یکی از فرزندان مرحوم قاضی نقل می کند:
یک بار همراه ایشان به حرم مطهر امام علی علیه السلام رفتم و روش مرحوم قاضی به گونه ای بود که هنگامی که وارد حرم مطهر می شدند حتما زیارت می خواندند و سپس خارج می شدند.
آن روز تا وارد حرم شدند، بدون خواندن زیارت از حرم خارج شدند. فرزندشان پرسیدند که چه شده این کار غیر طبیعی بود که بدون خواندن زیارت نامه خارج شدید. مرحوم قاضی به او می گویند که:
در حرم کسی را دیدم که می دانم نسبت به من بغض و کینه ای در دل دارد، ترسیدم که مرا ببیند و این بغض و کینه دوباره در دلش زنده شود و به این دلیل اعمالش از بین برود!
این کرامت واقعی است ...
این که اخلاقت متخلق به اخلاق معصومین شود و رافت و محبت حتی به معاندین داشته باشی کرامتیست که شامل هر دلی نمی شود
منبع: کتاب عطش ...ناگفته هایی از زندگی حضرت آیت الله قاضی طباطبایی
