یا خوردن قند, مکروه است ؟
مصرف قند امروزه برای آشامیدن چای متداول است . قند جزئی از شیرینی هایی است که به دست بشرساخته شده است . مصرف قند برای افراد سالم در حدی لازم است و برای بعضی ها که بیماری قند دارند, جایز نیست و اگر زیانبار نباشد, حداقل استفاده ضرر ندارد. اما احکام الهی که واجب و حرام و مستحب و مکروه و مباح است ,نمی تواند کراهت یا اقسام دیگرش شامل قند شود که پیشینهء تاریخی ندارد, زیرا با کیفیت امروزی در زمان معصوم : نبوده است . پنیر در زمان معصوم : وجود داشته است . از این رو به دستور معصوم , خوردن آن هنگام صبحانه , بدون مغز گردو مکروه است (1) و امروزه علم پزشکی به این نکته رسیده است که از نظر پزشکی مصرف پنیرهنگام صبح , بدون گردو مضراتی دارد و بدن دچار آسیب می شود, اما چون آسیب فوری و محسوس و مهم نیست .مردم متوجه نخواهند شد, ولی دربارهء قند موضوع منتفی است . البته اگر چیزی برای کسی ضرر متنابهی داشته باشد ومتخصص تشخیص بدهد, قطعاً جایز نیست , که شارع مقدس آن را به صورت قاعدهء کلی فرموده اند. در هر حال انبوهی از روایات و مستنداتی از معصومان گرامی : هست که دربارهء استحباب یا کراهت خوردن بسیاری از غذاهااست .
برای دست یافتن به اطلاعات بیشتر می توان به کتاب های مربوطه مراجعه کرد.(2)
البته در لابه لای روایات و احادیث , به استحباب یا مدارا کردن با سُکّر اشاره شده است . آن طور که همه می دانیم , عرب ها به شکر می گویند. اما این که آن شکر امروزی بوده است , جای بحث فراوانی دارد.(3)
در مناطق شمالی ایران , به خصوص مازندران نوعی شکر از ساقه های نیشکر به دست می آید که به نام معروف است و اتفاقاً بر عسک شکر که از طبع گرمی برخوردار است , دارای طبع خنکی بود و در معالجه ءافرادی که به نوعی دچار گرمی شده اند, مؤثر خواهد بود.
(پـاورقی 1.وسائل الشیعه , ج 17 ص 39 حدیث 6
(پـاورقی 2.ر.ک : وسائل الشیعه , ج 17 کتاب اطعمه و اشربه .
(پـاورقی 3.همان , ص 76و 79 باب 50و
