آخرین ویرایش:
شرح دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان در بیان آیت الله مجتهدی تهرانی(صوتی)
- نویسنده موضوع ناجی دلها
- تاریخ شروع
روز دوم ماه مبارک رمضان
در ماه مبارک رمضان مساله فراوان است پیرامون آنچه ممکن است روزه را باطل گرداند 10 چیز محکم است که روزه را باطل می کند اولین آن خوردن و آشامیدن است حالا هم در باب خوردن و آشامیدن احکام و مسایل فراوان و مختلفی وجو دارد من جمله آن است که بسیاری از افراد پس از انجام روزه واجب از ابتدای سحر مرتب با دهان و دندان خود بازی می کنند این افراد اگر چیزی از خوراک در دهان آنان باقی بماند و مرتب با آنها بازی کند و از آن خرده غذاها چیزی بین دندان بماند که در حال بازی کردن با دندان ها پایین برود، آن روزه باطل می شود و اگر کسی سهواً از آنچه بین دندانهایش باقی مانده پایین بدهد روزه اش باطل نیست به شرط آنکه سهواً باشد البته در مورد شستشوی دهان برای افرادی که می دانند عادت فراوان دارند که با دندان خود بازی کنند باید حتما دندانهای خود را خلال کنند و اگر این عادت را ندارند نیازی به خلال نیست اما نباید با دندان و دهان مرتب بازی شود ولی اگر چیزی از خوراک سهواً پایین برود آن قدرها مهم نیست که بخواهد روزه را کلاً باطل کند.
و اما در باب رعایت آداب و عادات ماه رمضان خواندن دعای روز دوم رمضان است که در این دعا از خدا می خواهیم و می گوییم: خدایا کاری کن که به خدایی و خداییت نزدیک شویم اگر ما خودمان و دلمان را با خدا سنجیم باید ما هم از خدا راضی باشیم اگر از خدا راضی باشیم یعنی خدا هم از ما راضی است اما گاهی می بینیم مشکل داریم مریضی داریم گرفتاری داریم اگر گوشه دلمان از خدا راضی هستیم خداوند هم از ما راضی است ولی اگر ته دلمان از خدا راضی نباشیم خداوند هم از ما راضی نیست و هستند بسیاری از افرادی که در دنیا نماز می خوانند اما در نمازشان به یاد خدا نیستند و اگر می خواهیم حضور قلب پیدا کنیم بهتر است در حال قیام به مهر نگاه کنیم در سجود به دو قسمت پا و در قنوت به کف دستهایمان نگاه کنیم تا تمرکز داشته باشیم و دلمان به سمت خود او باشد گناهکاران باید از گناهشان استغفار کنند و عابدان از عبادتهایشان ممکن است درست به جا نیاورده اند طلب استغفار نمایند همیشه که نباید فقط از گناهان استغفار کرد بسیاری از افراد نماز می خوانند اما در نمازهایشان حضور قلب ندارند و حتی برای آن هم باید استغفار کنند و خداوند تعجب می کند از بنده ای که نماز می خواند و می داند در مقابل چه خدای بزرگ و خوبی ایستاده است اما باز هم نمازش را بدون حضور قلب می خواند و بسیار گناهکار است.
