حرام بودن تجسس:
بایدتوجه داشته باشیم که رفتن به دنبال اسرار مردم - مانند تجسس از حالات آنها تابدانند آیا نماز مى خوانند یا نه، روزه مى گیرند یا نه، خمس مى دهند یا نه، ربا مىخورند یا نه، شراب مى خورند یا نه، در منزل خود عمل نامشروع انجام مى دهند یا نه،آیا مالشان مخلوط به حرام است یا نه؟ در آمدشان از راه حلال است یا نه، خانه وزمین مال آنها بوده یا غصبى است، و ده ها امور دیگر- همه و همه خلاف شرع بوده واسلام از آن نهى شدید فرموده است.
آرى، اگر افرادى در مقابل اسلام و حکومت الهىبایستند و بخواهند رژیم دینى را سرنگون کنند، و در خانه هاى مخفى و ضد اسلامى جمعشده و توطئه کنند، ما باید آن اسرار به دست آورد و خنثى کنیم و باید توجه کرد نهتنها این عمل حرام نیست، بلکه از اهم واجبات خواهد بود.
ممنوعیت تجسس، تحسس وتفتیش در اسلام
تحسس عبارت است ازاحوالپرسی اعم از اینکه از امور خیر اشخاص پرسیده شود یا امور شر آنان.لیکن اگر احوالپرسی از امور پنهانی اشخاص یا امور شر و یا از امور غیر پنهانی ولیبرای مقاصد شر و یا از امور خیر ولی برای مقاصد شر صورت بگیرد، میتواند مصداقتجسس قرار بگیرد. بنابراین برای تعریف تجسس باید از دو ضابطه نوعی و شخصی کمکگرفت:
-تلاش برای دستیابی به امور پنهانی و مکتوم یا امور شر و عیوب اشخاص با هر انگیزهایکه صورت بگیرد، عرفاً تجسس به شمار میرود.
-پرس و جو از امور ظاهری یا امور خیر دیگران با انگیزه و مقاصد شرّ تجسس به شمارمیرود، اما با انگیزه و مقاصد خیر، تحسس محسوب است.
در ممنوعیت تجسس در اموردیگران قرآن کریم در آیه 12 سوره مبارکه الحجرات میفرماید:
یا اَیهَا الَّذینَءامَنوُا اِجْتَنِبوُا کَثیراً مِن الْظَنِّ إِنََّ بَعْضَ الْظَنِّ إثْمٌ وَ لاتَجَسَّسوُا وَلا... یعنی ای اهل ایمان از بسیارپندارها (و گمان بد) در حق یکدیگر اجتناب کنید که برخی ظن و پندارها (باطل و بیحقیقتو) معصیت است، و نیز هرگز (از حال درونی هم) تجسس مکنید (و جاسوس بر احوال خلقمگمارید) و ...