مبانی قرآنی زیارت عاشورا امام حسین علیه السلام
تاریخ بشریت همواره شاهد از خودگذشتگی و جان فشانی رادمردان با ایمانی چون هابیل، یحیی و پیامبران بنی اسرائیل است که در راه اصلاح جامعه خویش، خون پاکشان بر زمین ریخت تا نهال رشد و تعالی سرفراز ماند.
جامعه اسلامی با حماسه بدر، احد، احزاب و شهادت نیکانی چون حمزه و حنظله ها، در مدینه به بار نشست؛ اما با غروب خورشید فروزان مدینه و انحراف از مسیر نبوت و ولایت، امویان بر جامعه اسلامی دست یازیدند و آنان که از دیرباز مترصد چنین فرصتی بودند، گستاخانه آرمان های مقدس اسلامی را به چوب حراج زده، می رفت تا تمامی ارزش های ناب اسلامی را به باد فنا دهند.
حماسه سازان عاشورا در برابر هجمه ناجوانمردانه غاصبان اسلام نما، مردانه ایستادگی کردند و موجبات احیای ارزش های اسلامی در جامعه و رسوایی حزب اموی را فراهم آوردند.
احیای عاشورا و پاسداشت آن، یادآور نقش ائمه اطهار(ع) در بیداری جامعه اسلامی و ارائه الگوهای قرآنی به جامعه است. «زیارت عاشورا» خود نمودی از این پاسداشت است، زیارتی که تکریم چهره مجاهدان فی سبیل الله و انزجار از ظالمان و همراهی با احیاگران سنت نبوی است.
در این نوشتار بر آنیم تا گوشه هایی از مبانی قرآنی زیارت عاشورا را بازگوییم: