امام حسن(ع) در موارد بسياري از مادرشان سخن گفتهاند. من جمله: «شبي ديدم مادرم در محراب به نماز ايستاده است و تا طلوع خورشيد مشغول ركوع و سجود بود و شنيدم براي يكايك مردان و زنان دعا ميكرد و آنان را نام ميبرد ولي براي خود چيزي نخواست. عرض كردم: مادر! چرا همان گونه كه براي ديگران دعا ميكني، براي خود دعا نميكني؟ فرمود: فرزندم! اول همسايه بعد از آن خانه.»