داشتم زیارت عاشورا میخوندم.تا رسیدم به لعن الله.... یهو تنم لرزید. اگه این لعن الله... شامل حال منم بشه چی؟ از خودم پرسیدم: توکه این همه داری لشکریان یزید رو لعنت میکنی اگه خودت تو زمان امام حسین زندگی میکردی چیکار میکردی؟.....
الانم با اون زمان تفاوت چندانی نداره. الانم ما داریم در زمان امام زمان زندگی می کنیم. راستی فکر می کنین اگه امام زمان بیاد کدوم یکی از ما رو به عنوان یار خودش می پذیره؟ ما تا حالا برای رضایت اماممون چی کار کردیم؟ آیا تا حالا شده که از یک گناه که همه جوره شرایطش برامون مهیاست و غیر از خدا هیچ بشری نه متوجه میشه و نه ما رو سرزنش می کنه فقط و فقط به خاطر خدا چشم پوشی کنیم؟ آیا تا حالا شده که از منفعت خودمون بگذریم برای منفعت دیگران؟ آیا تا حالا شده که خودمون گرسنه بمونیم تا دیگران بتونن سیر بشن؟ آیا تا حالا شده که خودمون پیاده بریم تا دیگران سواره برن؟ آیا تا حالا شده که به خاطر مشکلاتی که برامون پیش میاد از رحمت خدا نا امید نشیم؟ آیا تا حالا شده که در خودمون عیب هامون رو ببینیم و در دیگران خوبی هاشون رو؟ آیا تا حالا شده که در هر زمان و مکان و موقعیتی که هستیم خداوند رو ناظر بر تمام کارهامون ببینیم؟ آیا تا حالا شده که برای کسی که نمی شناسیمش قدمی برداریم بدون این که حتی اتنظار تشکر ازش داشته باشیم؟آیا تا حالا شده که خوشبختی خودمون رو در گرو خوشبختی دیگران ببینیم؟ آیا.................
.gif "علیهم السلام :S (31):")
این مطلب را با ما اتمام حجت کرده اند، 
