یكی پرسید از آن مجنون غمناك
كه ای خالص عیار و از هوس پاك
چرا شبها تو را آه و فغان است؟
كه شب آسایش پیر و جوان است
جوابش گفت آن مجنون بیدل
كه ای از فیض شب گردیده غافل
به شبها عاشقان را راز باشد
به شب كوی وفا، در باز باشد
به شب بردند عیسی را به افلاك
به چرخ چارمین از عالم خاك
به شب قرآن فرود آمد زمعبود
به شب حقّ جرم آدم را ببخشود
پیمبر را به شب معراج دادند
دلش نور و سرش را تاج دادند
مرا انسی از آن باشد به شبها
كه آمد لیلیم در شب به دنیا
به عشق او به شبها میزنم گام
كه شب لیل است و با لیلی است همنام
.......
حکیم نظامی