شيطان چون نمى توانست بر پيامبران الهى دست پيدا كند، از دشمنى و خشمى كه از ايشان داشت براى كشتن و بى اعتبار كردن آنان تهمت هاى ناروايى را به آنان نسبت مى داد. از جمله: تهمت زنا به زكرياى پيغمبر است:
روزى كه مريم عيسى(ع) را آبستن شد و مردم مطلع شدند، شيطان در ميان بنى اسرائيل به صورت يكى از علمای بیت المقدس در آمد و به مريم فحش مى داد، و مى گفت: اى مردم! زكريا با مريم زنا کرد! وى چون مريم را زيبا و صاحب جمال ديد با او زنا كرده! و مريم از زكريا حامله شده. زكريا را بكشيد كه همه ما را بدنام كرد.
مردم درصدد كشتن زكريا بر آمدند و بر سر وى ريختند تا او را بكشند. زكريا از ايشان گريخت تا به درختى رسيد و به آن پناه برد. درخت براى او شكافته شد و زکریا داخل آن شد. وقتى داخل شد درخت به هم آمد و آن حضرت از نظرها پنهان شد.
شيطان با بنى اسرائيل از پى آن حضرت آمدند تا به آن درخت رسيدند، آن معلون دستور ساختن ارّه دو سر داد، و دستور داد همان جا را با ارّه دو سر بريدند. اره را از بالاى درخت گذاشتند، به طورى كه اره از فرق سر زکریا گذشت و آن حضرت را در ميان درخت دو نيم كردند.
زكريا از اين ماجرا احساس درد و ناراحتى نكرد و به شهادت رسيد. شیطان، بعد از اين، از ميان بنى اسرائيل ناپديد شد و ديگر كسى او را نديد!
بعد از شهادت زكريا خداوند متعال عده اى از فرشتگان را فرستاد تا آن حضرت را غسل دادند و بر او نماز خواندند و بدن مطهر او را دفن نمودند.
منابع:
حيوه القلوب ، ج 1، ص 379
كتاب ابليس ، ص 330
