دسته اول) افرادی هستند که نه جاذبه دارند و نه دافعه. نه کسی را جذب می کنند و نه کسی را دفع. نه کسی آنها را دوست دارد و نه کسی با آنها دشمنی می ورزد. مثل سنگ بی اثر و بی تفاوت هستند. موجوداتی بی ارزش و پوچ و بی خاصیت.
دسته دوم) آنان که جاذبه دارند اما دافعه ندارند. با همه خوبند و همگان نیز با آنها دوست هستند. دشمنی ندارند. معلوم نیست چگونه توانسته اند در اجتماع متنوع و دارای آدم های گوناگون، چنین باشند. جز این که دروغگو یا متظاهر باشند و با هر کس مطابق خواست او رفتار کنند. آن که در زندگی هدفی دارد قطعا نمی تواند همه را با خود همراه کند.
دسته سوم) آنان که دافعه دارند اما جاذبه ندارند. دشمن می سازند و دوست نمی یابند. کشش مهر و محبت و خصلت انسانی در آنها نیست و بنابراین بمب دافعه هستند و توان جلب یک دوست را هم ندارند.
دسته چهارم) آنان که هم جاذبه دارند و هم دافعه. چون در حیات خویش هدفی را دنبال می کنند. عده ای را با خود همراه می سازند و گروهی را دور می سازند. هم موافق دارند و هم مخالف. البته این امر در داوری نسبت به شخصیت چنین انسان هائی مهم است که چه نوع افرادی را جذب و چه نوع افرادی را دفع می کنند. اگر خوب باشند، خوبان را چون آهن ربا در می ربایند و اگر بد باشند، بدان را.