سرّ كشيدن گردن در ركوع
على بن حاتم از ابراهيم بن على، از احمد بن مختار انصارى از حسن بن على علوى، از ابو حكيم زاهد از احمد بن عبد اللَّه، وى مىگويد: شخصى محضر امير المؤمنين عليه السّلام عرض كرد: اى پسر عمّ بهترين مخلوق خدا، معناى بلند كردن دو دست در تكبير اوّل چيست؟
حضرت فرمودند: معناى آن اللّه اكبر است و معناى اللّه كبر آن است كه خدا واحد و احدى است كه هيچ چيز مانندش نبوده و با هيچ چيز قياس نشده و با اشياء و اجناس مشتبه نگرديده و با حواس درك نمىشود.
آن شخص عرضه داشت: اين كه گردن را در وقت ركوع مىكشند معنايش چيست؟
حضرت فرمودند: تأويلش آن است كه: آمنت بوحدانيّتك و لو ضربت عنقى (به وحدانيت تو ايمان آوردهام اگر چه گردن مرا بزنى).