گاهى كردار انسان براى شيطان به قدرى ارزش دارد و او را خوشحال مى كند كه مى گويد: من به اين اعمال راضى شدم؛ گرچه او هيچ كار ديگرى انجام ندهد.
شيطان گفته: هرگاه بنى آدم سه خصلت را دنبال كنند، مرا كافى است. اگر چه اعمال ديگرى را انجام ندهند، همان سه خصلت رضايت من است و بيشتر از آنها نمى خواهم.
1- خود را در ميان خلق بزرگ شمارند و غرور و تكبر به خود راه دهند، مردم را حقير و كوچك حساب كنند، اعمال خود را خوب و باارزش و اعمال مردم را بد و ناپسند بدانند. چنين افرادى از ياران و هواداران من هستند و من از ايشان راضى ام.
2- اعمال زشت و بد و ناپسند انجام داده و آنها را كوچك و بى ارزش جلوه دهند و در عبادات سهل انگار باشند، باكى از انجام دادن گناه نداشته باشند، گناه خود را فراموش نمايند و در صدد توبه نباشند. ايشان هم از ياران من هستند و از آنان رضايت کامل دارم.
3- كارى كه انجام مى دهند از روى خودپسندى يا از روى ريا و بدبينى باشد. مردم را با زبان آزار دهند كه اين از بزرگ ترين گناهان است.
امام صادق(عليه السلام) در اين باره فرمودند:
اى مردم! محافظت زبان از شرايط ايمان است، و دشمن ترين مردم نزد خدا كسانى هستند كه مردم از زبان آنان بترسند.
منبع: ترجمه الحكم الزاهرق، ص 514، حديث 1452