پاسخ : آرزوی شهید بعد از شهادت
بهشت شهید :
علاوه بر آن چه در روایت قبل درباره نعمتهای بهشتی ذکر شده است در حدیثی از امام رضا (ع) که از پدرانشان از رسول اکرم (ص) نقل فرمودهاند میخوانیم: «نخستین کسی که وارد بهشت میشود شهید است.»(مجموعهی ورام ج 2 ص 121.(
اما با همه این اوصاف بلند و نعمتهای عظیم، شهدا تنها کسانی هستند که دوست دارند از بهشت خارج شوند. دلیل این علاقه آنان را پیامبر اعظم (ص) اینگونه بیان فرمودهاند.
«کسی نیست که وارد بهشت شود و آرزو کند از آن بیرون رود، مگر شهید که به خاطر کرامتی که از جانب خداوند دیده است آرزو میکند (به دنیا) برگردد و دهها بار کشته شود.»(مستدرک ج 11 ص 13.)
نداشتن درد :
از رسول خدا صلی الله علیه و آ له نقل شده است: «شهید از درد قتل چیزی در نمییابد، مگر آنقدر که کسی از شما از نیشی احساس میکند.»
شاید دلیل این مسئله همان نکاتی است که در روایت اول آمد یعنی دیدن جایگاهش در بهشت و نگاه به چهره عظمت حق تعالی که باعث میشود شهید واله و شیدای آن دیدنیهای جذاب گردد و متوجه دردهای دنیایی نگردد. چنان که درباره آسیه همسر فرعون نقل شده است که هر چه شکنجه او را سختتر میکردند، او بیشتر میخندید و امام باقر (ع) دلیل این برخورد آسیه را این بیان فرمود که در هر شکنجه سختتری جایگاه آسیه را در بهشت به او نشان میدادند.
بالاترین نیکی :
از امام صادق (ع) از پدرانشان نقل شده که رسول خدا (ص) فرمود: «فوق کل ذی بِربِرٌ حتی یُقتل الرجل فی سبیل اللهِ فإذا قتل فی سبیل الله فلیس فوقه برٌ – بالاتر از هر نیکی، نیکی دیگری است تا آدمی در راه خدا کشته شود، هر گاه در راه خدا کشته شد، بالاتر از آن، نیکی وجود ندارد» (الکافی ج 2 ص 348.)
قطره دوست داشتنی :
پیغمبر اکرم (ص) فرمود: «ما من قطرهی احبّ الی الله عزّ و جلّ من قطره دم فی سبیل الله – هیچ قطرهای نزد خدای تعالی محبوبتر از قطره خونی که در راه خدا ریخته شود نیست.»
گرامیترین و شریفترین:
با توجه به فرمایشات ائمه معصومین در این بحث معلوم میشود که شهادت با فضیلتترین مرگهاست، ولی اهمیت موضوع باعث شده تا این ذوات مقدسه به شرافت و کرامت شهادت تصریح نمایند.
از امام صادق (ع) نقل شده که رسول خدا (ص) فرمود: «أشرف المَوتِ قَتلُ الشهادة - شهادت، با شرافتترین مرگ است.»(الأمالی للصدوق ص 487.).
و امیرالمؤمنین علیّ علیهالسلام فرمود: «ارزشمندترین مرگها شهادت است. سوگند به آن کس که جانم به دست اوست هزار ضربت شمشیر برای من آسانتر از مردن در بستر است.».
بخشش گناهان :
امام صادق (ع) فرمود: «شهادت در راه حق کفاره هر گناهی است مگر وام (حقالناس) که کفارهای ندارد جز این که بدهکار آن را ادا کند یا رفیقش از جانب او بپردازد یا طلبکار از آن گذشت کند».
نه تنها گناهان شهید بخشیده میشود، بلکه خداوند حتی گناهان او را بررسی نمیکند و در اصطلاح به روی او نمیآورد.
از ابو بصیر نقل شده که امام صادق (ع) فرمود: «مَن قُتلَ فی سبیل اللهَ لم یُعَرفهُ اللهُ شیئاً مِن سیئاتِه». هر که در راه خدا کشته شود خداوند او را از هیچ یک از گناهانش آگاه نمیگرداند.
و این که چرا از شهید سوالی نمیشود و بی حساب به بهشت میرود سوالی است که اصحاب پیامبر (ص) از ایشان پرسیدند و آن حضرت در پاسخ فرمود: «کفی بالبارقه فوق رأسه فتنة – شهید در زیر برق شمشیری که بالای سرش بود آزمایش خویش را انجام داد و پیشاپیش پاسخ همهی پرسشها را داد.».