اكنون 25 وظيفة اوّل با اندكي تصرّف و تلخيص در پي ميآيد:
[*=center]وظيفة اوّل، غمگين بودن به علّت مفارقت آنجناب و مظلوميّت آن حضرت.
در «كافي» از حضرت صادق(ع) منقول است كه فرمود: «كسيكه مهموم باشد براي ما و غمناك باشد به جهت مظلوميّت ما، نفس كشيدن او، ثواب تسبيح دارد».
[*=center] وظيفة دوم؛ منتظر فرج و ظهور آن حضرت بودن.
در جلد دوم «كمالالدّين وتمامالنّعمـ↨» از امام محمّد تقي(ع) منقول است كه فرمودند: «قائم ما آن مهدي است كه واجب است در زمان غايب بودن او انتظار او را داشتن و او سومي از اولاد من است...»
و از حضرت اميرالمؤمنين(ع) روايت شده است كه: «افضل عبادتها، انتظار فرج است.»1
و در حديث ديگر از حضرت صادق(ع) منقول است كه: «هر مؤمني بميرد در حالي كه منتظر ظهور آنجناب باشد، مثل آن است كه در خيمة حضرت قائم(ع) بوده باشد».2
و از حضرت اميرالمؤمنين(ع) روايت شده است كه: «افضل عبادتها، انتظار فرج است.»1
و در حديث ديگر از حضرت صادق(ع) منقول است كه: «هر مؤمني بميرد در حالي كه منتظر ظهور آنجناب باشد، مثل آن است كه در خيمة حضرت قائم(ع) بوده باشد».2