نمیتوانم گناه نکنم!
ایمان به خدا،
و یاد او در همه حال و اعتقاد به اینکه همه ما در محضر خدا هستیم از اساسى ترین اهرم هاى بازدارنده از گناه است ،
اثر و نقشى که این عقیده در کنترل انسان و جلوگیرى از طغیان غرائز حیوانى دارد، هیچ چیز چنین اثر و نقشی را ندارد.
و قدرت ایمان به خدا و یاد او در ریشه کن نمودن گناه از همه ى قدرت ها نیرومندتر است .
سازمان هاى پلیسى و انتظامى با فقدان ایمان و تکیه گاه معنوى هرگز نمى توانند در اصلاح فرد و جامعه توفیق یابند.
ایمان به خدا و اعتقاد به آگاهى او بر همه چیز و حضور او در همه جا، در انسان آنچنان نیرویى در برابر گناه به وجود مى آورد که او را همچون سپرى فولادین و نفوذ ناپذیر در برابر گناهان مى کند.
نیروهاى انتظامى و امنیتى ، هر چند قوى و گسترده باشند قادر به جلوگیرى از گناهان مخفى نیستند و هرگز نمى توانند در کنترل گناهان در خلوت نقشى داشته باشند.
ولى ایمان درونى مى تواند نقش خلل ناپذیرى در بازدارى انسان از گناهان آشکار و پنهان ایفا کند، بر همین اساس در آیات و روایات بر نقش ایمان در بازدارى از گناه بسیار تکیه شده است ؛
به عنوان نمونه قرآن مى فرماید:
«ألَم یَعلَم بِأنّ اللّه یَرى» 1 ؛
آیا انسان نمى داند که خداوند همه اعمالش را مى بیند؟
«إنّ ربّک لَبِالمِرصاد» 2 ؛
قطعاً پروردگار تو در کمینگاه است .
«یَعلَم خائِنَة الاَعیُن و ما تُخفِى الصُّدور »3 ؛
خداوند چشم هایى را که به خیانت گردش مى کند، مى داند و بر آنچه در سینه ها پنهان است، آگاه مى باشد.
ایمان به خدا،
و یاد او در همه حال و اعتقاد به اینکه همه ما در محضر خدا هستیم از اساسى ترین اهرم هاى بازدارنده از گناه است ،
اثر و نقشى که این عقیده در کنترل انسان و جلوگیرى از طغیان غرائز حیوانى دارد، هیچ چیز چنین اثر و نقشی را ندارد.
و قدرت ایمان به خدا و یاد او در ریشه کن نمودن گناه از همه ى قدرت ها نیرومندتر است .
سازمان هاى پلیسى و انتظامى با فقدان ایمان و تکیه گاه معنوى هرگز نمى توانند در اصلاح فرد و جامعه توفیق یابند.
ایمان به خدا و اعتقاد به آگاهى او بر همه چیز و حضور او در همه جا، در انسان آنچنان نیرویى در برابر گناه به وجود مى آورد که او را همچون سپرى فولادین و نفوذ ناپذیر در برابر گناهان مى کند.
نیروهاى انتظامى و امنیتى ، هر چند قوى و گسترده باشند قادر به جلوگیرى از گناهان مخفى نیستند و هرگز نمى توانند در کنترل گناهان در خلوت نقشى داشته باشند.
ولى ایمان درونى مى تواند نقش خلل ناپذیرى در بازدارى انسان از گناهان آشکار و پنهان ایفا کند، بر همین اساس در آیات و روایات بر نقش ایمان در بازدارى از گناه بسیار تکیه شده است ؛
به عنوان نمونه قرآن مى فرماید:
«ألَم یَعلَم بِأنّ اللّه یَرى» 1 ؛
آیا انسان نمى داند که خداوند همه اعمالش را مى بیند؟
«إنّ ربّک لَبِالمِرصاد» 2 ؛
قطعاً پروردگار تو در کمینگاه است .
«یَعلَم خائِنَة الاَعیُن و ما تُخفِى الصُّدور »3 ؛
خداوند چشم هایى را که به خیانت گردش مى کند، مى داند و بر آنچه در سینه ها پنهان است، آگاه مى باشد.