در تمام جوامع مختلف دنیا نوجوانان آسیب پذیرترین قشر در برابر پدیده مهلك اعتیاد می باشند. بطور كلی دوران نوجوانی دورانی پر كشمكش و اغلب دشوار در زندگی هر فردی می باشد .
نوجوانی قبل از هر چیز دوران تغییرات در رشد جسمانی ،جنسی ، روانی و شناختی و همچنین تغییرات در الزامات اجتماعی است عدم وجود شرایط مناسب بهداشتی و تربیتی و فرهنگی و اجتماعی برای گذر از چنین مرحله حساسی باعث بوجود آمدن آسیب و بزه اجتماعی نظیر اعتیاد می شود.نوجوانان به خاطر خصوصیات نوجوانی آسیب پذیری زیادی دارند . نوجوانان پویا و جستجوگر به هر جا سر می كشند. اگر در مسیرشان راههایی گشوده شود كه لذت و بی خبری در آن راهها وجود داشته باشد نوجوانان به سرعت جذب آن راه ها می شوند. حتی نوجوانانی كه پاك و صالح هستند از روی كنجكاوی ممكن است كه به راههای انحرافی سری بزنند.
بنابراین به تعبیری می شود گفت كه زمینه های انحراف و بزه های اجتماعی بشكل بالقوه در نوجوانان وجود دارد و اگر چنانچه محیط برای نوجوانان مساعد نباشد به انحراف كشیده می شوند و در دام آسیب های اجتماعی نظیر اعتیاد گرفتار می شوند.شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در نهایت بهت و ناباوری با نوجوان هایی روبه رو شوید که استفاده از مشروب یا مواد مخدر را بد نمی دانند. شاید یک دلیل آن، رخنه فرهنگ بیگانه از طریق ماهواره ، اینترنت و یا فیلم های نامناسب باشد که گاهی فضای خانواده ها را مسموم می کند. شاید هم به دلیل آن باشد که عده ای از والدین داروهایی را که باید پزشک تجویز کند، به قصد کسب احساس بهتر و یا رسیدن به آرامش به طور سرخود مصرف می کنند و نوجوان هم به والدین خود نگاه می کند.
متاسفانه تعداد نوجوان هایی که از این مواد استفاده می کنند، زیاد است. البته بیشترشان به طور منظم مصرف نمی کنند و اغلب در هنگام فراغت از تحصیل عده کمی به سمت مواد قوی تر گرایش پیدا می کنند و بیشترشان به صورت گاه و بی گاه و تفننی (که البته باز هم عمل خطرناکی است) استفاده می کنند.
افراد کم سن و سال تر گاهی فقط به دلیل کنجکاوی سراغ مواد می روند، چیزهایی شنیده اند که برای مثال مواد مخدر، فرد را بالا می برد یا احساس خوبی به آدم می دهد یا آرامش به وجود می آورد، اعتماد به نفس می دهد و... این اتفاقات غلط از علل گرایش نوجوانان بوده است.
عده ای دیگر به دلیل پذیرش در گروه هم سالان خود و براساس این شعار که خواهی نشوی رسوا هم رنگ جماعت شو، به سمت مصرف مواد کشیده می شوند. عده ای دیگر از نوجوان ها هم از مواد مخدر به عنوان وسیله ای برای اعلام استقلال (به خصوص وقتی با خانواده مشکل دارند) استفاده می کنند، عده ای دیگر نیز به غلط فکر می کنند که مواد مخدر گذرگاه عبور از نوجوانی به بزرگسالی است! به خصوص اگر والدین دانسته باشند که از مواد مخدر مانند سیگار استفاده می کنند.
متاسفانه برخی نوجوان ها نمی خواهند درک کنند که تغییر خلق حاصل از سوء مصرف مواد، فقط یک راه فرار و احساس کاذب است و بیشتر تاثیر تلقینی داروهاست که موجب می شود فرد احساس کند که حالش بهتر شده و این به استفاده بیشتر و بالاخره اعتیاد منجر می شود.
نوجوانی قبل از هر چیز دوران تغییرات در رشد جسمانی ،جنسی ، روانی و شناختی و همچنین تغییرات در الزامات اجتماعی است عدم وجود شرایط مناسب بهداشتی و تربیتی و فرهنگی و اجتماعی برای گذر از چنین مرحله حساسی باعث بوجود آمدن آسیب و بزه اجتماعی نظیر اعتیاد می شود.نوجوانان به خاطر خصوصیات نوجوانی آسیب پذیری زیادی دارند . نوجوانان پویا و جستجوگر به هر جا سر می كشند. اگر در مسیرشان راههایی گشوده شود كه لذت و بی خبری در آن راهها وجود داشته باشد نوجوانان به سرعت جذب آن راه ها می شوند. حتی نوجوانانی كه پاك و صالح هستند از روی كنجكاوی ممكن است كه به راههای انحرافی سری بزنند.
بنابراین به تعبیری می شود گفت كه زمینه های انحراف و بزه های اجتماعی بشكل بالقوه در نوجوانان وجود دارد و اگر چنانچه محیط برای نوجوانان مساعد نباشد به انحراف كشیده می شوند و در دام آسیب های اجتماعی نظیر اعتیاد گرفتار می شوند.شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در نهایت بهت و ناباوری با نوجوان هایی روبه رو شوید که استفاده از مشروب یا مواد مخدر را بد نمی دانند. شاید یک دلیل آن، رخنه فرهنگ بیگانه از طریق ماهواره ، اینترنت و یا فیلم های نامناسب باشد که گاهی فضای خانواده ها را مسموم می کند. شاید هم به دلیل آن باشد که عده ای از والدین داروهایی را که باید پزشک تجویز کند، به قصد کسب احساس بهتر و یا رسیدن به آرامش به طور سرخود مصرف می کنند و نوجوان هم به والدین خود نگاه می کند.
متاسفانه تعداد نوجوان هایی که از این مواد استفاده می کنند، زیاد است. البته بیشترشان به طور منظم مصرف نمی کنند و اغلب در هنگام فراغت از تحصیل عده کمی به سمت مواد قوی تر گرایش پیدا می کنند و بیشترشان به صورت گاه و بی گاه و تفننی (که البته باز هم عمل خطرناکی است) استفاده می کنند.
افراد کم سن و سال تر گاهی فقط به دلیل کنجکاوی سراغ مواد می روند، چیزهایی شنیده اند که برای مثال مواد مخدر، فرد را بالا می برد یا احساس خوبی به آدم می دهد یا آرامش به وجود می آورد، اعتماد به نفس می دهد و... این اتفاقات غلط از علل گرایش نوجوانان بوده است.
عده ای دیگر به دلیل پذیرش در گروه هم سالان خود و براساس این شعار که خواهی نشوی رسوا هم رنگ جماعت شو، به سمت مصرف مواد کشیده می شوند. عده ای دیگر از نوجوان ها هم از مواد مخدر به عنوان وسیله ای برای اعلام استقلال (به خصوص وقتی با خانواده مشکل دارند) استفاده می کنند، عده ای دیگر نیز به غلط فکر می کنند که مواد مخدر گذرگاه عبور از نوجوانی به بزرگسالی است! به خصوص اگر والدین دانسته باشند که از مواد مخدر مانند سیگار استفاده می کنند.
در نوجوان هایی که فشارهای اضطراب مدرسه، مشکلات ارتباطی با والدین یا دوستان دارند نیز این مشکل دیده می شود و اینها اغلب به افت تحصیلی نوجوان ها هم منجر می شود
متاسفانه برخی نوجوان ها نمی خواهند درک کنند که تغییر خلق حاصل از سوء مصرف مواد، فقط یک راه فرار و احساس کاذب است و بیشتر تاثیر تلقینی داروهاست که موجب می شود فرد احساس کند که حالش بهتر شده و این به استفاده بیشتر و بالاخره اعتیاد منجر می شود.