روزه ، عبادت ديرينى است كه پيدايش آن را مى توان با حضور آدم(ع) در زمين و پس از خروج وى از بهشت ، مقرون دانست .
مفسر معروف ، علامه طبرسى مى نويسد: روزه در ميان انبياء و امت آنان ، همواره از زمان آدم تا كنون مورد توجه بوده است .(1)
اميرالمومنين (ع) مى فرمايد: روزه ، عبادت قديمى است كه خدا هيچ امتى را از آن بر معاف نداشته است (2). قرآن مى فرمايد: اى كسانى كه ايمان آورده ايد! روزه بر شما واجب شد همان گونه كه بر پيشينيان مقرر شده بود (3)، اين آيه نشان مى دهد كه روزه عبادت سابقه دار است .
امام باقر (ع) فرمود: همواره در ماه رمضان ، روزه واجب بود و اين وجوب فقط براى انبياء مقرر و براى امت آنان در غير رمضان ، روزه واجب بوده ، ولى امت محمد (ص ) مورد لطف ويژه خدا واقع گشته از اين حيث در رديف انبيا قرار گرفتند. (4)
مردى از ابن عباس از چگونگى روزه انسانهاى برگزيده تاريخ ، سؤال كرد.
ابن عباس در پاسخ گفت : پيامبر اكرم (ص) فرمود: برترين روزه ، روزه داشتن برادرم داود پيامبر است ، كه در طول سال هميشه يك روز را روزه مى داشت و يك روز را افطار مى كرد، سليمان نيز در هر ماه ، سه روز اول ماه و سه روز وسط و سه روز آخر آن را روزه دار بود،
عيسى ، همواره روزه دار بود و مريم نيز هميشه دو روز را روزه و دو روز را افطار مى نمود.
مفسر معروف ، علامه طبرسى مى نويسد: روزه در ميان انبياء و امت آنان ، همواره از زمان آدم تا كنون مورد توجه بوده است .(1)
اميرالمومنين (ع) مى فرمايد: روزه ، عبادت قديمى است كه خدا هيچ امتى را از آن بر معاف نداشته است (2). قرآن مى فرمايد: اى كسانى كه ايمان آورده ايد! روزه بر شما واجب شد همان گونه كه بر پيشينيان مقرر شده بود (3)، اين آيه نشان مى دهد كه روزه عبادت سابقه دار است .
امام باقر (ع) فرمود: همواره در ماه رمضان ، روزه واجب بود و اين وجوب فقط براى انبياء مقرر و براى امت آنان در غير رمضان ، روزه واجب بوده ، ولى امت محمد (ص ) مورد لطف ويژه خدا واقع گشته از اين حيث در رديف انبيا قرار گرفتند. (4)
مردى از ابن عباس از چگونگى روزه انسانهاى برگزيده تاريخ ، سؤال كرد.
ابن عباس در پاسخ گفت : پيامبر اكرم (ص) فرمود: برترين روزه ، روزه داشتن برادرم داود پيامبر است ، كه در طول سال هميشه يك روز را روزه مى داشت و يك روز را افطار مى كرد، سليمان نيز در هر ماه ، سه روز اول ماه و سه روز وسط و سه روز آخر آن را روزه دار بود،
عيسى ، همواره روزه دار بود و مريم نيز هميشه دو روز را روزه و دو روز را افطار مى نمود.