2. ناخالصی همه امور
یكی دیگر از ادله پلورالیسم دینی، ناخالصی امور عالم است: «نكته قابل توجهی است كه هیچ چیز خالص در این جهان یافت نمیشود. خدای جهان هم بر این نكته انگشت تأیید نهاده است، آنجا كه میگوید: «اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسالَتْ اَوْدِیةٌ بِقَدَرِها فَاحْتَمَلَ السَّیلُ زَبَدا رابِیا... كَذالِكَ یضْرِبُ اللّه ُ الْحَقَّ وَالباطِلَ فَاَمَّا الزَّبَدُ فَیذْهَبُ جُفاءً واَمّا ماینْفَعُ النّاسَ فَیمْكُثُ فِی الاَْرْضِ»؛ (29) «از آسمان آبی فرستاد و از هر درّه و رودخانهای به اندازه آنها سیلابی جاری شد. سپس سیل به روی خود كفی حمل كرد... خداوند، حق و باطل را چنین مثل میزند. اما كفها به بیرون پرتاب میشوند، ولی آنچه به مردم سود میرساند، در زمین میماند.»
نه تشیع، اسلام خالص و حق محض است و نه تسنن (گرچه پیروان این دو طریقه هر كدام در حق خود چنان رأیی دارند) ، نه اشعریت حق مطلق است نه اعتزالیت. نه فقه مالكی نه فقه جعفری. نه تفسیر فخر رازی نه تفسیر طباطبایی... .» (30)
یكی دیگر از ادله پلورالیسم دینی، ناخالصی امور عالم است: «نكته قابل توجهی است كه هیچ چیز خالص در این جهان یافت نمیشود. خدای جهان هم بر این نكته انگشت تأیید نهاده است، آنجا كه میگوید: «اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسالَتْ اَوْدِیةٌ بِقَدَرِها فَاحْتَمَلَ السَّیلُ زَبَدا رابِیا... كَذالِكَ یضْرِبُ اللّه ُ الْحَقَّ وَالباطِلَ فَاَمَّا الزَّبَدُ فَیذْهَبُ جُفاءً واَمّا ماینْفَعُ النّاسَ فَیمْكُثُ فِی الاَْرْضِ»؛ (29) «از آسمان آبی فرستاد و از هر درّه و رودخانهای به اندازه آنها سیلابی جاری شد. سپس سیل به روی خود كفی حمل كرد... خداوند، حق و باطل را چنین مثل میزند. اما كفها به بیرون پرتاب میشوند، ولی آنچه به مردم سود میرساند، در زمین میماند.»
نه تشیع، اسلام خالص و حق محض است و نه تسنن (گرچه پیروان این دو طریقه هر كدام در حق خود چنان رأیی دارند) ، نه اشعریت حق مطلق است نه اعتزالیت. نه فقه مالكی نه فقه جعفری. نه تفسیر فخر رازی نه تفسیر طباطبایی... .» (30)