صفوان بن مهران
صفوان از مردان پاك و موثقی بود كه بزرگان علما به روایات او اهمیت می دهند، در اخلاق و رفتار به مقامی رسیده بود كه مورد تأیید امام ـ علیه السلام ـ واقع شد. چنانكه پیشتر اشاره كردیم، همینكه از امام شنید به ستمكاران نباید كمك كرد، از هر گونه كمك به آنان خودداری ورزید و شترانی را كه به كرایه به هارون می سپرد، فروخت تا مجبور نباشد از این راه به ستمگر كمك كرده باشد.1
حماد بن عیسی
حماد بن عیسی كوفی از اصحاب اجماع است و در زمان چهار امام را درك كرده و ایام زندگانی حضرت جواد ـ علیه السلام ـ سال209 وفات یافت. او در نقل حدیث بسیار احتیاط می كرد و می گفت من هفتاد حدیث از حضرت صادق ـ علیه السلام ـ شنیدم و پیوسته در زیاده و نقصان عبارات بعضی از آن احادیث شك می كردم تا اكتفا بر بیست حدیث نمودم. یك روز از امام كاظم ـ علیه السلام ـ درخواست دعا كرد كه خداوند تبارك و تعالی به او خانه و همسر و اولاد و خادم و حج در هر سال عنایت فرماید. امام ـ علیه السلام ـ گفت:
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمّد وَ آلِ مُحَمَّدْ وَ ارْزُقْهُ داراً وَ زَوْجَهً وَ وَلَداً وَ خادِماً وَ الحج خمسین سَنَهً»
خداوند بر محمد و آلش درود بفرست و خانه و همسر و اولاد و خادم و پنجاه حج به او عطا فرما.
دعای امام ـ علیه السلام ـ در حقش در حد كمال مستجاب شد و در سفر پنجاه و یكمی همین كه به وادی قناه رسید خواست غسل احرام كند به آب سیل غرق شد.2
............
1. رجال كشی، ص440.
2 . منتهی الآمال، ج2، ص 275.