حکایت های گلستان سعدی
- نویسنده موضوع BarOoN
- تاریخ شروع
پاسخ : حکایت های گلستان سعدی
نه هر که به صورت نکوست ، سیرت زیبت در دست کار اندرون دارد نه پوست .
توان شناخت بیک روز در شمایل مرد
که تا کجاش رسیده است پایگاه عُلوم
ولی ز باطنش ایمن مباش و غرّه مشو
که خبث نفس نگردد به سال ها معلوم
( گلستان سعدی ، باب هشتم ، در آداب صحبت )
نه هر که به صورت نکوست ، سیرت زیبت در دست کار اندرون دارد نه پوست .
توان شناخت بیک روز در شمایل مرد
که تا کجاش رسیده است پایگاه عُلوم
ولی ز باطنش ایمن مباش و غرّه مشو
که خبث نفس نگردد به سال ها معلوم
( گلستان سعدی ، باب هشتم ، در آداب صحبت )
پاسخ : حکایت های گلستان سعدی
بی هنران هنرمند را نتوانند که بینند ، هم چنان که سگان بازاری سگ صید را مشغله برآرند و پیش آمدن نیارند .
یعنی سفله چون به هنر با کسی بر نیاید بخشش در پوستین افتد .
کند هر آینه غیبت حسود کوته دست
که در مقابله گنگش بود زبان مقال
( گلستان سعدی ، باب هشتم ، در آداب صحبت )
بی هنران هنرمند را نتوانند که بینند ، هم چنان که سگان بازاری سگ صید را مشغله برآرند و پیش آمدن نیارند .
یعنی سفله چون به هنر با کسی بر نیاید بخشش در پوستین افتد .
کند هر آینه غیبت حسود کوته دست
که در مقابله گنگش بود زبان مقال
( گلستان سعدی ، باب هشتم ، در آداب صحبت )
پاسخ : حکایت های گلستان سعدی
گر جور شکم نیستی هیچ مرغ در دام صیاد نیوفتادی بلکه صیّاد خود دام ننهادی . حکیمان دیر دیر خورند و عابدان نیم سیر و زاهدان سدّ رمق و جوانان تا طبق برگیرند و پیران تا عرق بکنند ، امّا قلندران چندان که در معده جای نفس نماند و بر سفره روزی کس .
اسیر بند شکم را دوشب نگیرد خواب
شبی ز معده سنگی و شبی ز دل تنگی
( گلستان سعدی ، باب هشتم ، در آداب صحبت )
گر جور شکم نیستی هیچ مرغ در دام صیاد نیوفتادی بلکه صیّاد خود دام ننهادی . حکیمان دیر دیر خورند و عابدان نیم سیر و زاهدان سدّ رمق و جوانان تا طبق برگیرند و پیران تا عرق بکنند ، امّا قلندران چندان که در معده جای نفس نماند و بر سفره روزی کس .
اسیر بند شکم را دوشب نگیرد خواب
شبی ز معده سنگی و شبی ز دل تنگی
( گلستان سعدی ، باب هشتم ، در آداب صحبت )
پاسخ : حکایت های گلستان سعدی
کشتن بندیان تأمّل اولی ترست به حکم آن که اختیار باقیست توان کشت و توان بخشید و گر بی تأمل کشته شود محتمل است که مصلحتی فوت شود که تدارک مثل آن ممتنع باشد .
نیک سهلست زنده بی جان کرد
کشته را باز زنده نتوان کرد
شرط عقلست صبر تیرانداز
که چو رفت از کمان نیاید باز
( گلستان سعدی ، باب هشتم ، در آداب صحبت )
کشتن بندیان تأمّل اولی ترست به حکم آن که اختیار باقیست توان کشت و توان بخشید و گر بی تأمل کشته شود محتمل است که مصلحتی فوت شود که تدارک مثل آن ممتنع باشد .
نیک سهلست زنده بی جان کرد
کشته را باز زنده نتوان کرد
شرط عقلست صبر تیرانداز
که چو رفت از کمان نیاید باز
( گلستان سعدی ، باب هشتم ، در آداب صحبت )