نام مبارک: حسن عليه السلام.لقب معروف: عسکري عليه السلام.کنيه شريف: ابومحمد عليه السلام.نام پدر: هادي عليه السلام.نام مادر: حديثه خاتون سلام الله عليها.محل ولادت: مدينه منوره.تاريخ ولادت: هشتم ربيع الثاني يا بيست و چهارم ربيع الاول سال دويست و سي و دو هجري.محل شهادت: سامرا واقع در عراق.تاريخ شهادت: هشتم ربيع الاول سال دويست و شصت هجري.علت شهادت: به وسيله زهر به دسيسه معتمد عباسي لعنت الله عليه.محل دفن: سامرا کنار پدر بزرگوارشان امام هادي عليه السلام.نام قاتل: معتمد خليفه چهاردهم عباسي لعنت الله عليه.مدت عمر: بيست و هشت سال. دو بخش 1- قبل از امامت 22 سال از سال 232 تا 254 هـ ق 2- دوران امامت 6 سال از سال 254 تا 260 هـ ق.امام حسن عسگري عليه السلام در سال 260 هجري در سن 28 سالگي به دست معتمد عباسي به شهادت رسيدند[1]. معتمد به عباسيين سفارش ميکرد که بر آن حضرت تنگ بگيرند[2].صدوق رحمه الله ميفرمايد: معتمد چندين مرتبه امام عسگري عليه السلام را حبس کرد.22ساله بودند که امام هادي عليه السلام به شهادت رسيدند, و مدت امامت آن حضرت شش سال بود. در شبي که فرداي آن روز به شهادت رسيدندنامه هاي زيادي به مردم مدينه نوشته بودند[3].هنگام نماز صبح, بعد از آن که امام عصر عليه السلام آن حضرت را وضو دادندو جوشانده اي به حضرتش دادند, به شهادت رسيدند[4].وقتي مردم سامرا با خبر شدند, همه بازارها بسته شد و مردم کنار منزل آن حضرت جمع شدند. وزراء و اتباع خليفه و بني هاشم و علويات داخل منزل بودند. در سامرا صداي شيون و گريه از هر سو به گوش ميرسيدو قيامتي بر پا شده بود.امام زمان عليه السلام آن حضرت را غسل داده بعد از کفن آن حضرت بدن مطهر را جهت نماز آوردند. جعفر برادر حضرت جلو آمد که بر بدن مبارک نماز بخواند. همين که خواست تکبير بگويد امام زمان عليه السلام در حالي که طفلي گندمگون, پيچيده موي, گشاده دندان مانند پاره ماه بودند از حجره بيرون آمدند و رداي جعفر را کشيدند و او را از آن مکان دور کردند و بر پدر بزرگوارشان نماز خواندند, و آن حضرت را نزد قبر پدر بزگوارش حضرت هادي عليه السلام دفن نمودند[5].جعفر اين واقعه را براي معتمد نقل کرد. همه جارا در جستجوي حضرت گشتند, ولي اثري از آن حضرت نديدند.در سال شهادت امام عسگري عليه السلام _ سال 260 هجري _ محدث جليل جناب فضل بن شاذان نيشابوري از دنيا رحلت فرمود. او صاحب 180 تاُليف است و امام عسگري عليه السلام سه بار بر او رحمت فرستاده اند[6].آن حضرت مي فرمايند:مَن وَعَظَ أَخاه سِرّاً فَقَد زَانه، و مَن وَعَظَهُ عَلانِية فَقد شَانَههر كه در نهان برادر خود را پند دهد، او را آراسته کرده، و هر كه در برابر ديگران پندش دهد، زشتش كرده است. تحف العقول، ص 520تسلیت عرض میکنم شهادت امام حسن عسکری رو خدمت همه دوستان عزیزم..........................