وَ مِنْ ءَايَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَابَّةٍ و از آيات اوست آفرينش آسمانها و زمين و آن چه از جنبندگان در آن ها منتشر نموده
(شوری، 29).
کلمه "دابه" به معنی "جنبندگان"، و کلمه "فیهما" به وجود موجودات زنده در کرات دیگر تصریح می کند .
از نكات قابل ملاحظهاى كه از اين آيه استفاده مىشود اين است كه دلالت بر وجود انواع موجودات زنده در آسمانها دارد، گرچه هنوز دانشمندان به صورت قاطعى در اين زمينه قضاوت نمىكنند، همين قدر سربسته مىگويند: در ميان كواكب آسمان به احتمال قوى ستارگان زيادى هستند كه داراى موجودات زندهاند.
ولى قرآن با جمله "وَ ما بَثَّ فِيهِما مِنْ دابَّةٍ" (آنچه در آسمان و زمين از جنبندگان گسترده است)، با صراحت اين حقيقت را اعلام مىدارد كه در پهنه آسمان نيز جنبندگان زنده فراوان است.
فخر رازى (ازمفسران اهل سنت) در تفسیر آیه مورد بحث مى گوید: بعید نیست گفته شود كه خداوند در آسمان ها انواعى از موجودات زنده آفریده است كه راه مى روند، همانندانسان ها بر روى زمین.))
در حديث معروفى از امير مؤمنان حضرت على علیه السلام نقل شده است كه فرمودند:
"لهذه النجوم التي في السماء مدائن مثل المدائن التي في الأرض مربوطة كل مدينة بعمود [إلى عمود] من نور"؛ اين ستارگانى كه در آسمان است شهرهايى همچون شهرهاى زمين دارد، هر شهرى با شهر ديگر (هر ستارهاى با ستاره ديگر) با ستونى از نور مربوط است.
تفسير نمونه، ج20، ص 439.
مفاتيح الغيب، ج27، ص 599، ذیل آیه فوق.
تفسير قمي، ج2، ص 218.