اندکی در احوالات عارفه جلیله بانو امین روحی فداها

[آرام]

​

[FONT=times new roman,times,serif]
[/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif]
[/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif]نفحه ی 13 از النفحات الرحمانیه بانو:[/FONT]​

[FONT=times new roman,times,serif]... در روز عرفه از سال مذکور (1357ق که بانو حدودا 45سال سن داشتند) هنگام مسافرتم از اصفهان به قم گویا می دیدم همه چیز از درخت و گیاهان و صحراها و زمین ها و کوه ها و وادی ها با زبان حال به حمد پروردگارشان تسبیح گویند و برایم فی الجمله کیفیت تسخیر آن ها توسط خداوند و اطاعت کردن آن ها نسبت به خداوند روشن گردید.[/FONT]​

[FONT=times new roman,times,serif]بانو چنان مقام و منزلت والایی در سلوک نفسانی داشتند که اولیائی چون علامه طباطبایی، سید هاشم حداد و ... به دیدار ایشان می رفتند.[/FONT]​

[FONT=times new roman,times,serif]کشفی که ذکر شد، از مراتبیست که برای کمتر شخصی رخ می دهد و کسانی که آیاتی مانند یسبح لله ما فی السموات و الارض و امثال آن را تأویل به تسبیح فطری و تکوینی می کنند معلوم است که به کشف مذکور راه نیافتند.[/FONT]​

[FONT=times new roman,times,serif]بانو کشفیاتی که مربوط به دو سوم ابتدای زندگی پر برکتشان هست را در کتابی به نام النفحات الرحمانیه جمع آوری نمودند که با عنوان نسیم های مهربانی ترجمه شده است، وقتی آدم این کتاب رو می خونه حیرت زده می شه که یک خانم با تمام مشغله هایی که داره به چه مراتب بلندی می تونه راه پیدا کنه.[/FONT]​

[FONT=times new roman,times,serif]بانو امين صاحب هشت فرزند شد كه هفت تن از آنها به مرگى زودرس درگذشتند و فقط يك فرزند پسر از ايشان باقى ماند . وى از اين واقعه با عنوان ابتلا و آزمايش حق تعالى ياد مى‏كرد.[/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif]شاید صبر بانو بر این مصایب و بلایا بود که مراتب عالیه را برایش به ثمر رساند
[/FONT]