای یخزده در زیر یخبندان زمستان غربت، به بهار امید و رویش تبدیل شود. خداوند توفیقمان دهد و ما را به بهار قلبها نیز برساند که قرآن بهار دلهاست.
دعای افتتاح قرآن
روایت شده حضرت امامصادقعلیه السلام هنگامی که قرآن را برای خواندن به دست میگرفت، اینگونه دعا می نمود(1):
بهنام خداوند بخشایندة بخشایشگر
بارخدایا ! گواهی میدهم که این همان کتابی است که از سوی تو بر پیامبرت محمدبنعبداله(ص) فروفرستاده شده، و سخن گویای تست که بر زبان پیامبرت جاری گشته است. تو آن را از سوی خویش راهنمای خلق و ریسمانی میان خود و بندگانت قرار دادهای.
بارخدایا ! من پیمان و کتابت را گشودم، از اینرو –خدایا- نگاهم را در آن، عبادت و تلاوتم را اندیشه، و اندیشهام را در آن مایة عبرت قرار ده و مرا از کسانی مقرر دار که به اندرزهای آن پند گیرد و از نافرمانی تو برحذر باشد. و بر گوشم به هنگام تلاوت آن مهرگذار و بر چشمم پرده مپوشان. و تلاوتم را تلاوتی که در آن اندیشه نباشد قرار مده، بلکه مرا آنگونه بدار که در آیات و احکامش بیندیشم، و قوانین آئین تو را بکار بندم. و نگاهم را در آن مایة غفلت و تلاوت را بیهودهگویی قرار مده که تو خود مهربان و بخشایشگری.
بارخدایا ! گواهی میدهم که این همان کتابی است که از سوی تو بر پیامبرت محمدبنعبداله(ص) فروفرستاده شده، و سخن گویای تست که بر زبان پیامبرت جاری گشته است. تو آن را از سوی خویش راهنمای خلق و ریسمانی میان خود و بندگانت قرار دادهای.
بارخدایا ! من پیمان و کتابت را گشودم، از اینرو –خدایا- نگاهم را در آن، عبادت و تلاوتم را اندیشه، و اندیشهام را در آن مایة عبرت قرار ده و مرا از کسانی مقرر دار که به اندرزهای آن پند گیرد و از نافرمانی تو برحذر باشد. و بر گوشم به هنگام تلاوت آن مهرگذار و بر چشمم پرده مپوشان. و تلاوتم را تلاوتی که در آن اندیشه نباشد قرار مده، بلکه مرا آنگونه بدار که در آیات و احکامش بیندیشم، و قوانین آئین تو را بکار بندم. و نگاهم را در آن مایة غفلت و تلاوت را بیهودهگویی قرار مده که تو خود مهربان و بخشایشگری.
