عادت به عصر غیبت امام عصر(عج)
حضرت امیرالمؤمنین ، علی(ع) عادت را طبیعت دوّم انسان نام نهاده و فرمودهاند: العاده طبع ثانٍ. (شرح غرر الحكم:۱/۱۸۵)
عادت، طبیعت دوم (انسان) است.
این كلام كوتاه ، نكتههای بلندی از حقایق را در بردارد.
بنابر این روایت ، همان گونه كه انسان به سوی خواستههای فطری و طبیعی خویش به راه می افتد، به سوی خواستههایی كه به آنها خو گرفته و عادت نموده نیز حركت می كند.
انسان باید از این قدرت بزرگ ، در راه صحیح و هدف ارزنده استفاده كند، و از آلوده ساختن خویش به عادتهای ناپسند و اشتباه ، خودداری نماید.
متأسفانه جامعۀ جهانی، بر اثر نداشتنِ رهبری صحیح و نبود قدرت هدایت كننده ای كه بتواند اجتماع را به سوی فضیلتهای اخلاقی و صفات برجستۀ انسانی بسیج نماید، به عادتهای اشتباه فردی و اجتماعی گرفتار شده است.
اعتیادهای اجتماعی قدرتی بسیار بیشتر از اعتیادهای فردی دارند و آسان تر می توانند انسان را به سوی چیزی كه اجتماع به آن خو گرفته است، بكشانند.
یكی از عادتهای شوم اجتماعی كه جامعۀ ما را نیز به خود گرفتار نموده و در بند اسارت خویش كشیده است، سوختن و ساختن و خو گرفتن به وضع موجود و نیندیشیدن دربارۀ آینده ای حیاتبخش و نجات دهنده می باشد.
رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) با بیان مسأله “انتظار” و تشویق انسانها به سوی آن، مردم را به اشتباه بودنِ سوختن و ساختن آگاه نموده و با بیان این مسأله ، آنان را به امید و حركت به سوی آیندۀ پربار فراخوانده اند.