آثار انتظار
- نویسنده موضوع داداش مهدی
- تاریخ شروع
پاسخ : آثار انتظار
انتظار ظهور ولیّ عصر (عج) آثار و نتایج فراوان فردی و اجتماعی دارد. امید به آیندهای روشن که سهم بزرگی در حرکتها، کوششها و تلاشهای فردی و اجتماعی
دارد، یکی از این آثارشمرده میشود و چه بسا یکی از جهات تأکید و توصیه انتظار در لسان عترت طاهرین: لحاظ همین فایده بوده است؛ آنگونه که امیر مؤمنان
علی(ع) انتظار فرج را محبوب خدای سبحان دانسته و امید به رحمت خدا را از آثار آن معرفی میکند: <انتظروا الفرج ولا تیأسوا من روحالله، فإنّ أحبّ الأعمال
إلیالله(عزّوجلّ) انتظار فرج>و حضرت سیدالساجدین(ع)، انتظار فرج را از
بزرگترین گشایشها میشمارد: <انتظار الفرج من أعظم العمل>.
2. اصلاحگرایی در عرصههای فردی و اجتماعی
آنکه باور دارد که هیچ تلاشی برای اصلاح امور در غیبت ولیّ خدا ثمربخش نیست، هرگز برای مبارزه با طاغوتیان و مقاومت در برابر دشواریها انگیزهای نخواهد داشت؛ اما آنان که دل به
انتظار راستین سپرده و قلبی مملو از امید به ظهور امامشان دارند و میدانند که دیر یا زود صالحان، حاکمان زمین خواهند بود و حق به صاحبانش باز میگردد و با محو ستم و بیداد امر
جامعه اصلاح و سامان میپذیرد، برای رسیدن به چنین جامعهای خویشتن را اصلاح خواهند کرد و در اصلاح جامعه خود نیز میکوشند، تا زمینه ایجاد و تشکیل آن دولت کریمه را فراهم
آورند.
بر همین اساس، آن که منتظر راستین مصلح جهانی است، هم صالح است و هم مصلح. چنین کسی با اقتدا به دعای مولای خویش از خدای سبحان چنین میخواهد: <اللّهمّ! إنّا
نرغب إلیک فی دولة کریمة، تعزّ بها الإسلام و أهله و تذلّ به النفاق و أهله و تجعلنا فیها من الدعاة إلی طاعتک والقادة إلی سبیلک>.
3. تلاش، پویایی و پیشرفت در تمام عرصهها
آنکه منتظر راستین حجت خداست، هماره در تلاش و تکاپوست تا فرهنگ ناب مهدوی (عج) از علم به عین آید و از گوش به آغوش؛ از این روست که هر متخصص فنآوری که در مکتب
انتظار آموخته گردیده است، در ارائه صحیح تخصّص متعهدانه، هیچ قصوری روا نمیدارد.
اگر امام صادق(ع) فرمود: <لیعدنّ أحدکم لخروج القائم و لو سهماً> ـ یعنی منتظر ظهور آن حضرت حتی یک تیر هم که شد، آماده کند ـ صبغة تمثیل دارد نه تعیین؛ زیرا متخصص نظامی،
آمادگی رزمی وظیفه اوست و کارشناس اقتصادی، رسالتش تلاش برای حل تورم، رفع بیکاری، تعدیل تقاضا و عرضه، تقلیل فاصله رنجآور طبقاتی و تعطیل اسراف و اتراف و ترفّه است و
مجتهد فقهی یا حقوقی یا سیاسی، عهدهدار جهلزدایی و ایستادگی در برابر هجوم فرهنگی و در نهایت، تبیین و تعلیل و حمایت عالمانه از مبانی اعتقادی است.
4. تخلق به فضائل نفسانی
آنکه به راستی امام خویش را موجود میداند و او را مظهر (هُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلیمٌ)، (هُوَ السّمیعُ الْبَصیرُ)و (هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ شَهیدٌ)میشناسد، هماره خویش را در محضر خلیفة الهی و
امام معصوم خود میداند، همانگونه که حضور خدای والا را در مرتبهای بالاتر ادراک میکند و آنگاه بر اساس آموزههای اساسی قرآن در محضر خدای سبحان و خلیفه او حیا پیشه
میکند و از درون و برون، خود را در مشهد حق و امام خویش دیده، و از زشتیها و معاصی دوری میکند و چنین انتظاری موجب تنزیه روح او شده، قلبش را نورانی میسازد.
5. آمادگی برای ظهور
مجموعه آثار تحرکآفرین، امیدبخش و اصلاحگر انتظار راستین، منتظر صادق را بدان سوی رهنمون میشود که چون وقت ظهور ناپیداست، میباید همواره واجد شرایط و لوازم ظهور
مهدی موجود موعود (عج) باشد و همین آمادگی و پرهیز از تسویف و تأخیر، در اصلاح فرد یا جامعه، در بارور شدن فکر فردی و عقل جمعی سهم به سزایی خواهد داشت.
6. استحقاق نگاه تشریفی اهلبیت
آنکه منتظر راستین امام عصر (عج) است، بر اثر تخلق به اخلاق الهی گرد حرام نمیگردد و جانش به گَرد معصیت غبار نمیگیرد و میکوشد در انجام دادن واجب و دوری از معصیت که
در رأس آموزشهای فرعی اسلام است، قصور و تقصیر روا ندارد. واجبات را عمل و از حرامها دوری کند و فراخور توان خویش به انجام دادن مستحب و ترک مکروه نیز اهتمام ورزد؛ و چون
چنین کند، مطلوب مولای خویش را به انجام رسانیده و مستحق عنایت خاص و نگاه تشریفی امام خویش و سایر عترت طاهره: خواهد شد.
7. شکوفاسازی اندیشهها
شکوفایی گنجهای اندیشه انسانها از برترین برنامههای وجود مبارک امام عصر (عج) است، همانگونه که در بسیاری از روایاتِ ظهور حضرتش به اوج گرفتن سطح آگاهی در عصر ظهور
تصریح شده است.سیر طبیعی علوم از سویی و کوشش بیوقفه علما و صاحبان عقل و دانش و فرهنگ از سویی دیگر، سبب گسترش مباحث و معارف علمی و زمینه رشد فکر و
شکوفایی اندیشه را فراهم میآورد. این حرکت و جنبش علمی که با تألیف کتاب یا سایر دستاوردهای علمی و فکری و به دست علما که سربازان واقعی و منتظران حقیقی امام عصر
(عج) اند به وجود میآید، فتنههای برخاسته از خواستههای نفسانی برای خاموش کردن چراغ عقل را ناکام میگذارد و سبب تعالی اندیشه و دانش خواهد گشت.
8. باریابی به مقام اعتماد
انسان منتظر که در پرتو یقین به حضور ذات اقدس الهی و ادراک محضر امام عصر خویش در میدان جهاد اوسط و اکبر به مبارزه با شیطان درون و بیرون قیام میکند، میتواند تا بدان پایه
اوج گیرد که امام معصوم به منظور تجلیل از او و تشویق سایر صحابه به پژوهشگری و پرهیزکاری سخن او را در اثنای قول خویش یادآور میشود و از او سخن نقل کند، همانطور که امام
باقر(ع) میان شاگردانش به سخنی از ابوذر استناد فرمودند.گرچه ابوذر با همه جلالت شأنش معصوم نیست تا سخنش چونان کلام معصوم(ع) حجت باشد، چون معصوم(ع) سخن او را
نقل فرموده است، روشن میشود که بر سخن او صحه گذارده است.
هر چند ولیّ معصوم به نقل قول از غیر معصوم نیاز ندارد، با چنین کاری، الگوسازی میکند و میآموزاند که انسان بر اثر مجاهده با نفس و ادراک حضور خدای سبحان و ولیّ الله عصر
خویش میتواند تا بدان پایه اوج گیرد که مورد اعتماد امام(ع) باشد، به گونهای که امام معصوم از او نقل قول کند.
9. ورود به جایگاه رفیع <منّا اهل البیت>
مقام والای عترت طاهره که همان <مقام محمود عندالله>است، از بالاترین مراتب تقرب به خدای سبحان و آرزوی هر مؤمن صاحب معرفتی است؛ گرچه استقرار در این مقام، یعنی در
رتبه عترت طاهره: میسور و مقدور افراد عادی نیست. از آنجا که هر حقیقت موجودی مراتب فراوانی دارد، ورود به چنین جایگاهی بر حسب مرتبه وجودی هر سالک صادقی، میسور و
مقدور است.
چه بسا منتظران صالح و صادق حجت منتظر (عج) که خویش را در عرصه جهاد اوسط و اکبر پرورده و به بارگاه قبول اهلبیت: باریافتهاند و مشمول نظرة رحیمیة آنان گشتند و مس
وجودشان بر اثر نگاه کیمیایی عترت طاهره گرانبها شده است، در خور مرتبه وجودیشان به مقام محمود اهلبیت: باریابند و مدال <منّا أهل البیت> را بر گردن آویزند، همانگونه که
بزرگانی نظیر فضّة خادمه3، ابوذر، سلمان، و... به لطف ارتباط راستین با ولیّ زمانشان بدین بارگاه بار یافته و بدان افتخار مفتخر شدند.
فضه3، خادمة خانة نورانی علوی و فاطمی است که روزگاری مس وجودی نداشت؛ ولی به برکت وجود کیمیا اثر خاندان عترت، طلایش گردانید و تا مقامی بار یافت که در فضیلت (وَ
یُطْعِمُونَ الطّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسْکینًا وَ یَتیمًا وَ أسیرًا)با موالیانش شرکت جست و به افتخار <منّا اهل البیت> رسید.
منبع: نامه جامعه شماره 28
آثار انتظار
1. امید به آینده
انتظار ظهور ولیّ عصر (عج) آثار و نتایج فراوان فردی و اجتماعی دارد. امید به آیندهای روشن که سهم بزرگی در حرکتها، کوششها و تلاشهای فردی و اجتماعی
دارد، یکی از این آثارشمرده میشود و چه بسا یکی از جهات تأکید و توصیه انتظار در لسان عترت طاهرین: لحاظ همین فایده بوده است؛ آنگونه که امیر مؤمنان
علی(ع) انتظار فرج را محبوب خدای سبحان دانسته و امید به رحمت خدا را از آثار آن معرفی میکند: <انتظروا الفرج ولا تیأسوا من روحالله، فإنّ أحبّ الأعمال
إلیالله(عزّوجلّ) انتظار فرج>و حضرت سیدالساجدین(ع)، انتظار فرج را از
بزرگترین گشایشها میشمارد: <انتظار الفرج من أعظم العمل>.
2. اصلاحگرایی در عرصههای فردی و اجتماعی
آنکه باور دارد که هیچ تلاشی برای اصلاح امور در غیبت ولیّ خدا ثمربخش نیست، هرگز برای مبارزه با طاغوتیان و مقاومت در برابر دشواریها انگیزهای نخواهد داشت؛ اما آنان که دل به
انتظار راستین سپرده و قلبی مملو از امید به ظهور امامشان دارند و میدانند که دیر یا زود صالحان، حاکمان زمین خواهند بود و حق به صاحبانش باز میگردد و با محو ستم و بیداد امر
جامعه اصلاح و سامان میپذیرد، برای رسیدن به چنین جامعهای خویشتن را اصلاح خواهند کرد و در اصلاح جامعه خود نیز میکوشند، تا زمینه ایجاد و تشکیل آن دولت کریمه را فراهم
آورند.
بر همین اساس، آن که منتظر راستین مصلح جهانی است، هم صالح است و هم مصلح. چنین کسی با اقتدا به دعای مولای خویش از خدای سبحان چنین میخواهد: <اللّهمّ! إنّا
نرغب إلیک فی دولة کریمة، تعزّ بها الإسلام و أهله و تذلّ به النفاق و أهله و تجعلنا فیها من الدعاة إلی طاعتک والقادة إلی سبیلک>.
3. تلاش، پویایی و پیشرفت در تمام عرصهها
آنکه منتظر راستین حجت خداست، هماره در تلاش و تکاپوست تا فرهنگ ناب مهدوی (عج) از علم به عین آید و از گوش به آغوش؛ از این روست که هر متخصص فنآوری که در مکتب
انتظار آموخته گردیده است، در ارائه صحیح تخصّص متعهدانه، هیچ قصوری روا نمیدارد.
اگر امام صادق(ع) فرمود: <لیعدنّ أحدکم لخروج القائم و لو سهماً> ـ یعنی منتظر ظهور آن حضرت حتی یک تیر هم که شد، آماده کند ـ صبغة تمثیل دارد نه تعیین؛ زیرا متخصص نظامی،
آمادگی رزمی وظیفه اوست و کارشناس اقتصادی، رسالتش تلاش برای حل تورم، رفع بیکاری، تعدیل تقاضا و عرضه، تقلیل فاصله رنجآور طبقاتی و تعطیل اسراف و اتراف و ترفّه است و
مجتهد فقهی یا حقوقی یا سیاسی، عهدهدار جهلزدایی و ایستادگی در برابر هجوم فرهنگی و در نهایت، تبیین و تعلیل و حمایت عالمانه از مبانی اعتقادی است.
4. تخلق به فضائل نفسانی
آنکه به راستی امام خویش را موجود میداند و او را مظهر (هُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلیمٌ)، (هُوَ السّمیعُ الْبَصیرُ)و (هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ شَهیدٌ)میشناسد، هماره خویش را در محضر خلیفة الهی و
امام معصوم خود میداند، همانگونه که حضور خدای والا را در مرتبهای بالاتر ادراک میکند و آنگاه بر اساس آموزههای اساسی قرآن در محضر خدای سبحان و خلیفه او حیا پیشه
میکند و از درون و برون، خود را در مشهد حق و امام خویش دیده، و از زشتیها و معاصی دوری میکند و چنین انتظاری موجب تنزیه روح او شده، قلبش را نورانی میسازد.
5. آمادگی برای ظهور
مجموعه آثار تحرکآفرین، امیدبخش و اصلاحگر انتظار راستین، منتظر صادق را بدان سوی رهنمون میشود که چون وقت ظهور ناپیداست، میباید همواره واجد شرایط و لوازم ظهور
مهدی موجود موعود (عج) باشد و همین آمادگی و پرهیز از تسویف و تأخیر، در اصلاح فرد یا جامعه، در بارور شدن فکر فردی و عقل جمعی سهم به سزایی خواهد داشت.
6. استحقاق نگاه تشریفی اهلبیت
آنکه منتظر راستین امام عصر (عج) است، بر اثر تخلق به اخلاق الهی گرد حرام نمیگردد و جانش به گَرد معصیت غبار نمیگیرد و میکوشد در انجام دادن واجب و دوری از معصیت که
در رأس آموزشهای فرعی اسلام است، قصور و تقصیر روا ندارد. واجبات را عمل و از حرامها دوری کند و فراخور توان خویش به انجام دادن مستحب و ترک مکروه نیز اهتمام ورزد؛ و چون
چنین کند، مطلوب مولای خویش را به انجام رسانیده و مستحق عنایت خاص و نگاه تشریفی امام خویش و سایر عترت طاهره: خواهد شد.
7. شکوفاسازی اندیشهها
شکوفایی گنجهای اندیشه انسانها از برترین برنامههای وجود مبارک امام عصر (عج) است، همانگونه که در بسیاری از روایاتِ ظهور حضرتش به اوج گرفتن سطح آگاهی در عصر ظهور
تصریح شده است.سیر طبیعی علوم از سویی و کوشش بیوقفه علما و صاحبان عقل و دانش و فرهنگ از سویی دیگر، سبب گسترش مباحث و معارف علمی و زمینه رشد فکر و
شکوفایی اندیشه را فراهم میآورد. این حرکت و جنبش علمی که با تألیف کتاب یا سایر دستاوردهای علمی و فکری و به دست علما که سربازان واقعی و منتظران حقیقی امام عصر
(عج) اند به وجود میآید، فتنههای برخاسته از خواستههای نفسانی برای خاموش کردن چراغ عقل را ناکام میگذارد و سبب تعالی اندیشه و دانش خواهد گشت.
8. باریابی به مقام اعتماد
انسان منتظر که در پرتو یقین به حضور ذات اقدس الهی و ادراک محضر امام عصر خویش در میدان جهاد اوسط و اکبر به مبارزه با شیطان درون و بیرون قیام میکند، میتواند تا بدان پایه
اوج گیرد که امام معصوم به منظور تجلیل از او و تشویق سایر صحابه به پژوهشگری و پرهیزکاری سخن او را در اثنای قول خویش یادآور میشود و از او سخن نقل کند، همانطور که امام
باقر(ع) میان شاگردانش به سخنی از ابوذر استناد فرمودند.گرچه ابوذر با همه جلالت شأنش معصوم نیست تا سخنش چونان کلام معصوم(ع) حجت باشد، چون معصوم(ع) سخن او را
نقل فرموده است، روشن میشود که بر سخن او صحه گذارده است.
هر چند ولیّ معصوم به نقل قول از غیر معصوم نیاز ندارد، با چنین کاری، الگوسازی میکند و میآموزاند که انسان بر اثر مجاهده با نفس و ادراک حضور خدای سبحان و ولیّ الله عصر
خویش میتواند تا بدان پایه اوج گیرد که مورد اعتماد امام(ع) باشد، به گونهای که امام معصوم از او نقل قول کند.
9. ورود به جایگاه رفیع <منّا اهل البیت>
مقام والای عترت طاهره که همان <مقام محمود عندالله>است، از بالاترین مراتب تقرب به خدای سبحان و آرزوی هر مؤمن صاحب معرفتی است؛ گرچه استقرار در این مقام، یعنی در
رتبه عترت طاهره: میسور و مقدور افراد عادی نیست. از آنجا که هر حقیقت موجودی مراتب فراوانی دارد، ورود به چنین جایگاهی بر حسب مرتبه وجودی هر سالک صادقی، میسور و
مقدور است.
چه بسا منتظران صالح و صادق حجت منتظر (عج) که خویش را در عرصه جهاد اوسط و اکبر پرورده و به بارگاه قبول اهلبیت: باریافتهاند و مشمول نظرة رحیمیة آنان گشتند و مس
وجودشان بر اثر نگاه کیمیایی عترت طاهره گرانبها شده است، در خور مرتبه وجودیشان به مقام محمود اهلبیت: باریابند و مدال <منّا أهل البیت> را بر گردن آویزند، همانگونه که
بزرگانی نظیر فضّة خادمه3، ابوذر، سلمان، و... به لطف ارتباط راستین با ولیّ زمانشان بدین بارگاه بار یافته و بدان افتخار مفتخر شدند.
فضه3، خادمة خانة نورانی علوی و فاطمی است که روزگاری مس وجودی نداشت؛ ولی به برکت وجود کیمیا اثر خاندان عترت، طلایش گردانید و تا مقامی بار یافت که در فضیلت (وَ
یُطْعِمُونَ الطّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسْکینًا وَ یَتیمًا وَ أسیرًا)با موالیانش شرکت جست و به افتخار <منّا اهل البیت> رسید.
منبع: نامه جامعه شماره 28
پاسخ : آثار انتظار
یکی دیگر از آثار انتظار، خودسازی هست که به دو بخش فردی و اجتماعی تقسیم بندی میشه:
-خود سازی فردى : منتظِر، هميشه بايد خودساخته و اَماده باشد. براى تحقق بخشيدن به چنين انقلاب عظيمى، افرادی بزرگ مصمم، نيرومند، خودساخته، شكست ناپذير و داراى بينش عميق لا زم است. خودسازى براى چنين هدفى، مستلزم به كار بستن برنامه هاى اجتماعى، فكرى واخلاقى است.
- خود سازی اجتماعی منتظِر، علاوه بر خودسازى خويش، بايد مراقب حال ديگران نيز باشد و علاوه بر اصلاح خويش، در اصلاح ديگران و جامعهْ خود نيز بكوشد. در ميدان مبارزه، هيچ فردى نمى تواند از حال ديگران غافل بماند، بلكه موظف است هر نقطه ضعفى راكه در هركجا مى بيند، اصلاح كند و هر موضع اَسيب پذيرى را ترميم نمايد.
یکی دیگر از آثار انتظار، خودسازی هست که به دو بخش فردی و اجتماعی تقسیم بندی میشه:
-خود سازی فردى : منتظِر، هميشه بايد خودساخته و اَماده باشد. براى تحقق بخشيدن به چنين انقلاب عظيمى، افرادی بزرگ مصمم، نيرومند، خودساخته، شكست ناپذير و داراى بينش عميق لا زم است. خودسازى براى چنين هدفى، مستلزم به كار بستن برنامه هاى اجتماعى، فكرى واخلاقى است.
- خود سازی اجتماعی منتظِر، علاوه بر خودسازى خويش، بايد مراقب حال ديگران نيز باشد و علاوه بر اصلاح خويش، در اصلاح ديگران و جامعهْ خود نيز بكوشد. در ميدان مبارزه، هيچ فردى نمى تواند از حال ديگران غافل بماند، بلكه موظف است هر نقطه ضعفى راكه در هركجا مى بيند، اصلاح كند و هر موضع اَسيب پذيرى را ترميم نمايد.
پاسخ : آثار انتظار
اثر مهم ديگري که انتظار مهدي دارد حل نشدن در مفاسد محيط و عدم تسليم در برابر آلودگيها است.
توضيح اين که هنگامي که فساد فراگير ميشود و اکثريت يا جمع کثيري رابه آلودگي ميکشاند گاهي افراد پاک در يک بن بست سخت رواني قرار ميگيرند، بن بستي که از يأس اصلاحات سرچشمه ميگيرد.
گاهي آنها فکر ميکنند که کار از کار گذشته و ديگر اميدي به اصلاح نيست و تلاش و کوشش براي پاک نگاهداشتن خويش بيهوده است اين نوميدي و ياس ممکن است آنها را تدريجا به سوي فساد و همرنگي با محيط بکشاند و نتوانند خود را به صورت يک اقليت صالح در برابر اکثريت ناسالم حفظ کنند و همرنگ جماعت نشدن را موجب رسوايي بدانند.
تنها چيزي که ميتواند در آنها اميد بدمد و به مقاومت و خويشتن داري دعوت کند و نگذارد در محيط فاسد حل شوند اميد به اصلاح نهايي است تنها در اين صورت است که آنها دست از تلاش و کوشش براي حفظ پاکي و اصلاح ديگران بر نخواهند داشت.
.............................
آثار انتظار مهدی موعود/ ناصر مکارم شیرازی
اثر مهم ديگري که انتظار مهدي دارد حل نشدن در مفاسد محيط و عدم تسليم در برابر آلودگيها است.
توضيح اين که هنگامي که فساد فراگير ميشود و اکثريت يا جمع کثيري رابه آلودگي ميکشاند گاهي افراد پاک در يک بن بست سخت رواني قرار ميگيرند، بن بستي که از يأس اصلاحات سرچشمه ميگيرد.
گاهي آنها فکر ميکنند که کار از کار گذشته و ديگر اميدي به اصلاح نيست و تلاش و کوشش براي پاک نگاهداشتن خويش بيهوده است اين نوميدي و ياس ممکن است آنها را تدريجا به سوي فساد و همرنگي با محيط بکشاند و نتوانند خود را به صورت يک اقليت صالح در برابر اکثريت ناسالم حفظ کنند و همرنگ جماعت نشدن را موجب رسوايي بدانند.
تنها چيزي که ميتواند در آنها اميد بدمد و به مقاومت و خويشتن داري دعوت کند و نگذارد در محيط فاسد حل شوند اميد به اصلاح نهايي است تنها در اين صورت است که آنها دست از تلاش و کوشش براي حفظ پاکي و اصلاح ديگران بر نخواهند داشت.
.............................
آثار انتظار مهدی موعود/ ناصر مکارم شیرازی
پاسخ : آثار انتظار
اگر ميبينيم در دستورات اسلامي يأس از آمرزش يکي از برزگترين گناهان شمرده شده است و ممکن است افراد ناوارد تعجب کنند که چرا يأس از رحمت خدا اينقدر مهم تلقي شده است حتي مهمتر از بسياري از گناهان، فلسفهاش در حقيقت همين است که گناهگار مأيوس از رحمت هيچ دليلي ندارد که به فکر جبران بيفتد و يا لااقل دست از ادامه گناه بردارد و منطق او اين است اکنون که آب از سر من گذشته است چه يک قامت چه صد قامت، من که رسواي جهانم غم دنيا هيچ است. بالاتر از سياهي رنگ ديگر نيست، آخرش جهنم است من که هم اکنون آنرا براي خود خريدهام از چه ميترسم و مانند اين منطقها...
اما هنگامي که روزنه اميد براي او گشوده شود، اميد به عفو پروردگار، اميد به تغيير وضع موجود نقطه عطفي در زندگي او خواهدشد و او را به توقف کردن در مسير گناه و بازگشت به سوي پاکي و اصلاح دعوت ميکند.
به همين دليل اميد را ميتوان همواره به عنوان يک عامل موثر تربيتي در مورد افراد فاسد شناخت همچنين افراد صالحي که در محيطهاي فاسد گرفتارند بدون اميد نميتوانند خويشتن را حفظ کنند.
نتيجه اين که انتظار ظهور مصلحي که هر قدر دنيا فاسدتر ميشود اميد ظهورش بيشتر ميگردد اثر فزاينده رواني در معتقدان دارد و آنهارا در برابر امواج نيرومند فساد بيمه ميکند آنهانه تنها با گسترش دامنه فساد محيط مأيوس نميشوند بلکه به مقتضاي «وعده وصل چون شود نزديک - آتش عشق تيزتر گردد» وصول به هدف را در برابر خويش ميبينند و کوششان براي مبارزه با فساد و يا حفظ خويشتن با شوق و عشق زيادتري تعقيب ميگردد.
..................
اگر ميبينيم در دستورات اسلامي يأس از آمرزش يکي از برزگترين گناهان شمرده شده است و ممکن است افراد ناوارد تعجب کنند که چرا يأس از رحمت خدا اينقدر مهم تلقي شده است حتي مهمتر از بسياري از گناهان، فلسفهاش در حقيقت همين است که گناهگار مأيوس از رحمت هيچ دليلي ندارد که به فکر جبران بيفتد و يا لااقل دست از ادامه گناه بردارد و منطق او اين است اکنون که آب از سر من گذشته است چه يک قامت چه صد قامت، من که رسواي جهانم غم دنيا هيچ است. بالاتر از سياهي رنگ ديگر نيست، آخرش جهنم است من که هم اکنون آنرا براي خود خريدهام از چه ميترسم و مانند اين منطقها...
اما هنگامي که روزنه اميد براي او گشوده شود، اميد به عفو پروردگار، اميد به تغيير وضع موجود نقطه عطفي در زندگي او خواهدشد و او را به توقف کردن در مسير گناه و بازگشت به سوي پاکي و اصلاح دعوت ميکند.
به همين دليل اميد را ميتوان همواره به عنوان يک عامل موثر تربيتي در مورد افراد فاسد شناخت همچنين افراد صالحي که در محيطهاي فاسد گرفتارند بدون اميد نميتوانند خويشتن را حفظ کنند.
نتيجه اين که انتظار ظهور مصلحي که هر قدر دنيا فاسدتر ميشود اميد ظهورش بيشتر ميگردد اثر فزاينده رواني در معتقدان دارد و آنهارا در برابر امواج نيرومند فساد بيمه ميکند آنهانه تنها با گسترش دامنه فساد محيط مأيوس نميشوند بلکه به مقتضاي «وعده وصل چون شود نزديک - آتش عشق تيزتر گردد» وصول به هدف را در برابر خويش ميبينند و کوششان براي مبارزه با فساد و يا حفظ خويشتن با شوق و عشق زيادتري تعقيب ميگردد.
..................
آثار انتظار مهدی موعود/ ناصر مکارم شیرازی
پاسخ : آثار انتظار
انتظار ، موجب خودسازى فردى و اجتماعى مى گردد ; چون نمى شود كسى منتظر مصلح كل باشد ، امّا خود ، ناپاك و آلوده باشد . منتِظر هميشه ، خود را با هدف منتظَر هماهنگ مى كند...
زندگاني منتظر فرج امام زمان (عليه السلام) با آرزوي ياري کردن امام (عليه السلام) و اميد پيوستن به ايشان شکل ميگيرد و اين نوع زندگي خود از بالاترين فرجها براي مؤمن منتظر ميباشد.
بنابراين او خود را براي نيل به آرزوي بزرگش آماده ميکند. و براي رسيدن به اين مقصود، در قدم اول، رابطهي خود را با امام (عليه السلام) قويتر ميسازد. رابطه با امام عصر (عليه السلام) اين است که انسان خود را ملزم سازد که در هيچ امري از ايشان فاصله نگيرد و در همهي امور زندگي با حضرتش اتصال و ارتباط داشته و مقيد به تبعيت از ايشان باشد.
دومين قدم در ايجاد آمادگي براي پيوستن به امام (عليه السلام) اين است که منتظر، همهي نيروهاي مادي و معنوي خود را در جهت ياري امام (عليه السلام) و در خدمت برآورده شدن اهداف ايشان قرار دهد.
انتظار ، موجب خودسازى فردى و اجتماعى مى گردد ; چون نمى شود كسى منتظر مصلح كل باشد ، امّا خود ، ناپاك و آلوده باشد . منتِظر هميشه ، خود را با هدف منتظَر هماهنگ مى كند...
زندگاني منتظر فرج امام زمان (عليه السلام) با آرزوي ياري کردن امام (عليه السلام) و اميد پيوستن به ايشان شکل ميگيرد و اين نوع زندگي خود از بالاترين فرجها براي مؤمن منتظر ميباشد.
بنابراين او خود را براي نيل به آرزوي بزرگش آماده ميکند. و براي رسيدن به اين مقصود، در قدم اول، رابطهي خود را با امام (عليه السلام) قويتر ميسازد. رابطه با امام عصر (عليه السلام) اين است که انسان خود را ملزم سازد که در هيچ امري از ايشان فاصله نگيرد و در همهي امور زندگي با حضرتش اتصال و ارتباط داشته و مقيد به تبعيت از ايشان باشد.
دومين قدم در ايجاد آمادگي براي پيوستن به امام (عليه السلام) اين است که منتظر، همهي نيروهاي مادي و معنوي خود را در جهت ياري امام (عليه السلام) و در خدمت برآورده شدن اهداف ايشان قرار دهد.
پاسخ : آثار انتظار
آثار اعتقاد به مهدويت را ميتوان به دو بخش فردي و اجتماعي تقسيم نمود. از آنجا كه بايد پاسخ ما كوتاه باشد به تقسيم بندي هر بخش و ذكر مثال اكتفا ميشود:
آثار فردي:
1. ايجاد و تقويت و استحكام اعتقاد به توحيد و عدل الهي؛ ايجاد عدالت كامل و رفع هرگونه ظلم در جهان ميتواند اعتقاد به توحيد و اجراي عدالت را كه از اسول اعتقادي دين اسلام و ساير اديان الهي است، به اثبات برساند و باعث اعتقاد فردي ميشود؛
2. ايجاد اميد به زندگي و صبر در مقابل ناملايمات بخاطر فرداي روشن؛
3. ايجاد حركت مضاعف و شور و نشاط بيشتر در مسير زندگي فردي؛
4. ارتباط معنوي دائم با احساس حضور امام معصومي كه ناظر بر اعمال انسان است؛
5. رشد و تكامل تربيتي در اخلاق و رفتار و ساير شئون زندگي؛
6. تقويت بعد عبادي به وسيله ارتباط معنوي با امام زمان(ع) از طريق نماز امام زمان(ع) و دعاي عهد و دعاي فرج و امثال اين ادعيه كه باعث رشد عبوديت فرد خواهد شد.
آثار اجتماعي:
اين بخش در سه فصل مورد تحقيق و بررسي قرار ميگيرد:
فصل اول: آثار اجتماعي ـ ديني
فصل دوم: آثار اجتماعي ـ تربيتي
فصل سوم: آثار اجتماعي ـ سياسي
آثار اعتقاد به مهدويت را ميتوان به دو بخش فردي و اجتماعي تقسيم نمود. از آنجا كه بايد پاسخ ما كوتاه باشد به تقسيم بندي هر بخش و ذكر مثال اكتفا ميشود:
آثار فردي:
1. ايجاد و تقويت و استحكام اعتقاد به توحيد و عدل الهي؛ ايجاد عدالت كامل و رفع هرگونه ظلم در جهان ميتواند اعتقاد به توحيد و اجراي عدالت را كه از اسول اعتقادي دين اسلام و ساير اديان الهي است، به اثبات برساند و باعث اعتقاد فردي ميشود؛
2. ايجاد اميد به زندگي و صبر در مقابل ناملايمات بخاطر فرداي روشن؛
3. ايجاد حركت مضاعف و شور و نشاط بيشتر در مسير زندگي فردي؛
4. ارتباط معنوي دائم با احساس حضور امام معصومي كه ناظر بر اعمال انسان است؛
5. رشد و تكامل تربيتي در اخلاق و رفتار و ساير شئون زندگي؛
6. تقويت بعد عبادي به وسيله ارتباط معنوي با امام زمان(ع) از طريق نماز امام زمان(ع) و دعاي عهد و دعاي فرج و امثال اين ادعيه كه باعث رشد عبوديت فرد خواهد شد.
آثار اجتماعي:
اين بخش در سه فصل مورد تحقيق و بررسي قرار ميگيرد:
فصل اول: آثار اجتماعي ـ ديني
فصل دوم: آثار اجتماعي ـ تربيتي
فصل سوم: آثار اجتماعي ـ سياسي
پاسخ : آثار انتظار
الف. آثار اجتماعي ـ ديني (رفتارهاي ديني جمعي):
1. مراسم نيمه شعبان و ايجاد شور و نشاط ديني در بين افراد جامعه: اينگونه مراسم لزوم اجراي عدالت را به افراد يادآوري كرده و شوق اميد و انتظار فرج را به صورت فرهنگ عمومي در ميآورد.
2. برگزاري مجالس دعا: دعاي ندبه، آل ياسين، جامعه كبيره و ساير دعاهاي مربوط به امام زمان(ع).
3. توجه به مكانهاي منسوب به حضرت مهدي(ع): مسجد جمكران و مسجد امام حسن عسكري(ع) در قم و مسجد سهله در كوفه و شهر مكه و صحراي عرفات توجه به اين مكانها محبت و اعتقاد به خدا را تقويت كرده، انسانها را به سوي عبادت و توجه ويژه به معنويات سوق ميدهد.
4. صدقه دادن براي سلامتي امام زمان(ع): اين رفتار فردي علاوه بر ايجاد روحيه امام دوستي، ولايت و توجه به محبوب و ثواب عبادي، باعث يك نوع رفتار اجتماعي و ايجاد روحيه نوع دوستي و كمك به دفع فقر در جامعه نيز خواهد شد.
ب. آثار اجتماعي ـ تربيتي:
1. روحيه انتظار: انتظار افراد جامعه، براي تحقق هدفي والا و واقعي يعني برقراري عدالت واقعي در همه ابعاد، ميتواند موتور حركتي براي پيشرفت جامعه به سوي ايجاد مؤلفههاي عدالت شود.
2. اميد به آيندهاي روشن: جامعهاي كه معتقد به مهدويت است هيچگاه دچار سردرگمي سياسي و انحطاط فرهنگي نخواهد شد. اميد به هدفي مقدس و دست يافتني، انسان را به سوي طرح و برنامه براي سعادت و پيشرفت و تلاش براي تحقق و اجراي آن برنامه حركت ميدهد.
ج. آثار اجتماعي ـ سياسي:
جامعه اي كه معتقد به مهدويت است در رأس اهداف آن، رفع ظلم و ستم و مبارزه با ظالمان و ستمكاران در جامعه خواهد بود. انقلابهاي بزرگ ديني ـ سياسي در جوامع از آثار همين اعتقاد است همانند انقلاب اسلامي ايران كه نقطه عطفي در تاريخ مبارزه با رژيمهاي عدالت ستيز و استعمارگر ميباشد.
الف. آثار اجتماعي ـ ديني (رفتارهاي ديني جمعي):
1. مراسم نيمه شعبان و ايجاد شور و نشاط ديني در بين افراد جامعه: اينگونه مراسم لزوم اجراي عدالت را به افراد يادآوري كرده و شوق اميد و انتظار فرج را به صورت فرهنگ عمومي در ميآورد.
2. برگزاري مجالس دعا: دعاي ندبه، آل ياسين، جامعه كبيره و ساير دعاهاي مربوط به امام زمان(ع).
3. توجه به مكانهاي منسوب به حضرت مهدي(ع): مسجد جمكران و مسجد امام حسن عسكري(ع) در قم و مسجد سهله در كوفه و شهر مكه و صحراي عرفات توجه به اين مكانها محبت و اعتقاد به خدا را تقويت كرده، انسانها را به سوي عبادت و توجه ويژه به معنويات سوق ميدهد.
4. صدقه دادن براي سلامتي امام زمان(ع): اين رفتار فردي علاوه بر ايجاد روحيه امام دوستي، ولايت و توجه به محبوب و ثواب عبادي، باعث يك نوع رفتار اجتماعي و ايجاد روحيه نوع دوستي و كمك به دفع فقر در جامعه نيز خواهد شد.
ب. آثار اجتماعي ـ تربيتي:
1. روحيه انتظار: انتظار افراد جامعه، براي تحقق هدفي والا و واقعي يعني برقراري عدالت واقعي در همه ابعاد، ميتواند موتور حركتي براي پيشرفت جامعه به سوي ايجاد مؤلفههاي عدالت شود.
2. اميد به آيندهاي روشن: جامعهاي كه معتقد به مهدويت است هيچگاه دچار سردرگمي سياسي و انحطاط فرهنگي نخواهد شد. اميد به هدفي مقدس و دست يافتني، انسان را به سوي طرح و برنامه براي سعادت و پيشرفت و تلاش براي تحقق و اجراي آن برنامه حركت ميدهد.
ج. آثار اجتماعي ـ سياسي:
جامعه اي كه معتقد به مهدويت است در رأس اهداف آن، رفع ظلم و ستم و مبارزه با ظالمان و ستمكاران در جامعه خواهد بود. انقلابهاي بزرگ ديني ـ سياسي در جوامع از آثار همين اعتقاد است همانند انقلاب اسلامي ايران كه نقطه عطفي در تاريخ مبارزه با رژيمهاي عدالت ستيز و استعمارگر ميباشد.