آيا توبه من پذيرفته مي شود؟؟

nazanin

کاربر با تجربه
"کاربر *ویژه*"
سؤال: من یه بار خودکشی کردم ولی زنده ماندم، قصدم خودکشی بود ولي خدا نخواست بمیرم ضربه ای که با کلاهک آهنی به خودم زدم خیلی محکم نبود. آیا الان من هر چه عبادت کنم ارزشش کمه؟ یا اصلاً بخشیده میشم؟چون من الان توبه کردم .ولی واقعا توبه ام از ته دل است؟ واقعاً پشیمونم. خیلی هم حزب اللهي شدم دوست دارم جز بهترین ها نزد خدا باشم . با این کاری که کردم میتونم بهترین هاباشم یا خیر؟

پاسخ:موفقيت شما را در توبه اي كه انجام داده ايد به شما تبريك مي گوييم در معارف اسلام يقيناً هرگاه كسي از گناهي كه كرده پشيمان شود توبه كننده محسوب مي شود و خداوند او را حتما خواهد آمرزيد. در روايت آمده است كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله وسلم فرمود: «هرگاه مؤمني پشيمان شود و توبه كند خداوند هزار در رحمت در دنيا و آخرت به روي او باز مي كند و هر صبح و شام در رضايت خدا به سر مي بردو براي او در هر ركعت نماز مستحبي كه انجام مي دهد عبادت يك سال نوشته مي شود...» و باز فرمود: كسي كه توبه كند مانند ان است كه گناه نكند. پس شما به توبه خود دلشاد باشيد و ما نيز از شما التماس دعا داريم

portal.anhar.ir
 

arghavan

دوست خوب همه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : آيا توبه من پذيرفته مي شود؟؟

خداوند بخشنده ترین هست و مثل و مانندی نداره
ما هر موقعی که توبه کنیم خداوند ما رو میبخشه و توبه ما رو می پذیرد
چون خداوند هر لحظه منتظر بازگشت ما به سوی خود است.
:53:
 

ضحا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : آيا توبه من پذيرفته مي شود؟؟











آتشی نمى سوزاند "ابراهیم" را
و دریایى غرق نمی کند "موسى" را

کودکی، مادرش او را به دست موجهاى "نیل" می سپارد
تا در خانه ی فرعونِ تشنه به خونَش رشد یابد

دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند
سر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد
مکر زلیخا زندانیش می کند
اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند

از این "قِصَص" قرآنى هنوز هم نیاموختی ؟!

که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند
و خدا نخواهد
نمی توانند
او که یگانه تکیه گاه من و توست !

پس

به "تدبیرش" اعتماد کن

به "
حکمتش
" دل بسپار

به او "
توکل
" کن

و به سمت او "
قدمی بردار
"

تا ده قدم آمدنش به سوى خود را به تماشا بنشینی ...







 

ضحا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : آيا توبه من پذيرفته مي شود؟؟

www.beytoote.com_images_stories_religious_hhr74.jpg




توبه در لغت به معنای رجوع و بازگشت است.
بازگشت در امور فیزیکی معنای روشنی دارد، یعنی این که انسان راهی را برود و سپس آن راه را بر گردد، اما در امور نفسانی و قلبی هم توبه معنای خاص خود را دارد، توبه یعنی روح و نفس انسان که مدتی از حیات خود را با یک سری از صفات و خصلت ها گذرانده و سپری کرده و با آن ها همدم بوده است، به دلیل یک انقلاب و تحول درونی آن ها را ترک کند و بر گردد.

 

ضحا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : آيا توبه من پذيرفته مي شود؟؟


www.beytoote.com_images_stories_religious_hhr76.jpg


مراحل توبه و پاكسازى

از نشانههاى رحمت و لطف وسيع الهى، نعمت توبه و پذيرش توبه از سوى خداوند است، توبه به معنى ترك گناه، بازگشت به سوى خدا و عذرخواهى در پيشگاه خداوند است.

عذرخواهى بر سه گونه است؛

گاهى عذر آورنده مىگويد: من اصلاً فلان كار را انجام ندادهام.
گاهى مىگويد: من به آن جهت اين كار را انجام دادم.
و گاهى مىگويد: اين كار را انجام دادم ولى خطا كردم و بد كردم و اينك پشيمانم.
اين همان توبه است.
 

ضحا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : آيا توبه من پذيرفته مي شود؟؟

L13160815469.jpg


توبه در اسلام داراى شرايطى است؛

1- ترك گناه،
2- پشيمانى از گناه،
3- تصميم بر انجام ندادن دوباره گناه،
4- تلافى و جبران گناه.(1)

توبه همچون بيرون آوردن لباس چركين از بدن و پوشيدن لباس پاك و تميز است. توبه همچون شستشوى بدن آلوده و عطر زدن است.قرآن در آغاز سوره هود مىفرمايد:و ان استغفروا ربكم ثم توبوا اليه (2)؛ و از پروردگار خود آمرزش بطلبيد، سپس به سوى او بازگرديد.آوردن استغفار و توبه در يك آيه، حاكى از آن است كه اين دو با هم تفاوت دارند، اولى به معنى شستشو و دومى به معنى كسب كمالات است. انسان نخست بايد خود را از گناهان پاك سازد و سپس خود را به اوصاف الهى بيارايد، نخست هرگونه معبود باطل را از قلب خود بزدايد و سپس معبود حق را در آن جاى دهد،
به قول حافظ:
تا نفس، مبرّا ز نواهى نكنى دل، آئينه نور الهى نكنى
 

ضحا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : آيا توبه من پذيرفته مي شود؟؟


gonahotowbe.jpg


استغفار و توبه در قرآن

توبه و استغفار در قرآن-در قرآن، ذات پاك خداوند، 91 بار غفور، «بسيار آمرزنده» و 5 بار غفّار، «بسيار بخشنده» ياد شده و در آيات بسيارى، مردم به استغفار و طلب آمرزش از درگاه خدا دعوت شدهاند. و بيش از 80 بار سخن از توبه و پذيرش توبه به ميان آمده است. در اينجا به ذكر چند آيه مىپردازيم:

1- والّذين اِذا فَعَلوا فاحِشَة اَو ظلموا اَنفُسهم ذكروا الله فَاستَغفروا لِذُنوبِهم(3)؛
و از نشانههاى پرهيزكاران آن است كه: هرگاه مرتكب عمل زشتى شوند، يا به خود ستم كنند، به ياد خدا مىافتند و براى گناهان خود از خدا طلب آمرزش مىكنند.

2- و من يَعمَل سُوء او يَظلِم نَفسَه ثُمّ يَستغفِرِ الله يَجد الله غَفوراً رَحيماً(4)؛
كسى كه كار بدى انجام دهد، يا به خود ستم كند، سپس از خداوند طلب آمرزش نمايد، خداوند را آمرزنده و مهربان خواهد يافت.

3- وعد الله الّذينَ آمَنوا و عَمِلوا الصّالِحاتِ لَهم مَغفِرةٌ و اجرٌ عظيم(5)؛
خداوند به آنها كه ايمان آورده و عمل صالح انجام دادهاند وعده آمرزش و پاداش عظيمى داده است.

4- قُل يا عِبادِىَ الَّذينَ اسرفُوا على اَنفُسهِم لا تَقْنطوا مِن رَحمَة الله إنّ الله يَغفرُ الذُّنوبَ جَميعاً إنَّه هو الغَفورُ الرّحيم(6)؛
بگو اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كردهايد، از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مىآمرزد و او بسيار بخشنده و مهربان است.
تعبيراتى كه در اين آيه آمده مانند: «بندگان من»، «نااميد نشويد»، «رحمت خدا»، «آمرزش همه گناهان»، «غفور و رحيم بودن خدا»؛ همه حكايت از وسعت دامنه استغفار و پذيرش توبه و گستردگى رحمت الهى مىكند، به خصوص تعبير به "عبادى"؛ «بندگان من»، كه بيانگر آن است كه همه از خوب و بد، بندگان خدا هستند و خداوند به آنها آنچنان مهربان است كه آنها را بندگان خودش خوانده است. بنابراين چشمانداز اميد به آمرزش، بسيار وسيع و گسترده است.

5- و اِذا سَئَلكَ عِبادِى عَنّى فَانّى قَريبٌ اُجيبُ دَعوَةَ الدّاعِ اِذا دَعانِ فَليَستجيبوا لِى وليُؤمِنوا بى لَعلَّهُم يَرشُدون (7)؛
هنگامى كه بندگانم از تو درباره من سوال كنند، (بگو) من نزديكم به دعا كننده به هنگامى كه مرا مىخواند پاسخ مىگويم، پس بايد دعوت مرا بپذيرند و به من ايمان بياورند تا راه يابند و به مقصد برسند.


 

ضحا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : آيا توبه من پذيرفته مي شود؟؟



www.x_shobhe.com_pic_2683.jpg



از لطايف و نكات بسيار ظريف در نزديك بودن خدا به انسان اين كه در اين آيه خداوند هفت بار، امور را به ذات پاك خود، بدون واسطه نسبت داده است:

بندگان من، درباره من، من نزديكم، مرا مىخواند، من پاسخ مىگويم، دعوت مرا اجابت كند، به من ايمان آورد.
يار نزديكتر از من به من است وين عجب بين كه من از وى دورم

6- ... و تُوبُوا اِلى اللهِ جَمعياً اَيُّها المُؤمِنون (8)؛
اى مؤمنان! همگى به سوى خدا باز گرديد.

7- وَ هُو الّذى يَقبِلُ التَّوبَة مِن عِبادِه (9)؛
و خدا كسى است كه توبه بندگانش را مىپذيرد.

8- ... اِنَّ الله يُحِبُّ التَّوّابِين (449)؛
قطعاً خداوند توبه كنندگان را دوست دارد

.
9- يا ايّها الَّذينَ آمَنوا تُوبُوا اِلَى اللهِ تَوبَةً نَصُوحاً(10)؛ اى كسانى كه ايمان آوردهايد توبه حقيقى و خالص كنيد.

10- و هُو الَّذى يَقبلُ التَّوبَة عَن عِبادِه و يَعفُوا عَنِ السّيّئات (11)؛
او كسى است كه توبه بندگانش را مىپذيرد و از گناهان مىگذرد

11- اَفَلا يَتُوبُونَ اِلَى الله و يَستَغفِروُنَه و اللهُ غَفُورٌ رَحيم (12)؛
آيا توبه نمىكنند و به سوى خدا باز نمىگردند و از او طلب آمرزش نمىنمايند. خداوند آمرزنده مهربان است.
در اين آيه با استفهام انكارى كه بيانگر تاكيد است، خداوند انسانها را به سوى توبه و استغفار دعوت مىنمايد و با ذكر دو صفت "غفور" و "رحيم" بودنش، عواطف آنها را تحريك مىنمايد تا شايد به سوى خدا باز گردند و با آب استغفار، گناهانشان را بشويند و در پرتو توبه بر كمالات و فضايل انسانى خود بيفزايند.
 
بالا