حرا؛ گونه اي زيبا و شگفت انگيز
جنگلهاي حرا گونهاي از درختان مانگرو هستند كه به دليل ويژگي منحصر به فردشان در مناطق خاصي ميرويند. اينگونه نادر گياهي در ايران در برخي مناطق حاشيه خليجفارس از جمله خليج نايبندان در بوشهر و حاشيه شمال غربي قشم ميرويد.
درختان مانگرو را دانشمندان گياهشناس اروپايي به احترام و ياد ابوعلي سينا، فيلسوف و دانشمند ايراني كه در مورد علم گياهشناسي تحقيقات زيادي دارد Avicienia نام نهادند.
سازمان يونسكو جنگلهاي حراي جزيره قشم را در فهرست ذخاير زيست جهان به ثبت رسانده است.
جنگلهاي حرا محل مناسبي در زمستان براي پرندگان مهاجر است. سالانه بيش از يكصد گونه پرنده آبزي و كنار آبزي در اين منطقه ديده ميشود.
انواع كاكاييها، پرستوهاي دريايي، فلامينگوهاي سرخ پر، حواصيلهاي سفيد و خاكستري از انواع پرندگان مهاجر هستند كه با جمعيتي چند صدتايي و گاه چند هزارتايي به اين مكان مهاجرت ميكنند.
درختان جنگل حرا به نعمت وجود جزر و مدهاي دريا رشد يافته و تكثير ميشوند. به اين ترتيب كه هر 6 ساعت يكبار هنگام جزر كه آب دريا پايين ميرود ريشههاي اين درختان از آب بيرون آمده و اكسيژن مورد نيازشان را از هوا ميگيرند و دوباره در زمان مد كه آب دريا بالا ميآيد به زير آب ميروند.
گاهي در زمان مد، آب دريا چنان بالا ميآيد كه تنها ميتوان سرشاخههاي درختان حرا را ديد.
درختان جنگل حرا رشد خود را با آب شور دريا تطبيق دادهاند. درختان اين جنگل در اواخر تير و اواسط مرداد گل ميدهند و بعد به ميوهاي شبيه بادام تبديل ميشوند.
اين ميوهها پس از مدتي جوانه ميزنند و به داخل آب ميافتند و در خاكهاي ساحلي ريشه دوانده و نمو ميكنند. هر درخت حرا خود به منزله خزانه توليد درختان ديگر است.
ميوه و برگ درختان حرا نيز به عنوان داروي گياهي مورد استفاده قرار ميگيرد، همچنين ريشه درختان حرا به منزله سدي طبيعي عمل ميكند و از فرسايش و ويراني تاسيسات ساحلي توسط امواج و طوفانهاي دريايي محافظت ميكنند.
متأسفانه توسعه ناپايدار، دامن مانگروها را نيز گرفته و اين جنگل هاي منحصر به فرد هم قرباني پروژه هاي عمراني بدون ارزيابي زيست محيطي شده اند.
جنگل حرا (قشم)
جنگلهاي حرا گونهاي از درختان مانگرو هستند كه به دليل ويژگي منحصر به فردشان در مناطق خاصي ميرويند. اينگونه نادر گياهي در ايران در برخي مناطق حاشيه خليجفارس از جمله خليج نايبندان در بوشهر و حاشيه شمال غربي قشم ميرويد.
درختان مانگرو را دانشمندان گياهشناس اروپايي به احترام و ياد ابوعلي سينا، فيلسوف و دانشمند ايراني كه در مورد علم گياهشناسي تحقيقات زيادي دارد Avicienia نام نهادند.
سازمان يونسكو جنگلهاي حراي جزيره قشم را در فهرست ذخاير زيست جهان به ثبت رسانده است.
جنگلهاي حرا محل مناسبي در زمستان براي پرندگان مهاجر است. سالانه بيش از يكصد گونه پرنده آبزي و كنار آبزي در اين منطقه ديده ميشود.
انواع كاكاييها، پرستوهاي دريايي، فلامينگوهاي سرخ پر، حواصيلهاي سفيد و خاكستري از انواع پرندگان مهاجر هستند كه با جمعيتي چند صدتايي و گاه چند هزارتايي به اين مكان مهاجرت ميكنند.
درختان جنگل حرا به نعمت وجود جزر و مدهاي دريا رشد يافته و تكثير ميشوند. به اين ترتيب كه هر 6 ساعت يكبار هنگام جزر كه آب دريا پايين ميرود ريشههاي اين درختان از آب بيرون آمده و اكسيژن مورد نيازشان را از هوا ميگيرند و دوباره در زمان مد كه آب دريا بالا ميآيد به زير آب ميروند.
گاهي در زمان مد، آب دريا چنان بالا ميآيد كه تنها ميتوان سرشاخههاي درختان حرا را ديد.
درختان جنگل حرا رشد خود را با آب شور دريا تطبيق دادهاند. درختان اين جنگل در اواخر تير و اواسط مرداد گل ميدهند و بعد به ميوهاي شبيه بادام تبديل ميشوند.
اين ميوهها پس از مدتي جوانه ميزنند و به داخل آب ميافتند و در خاكهاي ساحلي ريشه دوانده و نمو ميكنند. هر درخت حرا خود به منزله خزانه توليد درختان ديگر است.
ميوه و برگ درختان حرا نيز به عنوان داروي گياهي مورد استفاده قرار ميگيرد، همچنين ريشه درختان حرا به منزله سدي طبيعي عمل ميكند و از فرسايش و ويراني تاسيسات ساحلي توسط امواج و طوفانهاي دريايي محافظت ميكنند.
متأسفانه توسعه ناپايدار، دامن مانگروها را نيز گرفته و اين جنگل هاي منحصر به فرد هم قرباني پروژه هاي عمراني بدون ارزيابي زيست محيطي شده اند.