خم شدم از بار عصیان بارالها، توبه كردم
گشتم از كرده پشیمان بارالها توبه كردم
نفس، سركش؛ حرص، غالب؛ فكر، اند وهم افزون
رفتهام دنبال شیطان بارالها توبه كردم
میكنم اقرار كز من سر زده هر كار زشتی
گشتهام زار و پریشان بارالها توبه كردم
معترف هستم كه كردم هر خلاف و هر گناهی
میكنم بر جمله اذعان برالها توبه كردم
كردهام هر ناروائی، سر زد ازمن هر خطائی
برخلاف امر و فرمان بارالها توبه كردم
رطب و یابس را نوشتی دركتاب خویش، قرآن
گر نخواندم بنده قرآن بارالها توبه كردم
انبیا و اولیا گفتند هر خوب و بدی را
گر نمودم ترك آنان بارالها توبه كردم
در اصول و در فروع دین اگر اهمال كردم
برخلاف حكم وفرمان بارالها توبه كردم
گر به نفس خود ستم كردم و یا بر بندگانت
میكنم من بعد جبران بارالها توبه كردم
گر كه كردم ترك بیعت، ای خدا، معذور دارم
یا شكستم عهد و پیمان بارالها توبه كردم
گر زدم بر خلق تهمت یا كه هستم اهل غیبت
یا كه بودم اهل بهتان بارالها توبه كردم
از غرور و كبر، نافرمانیی گر سر زد از من
مست بودم، قول رندان، بارالها توبه كردم
بایدم برتر شوم من از مَلَك، امّا نگشتم
بل شدم بدتر ز حیوان، بارالها توبه كردم
مست بودم در جوانی، سست گردیدم به پیری
بودهام نافهم و نادان، بارالها توبه كردم
از در دربار شاهی گر شدستم من فراری
آمدم با آه و افغان، بارالها توبه كردم
كاروان از پیش رفته، بار من افتاده درگل
مانده تنها در بیابان، بارالها توبه كردم
عذر بدتر ازگناه است، ازكه گریم وزكه نالم
خود شدم ازاهل عصیان بارالها توبه كردم
راه بنمودی نرفتم، امر فرمودی نكردم
هستم از كرده پشیمان، بارالها توبه كردم
گر گنهكار و پلیدم یا خطا كار و كثیفم
گویم اینك از دل و جان بارالها توبه كردم
بارالها بنده «مفتون» را به این جرم و گنهها
عفو كن بر شاه مردان بارالها توبه كردم
.......
مفتون همدانی