ریا و راه درمان آن

[پرستو]

[FONT=&amp]ریاکاری[/FONT]
[FONT=&amp] (سوره نساء آیه 142) [/FONT][FONT=&amp]منافقان مي‏خواهند خدا را فريب دهند; در حالي كه او آنها را فريب مي‏دهد؛ و هنگامي كه به نماز بر مي‏خيزند; با كسالت برمي‏خيزند و در برابر مردم ريا مي‏كنند و خدا را جز اندكی ياد نمي‏کنند .[/FONT]

[FONT=&amp]نقطه مقابل اخلاص ریا است .که درآیات و روایات اسلامی از آن مذمت شده است وآن را عاملی برای بطلان اعمال و نشانه ای از نشانه های منافقان و نوعی شرک به خدا معرفی کرده اند.ریاکاری تخریب کننده فضایل اخلاقی و عاملی برای پاشیدن بذر رذایل در روح و جان انسانهاست. ریاکاری اعمال را تو خالی و انسان را از پرداختن به محتوا و حقیقت عمل باز می دارد. ریاکاری یکی از ابزارهای مهم شیطان برای گمراه ساختن انسانهاست . آیات متعددی از قرآن به مسأله «ریا» پرداخته است از جمله در آیه مورد بالا، ریا را یکی از اعمال منافقان شمرده می فرماید: «منافقین می خواهند خدا رافریب دهند در حالیکه او آنها را فریب می دهد و هنگامی که به نماز می ایستند ازروی کسالت است و در برابر مردم ریا می کنند و خدا را جز اندکی یاد نمی کنند . این نکته قابل توجه است که نفاق نوعی دوگانگی ظاهر وباطن است و ریاکاری نیز شکل دیگری ازدوگانگی ظاهرو باطن میباشد. چرا که ظاهر عمل الهی وباطن آن شیطانی و ریائی است و بخاطر جلب توجه مردم! بنابراین ،طبیعی است که ریا جزء برنامه منافقان باشد. احادیث اسلامی نیز به مسأله ریا اهمیت داده شده است. از باب نمونه پیغمبر اکرم صلی الله علیه و سلم در حدیثی میفرماید :« در روز قیامت شخص ریاکار را صدا می کنند ومیگویند ای فاجر، ای حیله گر پیمان شکن و ای ریاکار اعمال توگم شد و اجرت نابود گشت برو و پاداش خودرا از کسی که برای او عمل کردی بگیر.[/FONT] [FONT=&amp] طریق درمان ریا[/FONT] [FONT=&amp] (سوره آل عمران آیه 160) [/FONT]

[FONT=&amp]« اگر خداوند شما راياري كند، هيچ كس برشما پيروز نخواهد شد! و اگردست از ياري شما بردارد، كيست كه بعد از او، شما را ياري كند؟! و مؤمنان، تنها بر خداوند بايد توكل کنند. » [/FONT]

[FONT=&amp]راه مبارزه با ریاکاری، مانند همه اخلاق و اعمال مذموم و ناپسند، دو چیز است : نخست، توجه به علل وریشه های آن برای خشکانیدن و نابود کردن آنها ، و سپس مطالعه در پیامدهای آن برای آگاه شدن ازعواقب دردناکی که در انتظار آلودگان به این اخلاق مذموم است.ریشه ریا همان شرک افعالی و عدم توجه به حقیقت توحید است. اگرپایه های توحید افعالی در درون جان ما محکم شود و بدانیم عزت و ذلت وروزی و نعمت بدست خداست ودلهای مردم نیز در اراده و اختیار اوست هرگز بخاطر جلب رضای این وآن اعمال خود را آلوده به ریا نمی کنیم. اگر یقین بدانیم کسی که با خدا است همه چیز دارد، وکسی که از او جداست فاقد همه چیز است، به مصداق آیه بالا می رسیم . بعضی از علمای اخلاق گفته اند:ریشه اصلی ریاکاری حبّ جاه ومقام است که اگر آنرا تشریح کنیم به سه اصل باز می گردد : علاقه به ستایش مردم ، فرار از مذمت ونکوهش آنها و طمع ورزیدن به آنچه در دست مردم است.این نکته نیز قابل توجه است که پنهان کردن نیتهای آلوده به ریا ، برای مدت طولانی ممکن نیست و ریاکاران غالباَ درهمین دنیا شناخته و رسوا می شوندو ازلابلای سخنان و رفتار آنها آلودگی نیتشان فاش می شود و ارزش خود را نزد خاص وعام از دست می دهند. توجه به این معنی نیز اثر بازدارنده مهمی دارد. لذتی که ازعمل خالص ونیت پاک به انسان دست میدهد با هیچ چیز قابل مقایسه نیست و همین امر برای خلوص نیت کافی است . بعضی از علمای اخلاق گفته اند:یکی از طرق درمان ریا این است که انسان تلاش برای پنهان داشتن عبادات وحسنات خود کند و به هنگام عبادت در را برروی خود ببندد ، و هنگام انفاق وکارهای خیر دیگر سعی بر کتمان آن نماید تا تدریجاً به این کار عادت کند. ولی این به آن معنا نیست که از شرکت در جمعه و جماعت و مراسم حج و اعمال دسته جمعی دیگر خودداری نماید که آن نیز ضایعه ای است بزرگ. [/FONT]